Αν και έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, καθημερινά εμφανίζονται νέα κρούσματα, ενώ οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ, καθώς και ο θάνατοι εμφανίζουν ανοδική τάση σε πολλές χώρες. 

Στη Γαλλία, ο πρωθυπουργός,  Ζαν Καστέξ, δήλωσε ότι «η επιδημία εξαπλώνεται γρήγορα και εξαπλώνεται παντού», κάτι που οδήγησε τον Πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, να κηρύξει το τρίτο εθνικό lockdown. Μέσα σε δύο εβδομάδες ο αριθμός των κρουσμάτων στη χώρα αυξήθηκε κατά 55% φθάνοντας περίπου τα 38.000 την ημέρα. 

Στο ίδιο χρονικό διάστημα η αύξηση στο Βέλγιο ήταν 95%, στη Γερμανία 75% και στην Ολλανδία 48%. Σε έναν βαθμό, αυτές οι αυξήσεις αντανακλούν το γεγονός ότι σε αυτές τις χώρες γίνονται -πια- περισσότερα διαγνωστικά τεστ.
​
Βασικός «πυροδότης» του τρίτου ευρωπαϊκού πανδημικού κύματος θεωρείται η ταχύτατη εξάπλωση της παραλλαγής Β.1.1.7 του κορονοϊού, που ανιχνεύθηκε αρχικά στην Αγγλία, πέρυσι. Από την άλλη πλευρά, η εικόνα της πανδημίας στην Ευρώπη εμφανίζει μία πολυπλοκότητα σε αυτήν τη χρονική συγκυρία, καθώς σε μερικές χώρες η κατάσταση βρίσκεται σε φάση επιδείνωσης, σε άλλες φαίνεται να έχει φθάσει σε μία κορύφωση, ενώ σε λιγότερες καταγράφεται πτωτική τάση.
Πάντως, η γενική εικόνα, όπως καταγράφεται στα γραφήματα με τους επιδημιολογικούς δείκτες, είναι ανοδική και αποκαλύπτει μία Ευρώπη που δίνει μάχη με το τρίτο κύμα. Η πληρότητα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) αυξάνει συνεχώς σε αρκετές χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία κ.ά.), ενώ στην Πολωνία και στην Ουγγαρία έχει φθάσει στο υψηλότερο επίπεδο από την αρχή της πανδημίας.
 
Στη Γερμανία από τα μέσα Μαρτίου περισσότεροι από 1.000 ασθενείς έχουν εισαχθεί σε ΜΕΘ της χώρας και παράλληλα οι επιστήμονες επισημαίνουν  ότι αν οι εισαγωγές στις ΜΕΘ συνεχιστούν με αυτόν τον ρυθμό, η χώρα θα φτάσει στα όρια της δυναμικότητάς της σε λιγότερες από τέσσερις εβδομάδες. 
Καθώς οι ηλικιωμένοι εμβολιάζονται και σταδιακά αποκτούν προστασία, ολοένα νεότεροι ασθενείς με Covid-19 μάχονται για τη ζωή τους στα ευρωπαϊκά νοσοκομεία, κάτι που έχει διαπιστωθεί και στην Ελλάδα. 

Στην Ισπανία και την Ιταλία, η κατάσταση εμφανίζει ανάλογη επιδείνωση και, όπως τόνισε ο αντιπρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας Γιατρών, δρ Τζιοβάνι Λεόνι, «με την αγγλική παραλλαγή, παρ' όλους τους περιορισμούς που ισχύουν, δεν είχαμε την πτώση στα νέα κρούσματα που είχαμε ελπίσει».

Στην Πολωνία, το τρίτο κύμα έχει αποδειχθεί χειρότερο από τα προηγούμενα δύο, με τα νέα κρούσματα κάθε μέρα να σημειώνουν απανωτά ρεκόρ και το σύστημα υγείας της χώρας να δέχεται μεγάλη πίεση, καθώς οι νοσηλευόμενοι και οι διασωληνωμένοι είναι πια περισσότεροι από κάθε άλλη φορά. 
Από τις άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης, η Ουγγαρία έχει τους περισσότερους θανάτους από κορονοϊό ανά κάτοικο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά θνητότητας διεθνώς. 

Στη Σλοβακία, τα κρούσματα έχουν φθάσει στην κορύφωσή τους, ενώ μόνο στην Τσεχία -μετά από πολύ αυστηρό lockdown- αρχίζουν να εμφανίζουν πτωτική τάση.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, είναι τόσο γρήγορη η εξάπλωση της βρετανικής παραλλαγής Β.1.1.7, που πια στην Ευρώπη περίπου τρία στα τέσσερα νέα κρούσματα (το 75%) οφείλονται σε αυτήν και το ποσοστό εμφανίζει συνεχώς ανοδική τάση.

