Μία μπάλα ενώνει τους ανθρώπους στο παιχνίδι αλλά και στην αλληλεγγύη μέσω της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης «Alive and Kicking» της οποίας οι δράσεις κινούνται σε τρεις πυλώνες: τη δημιουργία θέσεων εργασίας για ευάλωτους ενήλικες που ζουν στην υποσαχάρια Αφρική, την προώθηση της εκπαίδευσης σε θέματα υγείας και αθλητισμού και την πρόσβαση παιδιών και νέων στον αθλητισμό. «Υπάρχουμε για να δημιουργούμε μια πιο χαρούμενη, πιο υγιή και πιο προσβάσιμη κοινωνία, κατασκευάζοντας αθλητικές μπάλες» τονίζει ο Μπεν Σάντλερ, διευθύνων σύμβουλος της οργάνωσης, Για την «Alive and Kicking», επισημαίνει ο Σάντλερ, «η μπάλα φέρνει τους ανθρώπους κοντά για να παίξουν, αλλά επίσης πηγαίνει πολύ πέρα από αυτό. Όταν σκεφτείς τον κύκλο ζωής της μπάλας, αυτή μπορεί να δημιουργήσει απίστευτο κοινωνικό αντίκτυπο στις κοινότητες παγκοσμίως». Πριν η μπάλα γίνει παιχνίδι, οι άνθρωποι της οργάνωσης σκέφτονται πού θα βρουν το υλικό της, ποιος θα κατασκευάσει τη μπάλα και τι αντίκτυπο θα έχει η κατασκευή της. «Γι’ αυτό η “Alive and Kicking” είναι σημαντική, γιατί από την πηγή των υλικών μέχρι την κατασκευή προσπαθούμε να κινηθούμε τοπικά, να ανακυκλώσουμε και να δημιουργήσουμε ηθική εργασία για τους ανθρώπους», τονίζει ο Σάντλερ και προσθέτει: «Μετά, όταν φτιαχτεί η μπάλα, ασχολούμαστε με το τι θα γίνει με αυτή. Και εκεί βλέπουμε το εκπληκτικό όφελος του αθλητισμού, σωματικά και ψυχικά, και το κλισέ του ότι ο αθλητισμός φέρνει τους ανθρώπους κοντά, που πραγματικά ισχύει». Επιπλέον, καταλήγει, «θέλουμε να χρησιμοποιούμε τη μπάλα ως ένα εργαλείο για να προσφέρουμε εκπαίδευση υγείας, οπότε η μπάλα δεν χρησιμοποιείται μόνο ως μαγνήτης για να φέρουμε κοντά τους ανθρώπους, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να μεταφέρουμε ένα μήνυμα. Μπορεί να είναι πολύ δημιουργικό αντικείμενο». Τα κέντρα της κοινωνικής αυτής επιχείρησης βρίσκονται στην υποσαχάρια Αφρική (Γκάνα, Κένυα και Ζάμπια) και προσφέρουν θέσεις εργασίας σε ευάλωτους ενήλικες, όπως άτομα με αναπηρία ή άνεργους, για την κατασκευή και πώληση των μπαλών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της οργάνωσης, από την ίδρυσή της το 2004 μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει σχεδόν 1.100 θέσεις εργασίας, ενώ το 90% των εργαζομένων της δεν είχαν την ευκαιρία να έχουν κανονική εργασία κατά το παρελθόν. Η οργάνωση έχει παράγει περισσότερες από ένα εκατομμύριο μπάλες, ενώ έχει δωρίσει 185.000 μπάλες στις τοπικές κοινωνίες υπολογίζοντας ότι κάθε μία μπάλα χρησιμοποιείται το λιγότερο από 45 παιδιά και νέους. Ένας από τους στόχους της «Alive and Kicking» είναι οι μπάλες που κατασκευάζει να είναι από υλικά τοπικής προέλευσης και να είναι ανθεκτικές. Η ιδέα ξεκίνησε από τον ιδρυτή της οργάνωσης, Τζιμ Κόγκαν, ο οποίος ζώντας στην Κένυα λάμβανε μπάλες ως δωρεές για τα παιδιά της περιοχής, ωστόσο λόγω της σκληρότητας του εδάφους, αυτές κρατούσαν πολύ λίγο. Οι χειροποίητες μπάλες της οργάνωσης έχουν έως και οκτώ φορές μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις απλές συνθετικές μπάλες. Ο τρίτος άξονας δράσης της είναι η διοργάνωση εκπαιδεύσεων σε θέματα υγείας (κυρίως για ζητήματα ψυχικής υγείας, HIV και ελονοσία). Περισσότεροι από 1.300 δάσκαλοι και προπονητές έχουν επιμορφωθεί γύρω από τα θέματα αυτά και στη συνέχεια δίδαξαν πάνω από 100 χιλιάδες νέους. Επόμενος στόχος της οργάνωσης είναι να δημιουργήσει τους επόμενους μήνες «βιβλιοθήκες μπάλας», στεγασμένες σε κέντρα κοινότητας και εκκλησίες, όπου οι νέοι θα μπορούν να δανείζονται μπάλες δωρεάν, να παίζουν και να τις επιστρέφουν. Πηγή: ΑΠΕ
0 Comments
