Άγαλμα της Μέδουσας, σύμβολο του κινήματος #MeToo

Από τις 13 Οκτωβρίου, στο πάρκο απέναντι από το Ανώτατο Δικαστήριο στο Μανχάταν,  βρίσκεται ένα δίμετρο γλυπτό της Μέδουσας του Λουτσιάνο Γκαρμπάτι, η οποία φέρεται αυτή να κρατάει κομμένο κεφάλι του Περσέα. Καθόλου τυχαίο το μέρος που είναι τοποθετημένο και καθόλου τυχαίος ο μύθος, καθώς το σημείο βρίσκεται απέναντι από το δικαστήριο όπου καταδικάστηκε ο Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν και άλλοι βιαστές, ενώ η  Μέδουσα ήταν το θύμα, αν και τελικά ήταν αυτή ήταν που τιμωρήθηκε από την Αθηνά.

Το άγαλμα τοποθετήθηκε στο πάρκο Collect Pond Park του Μανχάταν και θα παραμείνει εκεί μέχρι τις 30 Απριλίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Τέχνη στα Πάρκα», που από το 1967 φέρνει σε επαφή τους κατοίκους της Νέας Υόρκης με υπαίθρια έργα που εκτίθενται δημοσίως. Ωστόσο η νέα αυτή πρωτοβουλία έχει μια ακόμη, συμβολική σημασία.

Ο καλλιτέχνης ήθελε να πειραματιστεί με τον γνωστό μύθο όπου η Μέδουσα καταλήγει αποκεφαλισμένη από το χέρι του Περσέα, και να τον αντιστρέψει, αποκεφαλίζοντας τον Έλληνα ήρωα προσεγγίζοντας τον μύθο από τη γυναικεία πλευρά.

Σύμφωνα με τον αρχαιοελληνικό μύθο, η Μέδουσα βιάζεται από τον Ποσειδώνα στον ναό της Αθηνάς. Οργισμένη η Αθηνά, για να την τιμωρήσει, μεταμορφώνει τα μαλλιά της σε φίδια, ενώ το βλέμμα της μεταμορφώνει όποιον άντρα την κοιτάζει σε πέτρα. Τελικά, ήρωας αναδεικνύεται ο Περσέας, που κόβει το κεφάλι της και το κραδαίνει ως όπλο για να πετρώνει τους αντιπάλους του.
Αν και η επιλογή του συγκεκριμένου γλυπτού, που έφτασε να αποτελεί σύμβολο του κινήματος #MeToo,  έγινε γιατί, όπως σημειώνουν οι υπεύθυνοι, αυτός ο μύθος «επικοινωνεί μέσα στις χιλιετίες το μήνυμα ότι αν μια γυναίκα βιαστεί, το φταίξιμο είναι δικό της», υπήρξαν κα πολλές αντιρρήσεις.
​
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που εξέφρασαν την άποψη ότι έπρεπε να είχε επιλεχθεί ένα έργο φτιαγμένο από γυναίκα, ενώ άλλοι παρατήρησαν ότι, εφόσον το άγαλμα μεταφέρει ένα τέτοιο μήνυμα, θα έπρεπε να κρατά το κεφάλι του βιαστή Ποσειδώνα και όχι του Περσέα. Τέλος, εκφράστηκε και αντίρρηση στο γεγονός ότι η Μέδουσα απεικονίζεται ως μια όμορφη γυμνή γυναίκα, ενώ ο μύθος την περιγράφει ως τέρας.
 
Από την πλευρά του ο καλλιτέχνης τόνισε ότι το γλυπτό «τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι είναι και ο ίδιος «προϊόν μιας πατριαρχικής κοινωνίας». Όσο για την απεικόνιση της Μέδουσας ως γυναίκας, παρατήρησε ότι ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. είχε αρχίσει να μεταβάλλεται η τερατώδης μορφή της σε όμορφη ανθρώπινη.