Οι Ευρωπαίοι «ποντάρουν» στην αύξηση των εμβολίων τις επόμενες εβδομάδες, ώστε να αυξηθεί το ποσοστό εμβολιασμού του ευρωπαϊκού πληθυσμού που σήμερα βρίσκεται περίπου στο 12,5%. 
Οι παραδόσεις αναμένεται να αυξηθούν, από 107 εκατομμύρια δόσεις στο πρώτο τρίμηνο του 2021 στα 360 εκατομμύρια στο δεύτερο τρίμηνο, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (τα 55 εκατομμύρια αφορούν το μονοδοσικό εμβόλιο της Johnson & Johnson). Εάν τα πράγματα πάνε καλά, θα έχει εμβολιαστεί το 70% του ευρωπαϊκού πληθυσμού -περίπου 255 εκατομμύρια άνθρωποι- έως τον Σεπτέμβριο.

Σε κάθε περίπτωση, τα ολικά lockdowns συναντούν αυξανόμενη αντίσταση. Όπως ανέφερε ο επιδημιολόγος Μαρτίν Μπλασιέρ του Γαλλικού Συμβουλευτικού Οργανισμού για θέματα Δημόσιας Υγείας, Public Health Expertise, «η γερμανική και η γαλλική κυβέρνηση μόλις συνειδητοποιούν ότι είναι αδύνατο να βάλουν σε lockdown τις χώρες τους. Οι άνθρωποι τρελαίνονται, καθώς δεν θέλουν να μείνουν άλλο στο σπίτι».

Αυτό είναι το πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα, κατά τον Μπλασιέρ. Καθώς «τα lockdowns δεν αποτελούν πια λύση και τα εμβόλια είναι ανεπαρκή», η Ευρώπη πρέπει να βασιστεί κυρίως στην τήρηση των μέτρων αποστασιοποίησης και στα αυξημένα διαγνωστικά τεστ. 

Οι μεγαλύτερες γυναίκες του χωριού έβαλαν τη γνώση, την εμπειρία και το μεράκι και οι νεότερες τις φρέσκιες ιδέες της γενιάς τους και βρέθηκε έτσι ο ιδανικός τρόπος για το ...copy-paste των κεντημάτων, όπως το χαρακτηρίζουν.

 «Είχαμε μπροστά μας παλιά κεντητά, όπως λιωμένα ή φθαρμένα από το χρόνο σεμέν, παντόφλες βελούδινες με κέντημα στο πάνω μέρος και πολλά ακόμη εργόχειρα. Εμείς οι νεότερες τα ζωγραφίσαμε σε άλλο πανί ομοειδές -το βαμβάκι σε βαμβάκι, το λινό σε λινό- κάνοντας στην ουσία μια επανεμφάνιση του σχεδίου με ζωγραφική και μετά έχοντας το σχέδιο/ζωγραφιά στα χέρια μας, με τη βοήθεια και τα μαθήματα των μεγαλύτερων κυριών του συλλόγου, κάναμε τα δικά μας εργόχειρα», τόνισε  στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM»,  η Λένα Στεργιοπούλου, μέλος του τουριστικού και αναπτυξιακού συλλόγου Τσαγκαράδας. 

Η ίδια μαθαίνει από τη μητέρα της τρόπους κεντήματος του προηγουμένου αιώνα, όπως άλλωστε και πολλές από τις νεαρές γυναίκες του χωριού που εκπαιδεύονται μέσα στο σπίτι, πάντα από το συγγενικό πρόσωπο με το οποίο διαμένουν. «Μαθήματα ιδιαίτερα και οικογενειακά», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η κ. Στεργιοπούλου και πρόσθεσε: «στα βασικά βήματα εκμάθησης είναι οι βελονιές και η βυζαντινή βελονιά και έπειτα αναπαλαιώνουμε και αναβιώνουμε τα παλιά σχέδια δίνοντας μεγάλη βάση στις λεπτομέρειες. Τα καταφέρνουμε να τα κάνουμε σχεδόν ίδια, είμαστε και ...δυνατές στη ζωγραφική, οπότε έχουμε κατά 90% πιστότητα με το παλιό κέντημα».
 
