Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ελπιδοφόρος και η Δώρα, φοιτητές Οικονομικών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2014, ερωτεύτηκαν και αποφάσισαν να ταξιδέψουν για έξι μήνες σε Αφρική και Ασία αντίστοιχα, έχοντας μαζί μονάχα σκηνή και backpack και προσφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια σε κοινότητες που είχαν ανάγκη.
 
Επιστρέφοντας αποτύπωσαν την εμπειρία τους σε δύο ντοκιμαντέρ, το AfriQuest και το AsiaQuest  και στη συνέχεια πραγματοποίησαν 2 μεγάλα ποδηλατικά ταξίδια, το Wheeling2help, Λονδίνο-Αθήνα σε 35 ημέρες μαζεύοντας χρήματα για παιδιά με νεοπλασματική ασθένεια της Φλόγας και Κωνσταντινούπολη-Ηράκλειο Κρήτης σε 32 ημέρες με σκοπό την αγορά 100 αναπηρικών αμαξίδιων, όπου συμμετείχε χιλιάδες κόσμος σε όλη την Ελλάδα.

Και το 2017 έγινε το πρώτο ταξίδι εθελοντών στο Νεπάλ, την Τανζανία, την Κένυα και το Βιετνάμ στο οποίο συμμετείχαν 350 άτομα. 

Οι δράσεις πλέον εστιάζουν σε Ελλάδα και εξωτερικό ως εξής:
​
Τα ταξίδια Αλληλόδρασης MyQuest  τα οποία είναι 10ημερα ταξίδια-αποστολές σε αναπτυσσόμενες χώρες, σε κοινότητες που η ομάδα επισκέπτεται κάθε χρόνο και δουλεύει μαζί με τους ντόπιους σε σημαντικά ζητήματα όπως το νερό, η εκπαίδευση, η στέγαση, το περιβάλλον, η ενδυνάμωση νεολαίας και γυναικών, κλπ. Η διαμονή και διατροφή είναι πολύ κοντά σε αυτήν των ντόπιων, προκειμένου οι συμμετέχοντες  να είναι κομμάτι της κουλτούρας και της καθημερινότητάς τους. Η περίοδος των ταξιδιών MyQuest είναι Νοέμβριος – Μάρτιος και για την ώρα οι κοινότητες και οι οργανώσεις που συνεργαζόμαστε είναι σε Νεπάλ, Τανζανία, Κένυα και Βιετνάμ.
​
Τα Ευρωπαικά Προγράμματα Erasmus.  Οι εθελοντές μέσω του Wheeling2help μπορούν να συμμετέχουν σε δράσεις αλληλεγγύης, προγράμματα ανταλλαγής νέων, εκπαιδευτικά προγράμματα και εθελοντική δουλειά. Τα προγράμματα αυτά απευθύνονται κυρίως σε νέους 18-30 ετών και μέσα από καινοτόμες εκδηλώσεις δικτύωσης τους προσφέρουν κίνητρα να ταξιδέψουν, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, και να εξελιχθούν μέσα από εκπαιδευτικές δραστηριότητες μη τυπικής εκπαίδευσης.

Τα Εκπαιδευτικά προγράμματα για Σχολεία  με βάση το NISI στις Ράχες Φθιώτιδας.  Πρόκειται για έναν πολυχώρο / εκπαιδευτικό κέντρο με δυνατότητα διαμονής σε σκηνές σε έναν καταπράσινο χώρο δίπλα στη θάλασσα. Η περίοδος που το λειτουργεί  είναι Απρίλιος-Οκτώβριος, μήνες κατά τους οποίους διοργανώνονται  πολλές δραστηριότητες με βάση τον αθλητισμό, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση και τον εθελοντισμό. Κάθε χρόνο επισκέπτονται το NISI αρκετά σχολεία τα οποία μπορούν να παρακολουθήσουν δωρεάν εκπαιδευτικά προγράμματα που αφορούν το περιβάλλον και τον πολιτισμό. 

