Πρόποση στον Πόε

… «Το εβενόχρωμο πουλί που σοβαρό καθόταν
τη λυπημένη μου ψυχή έκανε να γελάσει.
"Χωρίς λοφίο", ρώτησα, "κι αν είν' η κεφαλή σου
δεν είσαι κάνας άνανδρος, αρχαϊκό κοράκι,
που κατοικείς στις πένθιμες ακρογιαλιές της Νύχτας;
Στ' όνομα της Πλουτωνικής της Νύχτας, τ' όνομά σου!"
Και το κοράκι απάντησε: "Ποτέ από 'δω και πια".»
( Το Κοράκι)

Ένας από τους κύριους εκπροσώπους του αμερικανικού ρομαντισμού, το έργο του οποίου αποτέλεσε θεμέλιο λίθο για την εξέλιξη σύγχρονων λογοτεχνικών ειδών, όπως η αστυνομική λογοτεχνία ή οι ιστορίες τρόμου και φαντασίας, ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1809 και πέθανε  στις 7 Οκτωβρίου 1849, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει διευκρινισθεί η αιτία θανάτου του. 

Βρέθηκε σε κατάσταση παραληρήματος στους δρόμους της Βαλτιμόρης. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή, ταραγμένος από παραισθήσεις, στις 7 Οκτωβρίου 1849. Ήταν μόλις 40 χρονών.
​
Καθώς δεν ανέκτησε ποτέ τις αισθήσεις του, ουδείς έμαθε πώς βρέθηκε σε αθλία κατάσταση, φορώντας ρούχα που λέγεται ότι δεν ήταν δικά του, ούτε για ποιόν λόγο τις τέσσερις νύχτες της νοσηλείας του έλεγε συνεχώς το όνομα «Ρέινολντς».
​
Σύμφωνα με επιστολή του John J. Moran που εξέτασε τον Πόε στο νοσοκομείο -και την οποία απέστειλε στη θεία του- οι τελευταίες του λέξεις ήταν «Lord, help my poor soul» («Κύριε βοήθησε τη φτωχή ψυχή μου»).

Η αιτία θανάτου του είναι άγνωστη. Κατά καιρούς έχουν ακουστεί θεωρίες για κατάχρηση αλκοόλ, εγκεφαλική συμφόρηση, χολέρα, ναρκωτικά, καρδιοπάθεια, λύσσα, φυματίωση έως και αυτοκτονία. 
Στην κηδεία του παραβρέθηκαν μόνο εφτά άτομα παραβρέθηκαν στην κηδεία του. Τάφηκε σε έναν τάφο χωρίς σήμανση σε ένα κομμάτι γης που ανήκε στον παππού του στο κοιμητήριο Westminster Burying Grounds στη Βαλτιμόρη. 

26 χρόνια μετά το θάνατό του, δάσκαλοι και σπουδαστές μάζεψαν χρήματα για να φτιαχτεί ένα σωστό μνημείο, ενώ τα οστά του Πόε μεταφέρθηκαν δίπλα στην πύλη του νεκροταφείου. Εκατοντάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο επισκέπτονται τον τάφο του Πόε μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, κανείς δεν τιμάει τον νεκρό ποιητή όπως ο Poe Toaster.

Στις 19 Ιανουαρίου του 1949, εκατό χρόνια μετά το θάνατό του, ένας ξένος πλησίασε την ταφόπλακα του συγγραφέα. Ήταν ξημερώματα και ο μυστηριώδης άνθρωπος ήταν ντυμένος στα μαύρα, είχε ένα λευκό κασκόλ και μαύρο καπέλο. Τοποθέτησε τρία κόκκινα τριαντάφυλλα και ένα σημείωμα στον τάφο, έριξε ένα ποτήρι κονιάκ, έκανε μια σύντομη πρόποση και αφού άφησε το μισό άδειο μπουκάλι κονιάκ δίπλα στα τριαντάφυλλα, χάθηκε.

Τον επόμενο χρόνο, ο άγνωστος εμφανίστηκε ξανά, έκανε και πάλι το ίδιο τελετουργικό και έφυγε. Συνέχισε να επαναλαμβάνει το ίδιο τελετουργικό επί 50 χρόνια. Παρέμεινε ανώνυμος και ονομάστηκε "Poe Toaster" (Ο κάνων πρόποση στον Πόε). Ο άγνωστος δεν αποκαλύφθηκε ποτέ παρόλο που πολλοί  προσπάθησαν να τον ταυτοποιήσουν, εκείνος -ή εκείνη- κατάφερνε να διαφύγει.

Υπάρχει μόνο μία, σκοτεινή αλλά πραγματική φωτογραφία του Poe Toaster, που τραβήχτηκε το 1990 και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life. Έχουν υπάρξει πολλές θεωρίες για την ταυτότητα του μυστηριώδους θαυμαστή, αλλά κανείς δεν βρήκε κάτι συγκεκριμένο. Ο ίδιος μάλιστα απέκτησε τους δικούς του θαυμαστές.

Εκτός από την ταυτότητα του Toaster, υπήρξε συζήτηση και για την επιλογή του ποτού. Γιατί κονιάκ και όχι ουίσκι ή κρασί; Το μουσείο Πόε, που κλήθηκε να δώσει τα φώτα του, δήλωσε αδυναμία. «Δεν μπορέσαμε να το διαλευκάνουμε. Ξαναδιαβάσαμε όλο του το έργο, κάθε γραπτό του, ακόμη και την προσωπική του αλληλογραφία και δεν βρήκαμε πουθενά αναφορές στο κονιάκ, παρά μόνο στο κρασί» ήταν η απάντηση του εκπροσώπου του Μουσείου. 

Και ο Toaster συνέχισε την παράδοση ως το 1999 που κάτι άλλαξε καθώς το σημείωμα εκείνης της χρονιάς έγραφε: «η φλόγα έχει μεταπηδήσει». Θεωρήθηκε ότι πέθανε κι ότι η παράδοση πέρασε στους απογόνους του ή σε κάποιον άλλο θαυμαστή, αλλά μάλλον οι συνεχιστές δεν πήραν ποτέ την παράδοση στα σοβαρά. Κάποιες φορές ο Toaster εμφανίστηκε με απλά ρούχα. Άλλες, άφηνε σημειώματα που ήταν τελείως εκτός στόχου.
​
Και Τον Ιανουάριο του 2009, στα 200α γενέθλια του Πόε, ο Toaster δεν εμφανίστηκε. Για πρώτη φορά μετά από 60 χρόνια, δεν έγινε πρόποση στον τάφο του Πόε. Δεν υπήρξε κανένα σημείωμα. 
Το 2016 όμως, ο Toaster επέστρεψε. Η ιστορική κοινωνία του Μέριλαντ ανέστησε την παράδοση. Η κοινωνία επέλεξε κάποιον να εμφανιστεί το πρωί στο νεκροταφείο και να εκτελέσει το περίφημο τελετουργικό. Ωστόσο, παρόλο που ο νέος Toaster ήταν ντυμένος όπως ο πρώτος και έκανε το ίδιο τελετουργικό, έλειπε το μυστήριο. Ο νέος Toaster δεν ήταν ανώνυμος και η εκδήλωση ήταν μια δημόσια γιορτή.