Η μοναδική δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι «μαθήτριες» στην αντιγραφή των κεντημάτων είναι τα χρώματα στις κλωστές καθώς, όπως εξηγούν, ήταν ρομαντικοί και παλ οι χρωματισμοί στα περισσότερα σχέδια του περασμένου αιώνα. Έμοιαζαν σχεδόν ξεβαμμένα αφού τότε έβαφαν με φυτικά χρώματα κι έμπαινε η μια κλωστή μέσα στην άλλη δημιουργώντας ήπιους χρωματισμούς, χωρίς έντονες αντιθέσεις. 

Οι σημερινές κεντήτριες, ωστόσο, δεν βρίσκουν εύκολα τα ίδια χρώματα αλλά τελικά φτάνουν, με μικρά κόλπα, κοντά το πρωτότυπο. Η κεντημένη «καλημέρα» που συναντούσε κάποιος σε όλα τα παραδοσιακά σπίτια, ξαναγεννιέται και σύντομα θα μπει και στον διάκοσμο των μοντέρνων κατοικιών της περιοχής. 
​
Στόχος του συλλόγου γυναικών της Τσαγκαράδας είναι μόλις τελειώσει η πανδημία να γίνει μια έκθεση με το πριν και το μετά. Να μπουν τα παλιά αυθεντικά κεντήματα που «κουβαλούν» το αποτύπωμα του χρόνου πάνω τους δίπλα στα νέα που είναι επίσης αυθεντικά, καθώς έγιναν και αυτά με κόπο και αγάπη από τη νεότερη γενιά.

"Σήμερα στη χώρα μου το Μιανμάρ ... πεθαίνουν τόσοι πολλοί άνθρωποι", είπε στην εκδήλωση Miss Grand International 2020 στην Ταϊλάνδη. "Παρακαλώ βοηθήστε τη Μιανμάρ. Χρειαζόμαστε επείγουσα βοήθεια τώρα".

Ανέφερε ότι οι συμπατριώτες της, που συμμετέχουν στο κίνημα κατά της στρατιωτικής χούντας, δεν θα υποχωρήσουν από τον αγώνα τους, ο οποίος έχει μέχρι στιγμής προκαλέσει τον θάνατο σχεδόν 550 ανθρώπων σε διάστημα 2 μηνών.

«Μπορώ να πω ένα πράγμα, ότι εμείς οι πολίτες της Μιανμάρ δεν θα παραδοθούμε ποτέ», είπε η το Ρόιτερς. «Μου είπαν ότι θα δώσουν μάχη στους δρόμους και εγώ θα δώσω μάχη, με τον τρόπο μου, στη σκηνή. Επομένως, πιστεύω ότι εάν δεν εγκαταλείψουν τον αγώνα, θα νικήσουμε».
​
Η Μιανμάρ έχει βυθιστεί στο χάος μετά το πραξικόπημα, με καθημερινές διαδηλώσεις και απεργίες, πολλές εκ των οποίων καταστέλλονται από τις δυνάμεις ασφαλείας, που χρησιμοποιούν πραγματικά πυρά. Τα θύματα είναι κυρίως πολίτες μικρής ηλικίας.

Ανακαλώντας στη μνήμη της τον διαγωνισμό, η Χαν Λέι επισήμανε πως η ομιλία της, κατά τη διάρκεια της οποίας μετά βίας κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά της, της προκάλεσε βαθιά θλίψη, την οποία δεν μπορούσε να διαχειριστεί.

«Ήλεγχα τα συναισθήματά μου εκείνη τη στιγμή, διότι είχα ανάγκη να μιλήσω για δύο-τρία λεπτά σε ολόκληρο τον κόσμο», είπε. «Είχα ανάγκη να εκφραστώ», συμπλήρωσε. «Έκλαψα πολύ, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, όταν επέστρεψα στο δωμάτιό μου, έκλαψα πολύ. Μέχρι στιγμής, όταν μιλάω για τη Μιανμάρ κλαίω, επίσης, πολύ».
 
Όπως τόνισε, της ήταν αδύνατο να επικεντρωθεί στον διαγωνισμό και ένιωσε ενοχές για όσους υπέφεραν πίσω στην πατρίδα.«Οι βασίλισσες της ομορφιάς πρέπει να χαμογελούν κάθε φορά, πρέπει να συνδέονται με κάθε άνθρωπο, πολύ προσωπικά», τόνισε.

Ο ιδρυτής του διαγωνισμού Ναουάτ Ιτσαραγκρισίλ είπε ότι η απόφαση της Χαν Λέι να μιλήσει για τη χούντα σημαίνει ότι θα πρέπει να παραμείνει στο εξωτερικό. «Εάν επιστρέψει στη Μιανμάρ τώρα, δεν θα πάει στο σπίτι της, θα πάει στη φυλακή», σημείωσε.