Κίνητρο να ξαναγαπήσουμε την Αθήνα φιλοδοξεί να μας δώσει το λεύκωμα «Αθήνα 200 χρόνια 200 κτίρια», που κυκλοφορεί από το grad review με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. To νέο αυτό λεύκωμα, σε επιμέλεια του αρχιτέκτονα Μανώλη Αναστασάκη, φιλοξενεί στις 330 σελίδες του 200 αθηναϊκά κτίρια που ξεχωρίζουν με το αρχιτεκτονικό τους ύφος. Πρόκειται για κτίσματα που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν μέσα σε αυτά τα 200 χρόνια, από το 1821 μέχρι το 2021. Σε κάθε σελίδα που είναι αφιερωμένη σε ένα κτίριο, ο αναγνώστης μπορεί να βρει μία φωτογραφία του αρχιτεκτονήματος αλλά και μία σύντομη περιγραφή του και βασικές σχετικές πληροφορίες. Ουσιαστικά, το ξεφύλλισμα του λευκώματος ισοδυναμεί με ένα ταξίδι στον χρόνο, καθώς το σύνολο των κτιρίων που έχουν επιλεχθεί είναι οργανωμένο σε πέντε χρονολογικές περιόδους. Η αρχή γίνεται με την περίοδο της συγκρότησης του πρώτου αθηναϊκού κλασικισμού και ακολουθούν οι περίοδοι του όψιμου κλασικισμού και του Μεσοπολέμου, όπου και αρχίζει να επικρατεί το μοντέρνο κίνημα στην αρχιτεκτονική, και οι δύο μεταπολεμικές περίοδοι, με την τελευταία να διαρκεί έως σήμερα. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί όχι μόνο να θαυμάσει την αρχιτεκτονική αλλά και να τοποθετήσει το κάθε κτίριο στον ιστορικό του χρόνο – και ίσως να φανταστεί την Αθήνα την εποχή που προστέθηκαν αυτές οι δημιουργίες στον ιστό της. Ο Μανώλης Αναστασάκης, που έχει επιμεληθεί την έκδοση, έχει γράψει και τη σχετική εισαγωγή, αλλά το λεύκωμα είναι εμπλουτισμένο και με κείμενα από οκτώ διακεκριμένους καθηγητές και ερευνητές. Πιο συγκεκριμένα, θα έχει κανείς την ευκαιρία να διαβάσει κείμενα των Γιάννη Αίσωπου (Καθηγητή και Προέδρου στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών), Στέλιου Γιαμαρέλου (Λέκτορα Bartlett School of Architecture, Εκτελεστικού συντάκτη The Journal ofArchitecture), Μαρίας Δανιήλ (Δρ Αρχιτέκτων ΕΜΠ), Μαριλένας Κασιμάτη (Ιστορικού Τέχνης), François Loyer (Ιστορικού Τέχνης και Αρχιτεκτονικής, Επίτιμου Διευθυντή Έρευνας CNRS), Μάνου Μπίρη (Ομότιμου Καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ), Κώστα Τσιαμπάου (Επίκουρου Καθηγητή, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ) και Ελένης Φεσσά-Εμμανουήλ (Ιστορικού Αρχιτεκτονικής και Ομότιμης Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών). Το εφήμερο στοιχείο μιας εφημερίδας… καταργεί ιαπωνική εφημερίδα, καθώς μπορεί να φυτευτεί σε γλάστρα και να ανθίσει! Η «Πράσινη Εφημερίδα», που την εφηύρε ο εκδότης της δημοφιλούς Ιαπωνικής εφημερίδας, The Mainichi Shimbunsha, είναι προϊόν σύμπραξης με τη διαφημιστική εταιρεία Dentsu Τόκιο. Είναι φτιαγμένη από χαρτί που περιέχει σπόρους από λουλούδια της Ιαπωνίας, αλλά κι από παπαρούνες, σκυλάκια και αγγλικές μαργαρίτες. Για να κατασκευαστεί το χαρτί, η εταιρεία έφτιαξε ένα πολτό από ανακυκλωμένα χαρτιά το οποίο ανέμιξε με σπόρους. Τα θεματικά οικολογικά άρθρα και οι εικόνες τυπώθηκαν με μελάνια φυτικής προέλευσης ώστε το χαρτί να μην βλάψει τη γη. Οι αναγνώστες καλούνται απλώς να κόψουν μικρά κομμάτια από την εφημερίδα, να τα θάψουν μέσα σε λίγο υγρό χώμα και να περιμένουν πότε θα βλαστήσουν. Το χαρτί που μπορεί να φυτευτεί βέβαια δεν είναι κάτι καινούριο. Υπάρχει στην αγορά εδώ και κάποια χρόνια και αποτελεί μείγμα ανακυκλωμένου χαρτιού, νερού και μικρών λουλουδιών ή σπόρων από βότανα (μπορείτε να το φτιάξετε ακόμα και στο σπίτι). Και μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί με έναν δημιουργικό τρόπο: μόλις τελειώσετε με αυτό, δεν το πετάτε. Το σκίζετε σε μικρά κομμάτια, το φυτεύετε και το ποτίζετε και μέσα σε λίγες εβδομάδες θα έχετε νέα φυτά και λουλούδια.
Η αφοσίωση των εργαζομένων και των εργοδοτών του στην προστασία του περιβάλλοντος είναι ήδη γνωστή χάρη σε μια προηγούμενη διαφημιστική καμπάνια για δωρεές νερού σε πληθυσμούς που υποφέρουν από τη δίψα. «Η εφημερίδα μας δεν λαμβάνει δράση μόνο μέσω της πληροφορίας, αλλά και μέσω λύσεων σε παγκόσμια προβλήματα», εξηγεί ο εκδότης της, Η οικολογική εφημερίδα είχε μεγάλη επιτυχία, πούλησε πάνω από τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα την ημέρα σε όλη τη χώρα και απέφερε έσοδα σχεδόν 700.000 δολάρια. Η πρωτοβουλία περιλαμβάνει επίσης και σχολεία, με στόχο να ευαισθητοποιήσει και τα παιδιά σε περιβαλλοντικά ζητήματα και να τα διδάξει τη σημασία της ανακύκλωσης |
Archives
September 2023
Categories |