Ήταν ένα ακόμα κρύο πρωινό του Δεκεμβρίου του 2017 στη Μόσχα όταν ο Ντμίτρι Γκράτσεφπροσφέρθηκε να πάει την γυναίκα του Μαργαρίτα στην δουλειά της. Όμως, την οδήγησε στο δάσος, και της έκοψε κα τα δύο χέρια μ’ ένα τσεκούρι.
 
«Μου είπε "βάλε τα χέρια σου στο κούτσουρο”. Έκλαιγα, ούρλιαζα, τον παρακαλούσα. Μου είπε να κοιτάξω αλλού και άρχισε να μου κόβει τα χέρια», διηγήθηκε αργότερα η ίδια την φρικτή της εμπειρία στο BBC.
 
Στη συνέχεια την παράτησε στα επείγοντα περιστατικά του τοπικού νοσοκομείου, νότια της Μόσχας, προτού εμφανιστεί στην αστυνομία και παραδοθεί.
 
Το έγκλημα της; Είχε βρει μια καλύτερη δουλειά από τον άνδρα της, εργαζόταν στο εμπορικό τμήμα μιας τοπικής εφημερίδας. Αντιθέτως, ο Ντμίτρι, παρά το πανεπιστημιακό πτυχίο του, είχε καταφέρει να βρει εργασία μόνο ως χειριστής βαρέων μηχανημάτων και άρχισε να ζηλεύει την καριέρα της και τους άντρες συναδέλφους της.
​
Ένα μήνα πριν της κόψει τα χέρια, της είχε επιτεθεί με τσεκούρι.
«Πήρε ένα μαχαίρι, και το κράτησε στον λαιμό μου. Έλεγε συνέχεια “παραδέξου το! Με απατάς ή όχι;”. Νόμιζα πως η αστυνομία θα βοηθούσε. Όταν πήγα σε αυτούς, ήμουν σίγουρη πως θα έρχονταν την επόμενη ημέρα και θα έκανε κάτι. Αλλά δεν ήταν έτσι. Ο αστυνομικός μου είπε “θα τα βρείτε σύντομα. Δεν είναι τίποτα σοβαρό”. Στις αρχές Δεκεμβρίου η υπόθεση έκλεισε. Τρεις μέρες μετά, με πήγε στο δάσος και μου έκοψε τα χέρια».
 
Πάντα ζήλευε και οι επιθέσεις εναντίον της Μαργαρίτας ήταν συχνές. Ένα βράδυ της επιτέθηκε μέσα στο διαμέρισμά τους -όπου κοιμόνταν μαζί με τα δύο παιδιά τους στο ίδιο υπνοδωμάτιο- ξυπνώντας τους γιους τους, που την είδαν γεμάτη μελανιές.

Το αριστερό χέρι περισυλλέχθηκε από το δάσος και κολλήθηκε  σε μια επέμβαση διάρκειας εννέα ωρών. Μέσα από μια εκστρατεία crowdfunding συγκεντρώθηκαν τα περίπου 88.000 ευρώ που χρειάζονταν για να τοποθετηθεί στο δεξί άκρο της Μαργαρίτας  τεχνητό μέλος, κατασκευασμένο στη Γερμανία.
 
Ο εφιάλτης της όμως δεν τελείωσε εδώ. Οι δικηγόροι της, της εξήγησαν πως αν δεν υπήρχε πίεση από την κοινή γνώμη, ο Ντμίτρι θα αποφυλακίζονταν μέσα σε τρία με πέντε χρόνια. Έτσι, παρότι που αρχικά δεν ήθελε, η Μαργαρίτα αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο για την εμπειρία ανάρρωσής της, με τίτλο «Ευτυχισμένη χωρίς χέρια». 
 
Τελικά καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκισης και χρηματικό πρόστιμο άνω των 2 εκατομμυρίων ρουβλιών (26.000 ευρώ) για πρόκληση ηθικής βλάβης στο θύμα.