Ραμόνα, η φωνή της Βίγια… σιώπησε

«Μοιραζόμαστε 13 άνθρωποι μια τουαλέτα. Ο κορονοϊός είναι εδώ. Ναι έχουμε μολυνθεί» έγραφε πριν λίγο καιρό η Ραμόνα Μεδίνα  ακτιβίστρια, αρθρογράφος του περιοδικού La garganta Poderosa (περιοδικό των φτωχοδιάβολων) και φωνή της Βίγια (villa) 31 της μεγαλύτερης παραγκούπολης του Μπουένος Άιρες. Στην παραγκούπολη όπως και στις άλλες της πρωτεύουσας της Αργεντινής, δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό, παρά την πανδημία, όπως είχε καταγγείλει η Ραμόνα. 

Ραμόνα Μεδίνα // πηγή: www.batimes.com.ar

---

Αλλά η φωνή της δεν θα ακουστεί ξανά αφού νικήθηκε από τον κορονοϊό. Η Ραμόνα, που έπασχε από διαβήτη, βρισκόταν στην αναμονή μαζί με τα 7 μέλη της οικογένειάς της (μέλη της οικογένειας επίσης έχουν μολυνθεί, μεταξύ αυτών και ένα από τα παιδιά της με σοβαρές αναπηρίες) για την μεταστέγασή τους. 

Η μεταστέγαση αυτή,  βάση των σχεδίων της πόλης του Μπουένος Άιρες, που ανακοινώθηκαν τον περασμένο Αύγουστο, έχει  ως στόχο να μετατρέψει τη Villa 31 σε δήμο. Όμως τα πάντα σταμάτησαν με την πανδημία.

Η Ραμόνα είχε εμφανιστεί σε αρκετά κανάλια απαιτώντας από την κεντρική διοίκηση και τους δήμους να αποκαταστήσουν την παροχή νερού στη Villa 31. Τους κατηγορούσε όπως κα την εταιρεία νερού Aysa ότι άφησαν εκτεθειμένους στον ιό τους κατοίκους των παραγκουπόλεων.
Όντως, περισσότερα από 1200 κρούσματα του Covid-19 έχουν εντοπιστεί στις τρεις μεγαλύτερες βίγιες της χώρας. 

Την είδηση του θανάτου της την Κυριακή, έκανε γνωστή ο αρχισυντάκτης της La Garganta Poderosa, Νάτσο Λέβι, λέγοντας πως είναι «πολύ δύσκολο να μιλά για κείνη σε χρόνο αόριστο» και κατηγόρησε ευθέως κυβερνητικούς και τοπικούς αξιωματούχους ως υπεύθυνους για το θάνατό της. 
Μετά τη δημοσιοποίηση του θανάτου της Ραμόνα, προκλήθηκαν πολλές διαμαρτυρίες και ο πρόεδρος της χώρας, Αλμπέρτο Φερνάντες συναντήθηκε με τον Λέβι και εκπροσώπους των κατοίκων ανακοινώνοντας παράλληλα τη λήψη μέτρων.

Στη Villa 31, ζουν περίπου 50.000 που κατοικούν σε 1.200 παράγκες, η μία δίπλα στην άλλη αλλά και πάνω στην άλλη, δίχως αποχέτευση και με τα καλώδια του ηλεκτρικού να κρέμονται πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων. Είναι «κλειστές» γειτονιές που συχνά έχουν στοιχεία ενός γκέτο.
Οι Βίγιες, αντίστοιχες των φαβέλων της Βραζιλίας, εκτείνονται περιφερειακά των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας – και κυρίως του Μπουένος Άιρες. 

Ξεκίνησαν να δημιουργούνται τη δεκαετία του ΄30, όταν πολλοί άνθρωποι κατευθύνονταν προς τις πόλεις προς εύρεση εργασίας. Εκεί έβρισκαν προσωρινά κατάλυμα, ώσπου οι οικονομικές συνθήκες να τους επιτρέψουν να εγκατασταθούν στις εργατικές συνοικίες. 
​
Αυτό όμως έχει αλλάξει σήμερα: μόνο το 13% του πληθυσμού τους είναι εσωτερικοί μετανάστες, το 26% είναι μη-Αργεντινοί κάτοικοι, ενώ το 61% έχει γεννηθεί εκεί και ζει μόνιμα σε αυτές τις συνθήκες.