Στο πλαίσιο αυτό, ανανεώνεται το αγαπημένο ετήσιο ραντεβού των «Cineπαφών» μέσω διαδικτύου. Θα προβληθούν 8 ποικίλες ταινίες από τον παγκόσμιο κινηματογράφο μέσω της ψηφιακής αίθουσας του Δήμου και διατίθενται δωρεάν για το κοινό στο χρονικό διάστημα (8/4/2021 – 27/5/2021).

Τις ταινίες  μπορούν να απολαύσουν οι ενδιαφερόμενοι  στην ιστοσελίδα του Δήμου και συγκεκριμένα στη δνση: https://maroussi.gr/cinema χρησιμοποιώντας τον κωδικό πρόσβασης: cinema1. Την ημερομηνία έναρξης της προβολής της κάθε ταινίας θα ενεργοποιείται και το σχετικό link.

Η εκδήλωση ξεκινάει την Πέμπτη 8/4/21 με την γαλλική ταινία, «Ο Αρχιτσιγκούνης» σε σκηνοθεσία Φρεντ Καβαγέ και πρωταγωνιστές τους Ντανί Μπουν, Λοράνς Αρνέ, Νοεμί Σμιντ.

Το πρόγραμμα των ταινιών και πληροφορίες μπορείτε να δείτε στο: www.maroussi.gr/dorean-provoli-exairetikon-kinimatografikon-tainion-diadiktyaka-apo-to-dimo-amarousiou-8-4-2021-27-5-2021

Σε αντίθεση με τα κλασικά μουσεία που είναι αφιερωμένα σε ιστορικά πρόσωπα, το συγκεκριμένο μουσείο έχει περισσότερο σχέση με το πνεύμα και τη δημιουργικότητα, παρά με τα γεγονότα.
​
Ο Torben Grøngaard Jeppesen, επικεφαλής των μουσείων της πόλης Odense, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πρέπει να βουτήξουμε στα παραμύθια πρωταρχικά, καθώς είναι αυτό το οποίο ξέρουν όλοι. Η ιδέα δεν είναι να ξαναπούμε τις ιστορίες, αλλά περισσότερο να επικοινωνήσουμε την οικειότητά τους και να εμπνεύσουμε για περισσότερη ανάγνωση των έργων του Άντερσεν».

Ο Κένγκο Κούμα και η ομάδα του, οι οποίοι βρίσκονται επίσης πίσω από το νέο Ολυμπιακό στάδιο στο Τόκιο, είναι οι αρχιτέκτονες του μουσείου Αναζητώντας έμπνευση για το σχεδιασμό, ο Κούμα στράφηκε στο παραμύθι, «Το μαγικό σπιρτόκουτο», στο οποίο ένα δέντρο αποκαλύπτει έναν υπόγειο κόσμο με μαγικές προοπτικές. «Η ιδέα πίσω από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό προσομοιάζει στη μέθοδο του Άντερσεν, όπου ένας μικρός κόσμος ξαφνικά επεκτείνεται σε ένα μεγαλύτερο σύμπαν».

Αυτό όμως δεν είναι το μόνο παραμύθι που θα έχει βασικό ρόλο στο μουσείο. Σε διαφορετικά τμήματα, οι επισκέπτες θα μπορούν να μπουν για λίγο στον κόσμο των αφηγήσεων του διάσημου παραμυθά.  Στον χώρο που είναι αφιερωμένος στο παραμύθι της Μικρής Γοργόνας, ο καθένας θα μπορεί να κοιτά μέσα από ένα γυάλινο ταβάνι τους επισκέπτες που θα περπατάνε από πάνω του, σαν να βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας.
​
Όταν έφυγε από τη ζωή, το 1875, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ήταν ήδη ένας καταξιωμένος συγγραφέας. Από τότε και μέχρι σήμερα, οι ιστορίες του έχουν αγαπηθεί σ’ όλον τον κόσμο, ενώ έχουν αποτελέσει έμπνευση για πολλά έργα ανά τους αιώνες. 

O Πικάσο ζωγράφιζε τα σώματα και με τρίχες, όπου εκείνες υπήρχαν. Το ξύρισμα ορισμένων σημείων του σώματος ήταν την εποχή εκείνη κάτι ασυνήθιστο. Για τον ισπανό ζωγράφο δεν ήταν σπάνιο να απεικονίζει αραιωμένα μαλλιά και μούσια. Τέτοια ζητήματα είναι σήμερα ταμπού, συνδεδεμένα συχνά με αισθήματα ντροπής, αναφέρει η Γιασμίν Μικέιν, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του μουσείου, η οποία πήρε την πρωτοβουλία να απευθύνει μια αρκετά ασυνήθιστη πρόσκληση: Το μουσείο, μέσα από ανακοίνωσή του, αναζήτησε τον περασμένο Ιανουάριο φωτογραφίες με θέμα την τριχοφυΐα στο σώμα και τις ιστορίες που έχουν συνδεθεί μ' αυτήν. Μία επιλογή θα εκτεθεί στην Kunsthalle, στα πλαίσια της προσεχούς έκθεσης για τον Πικάσο.

Στόχος είναι ένας διάλογος σχετικά με τα ιδεώδη ομορφιάς. «Μέσω της Τέχνης γίνεται ξεκάθαρο πως η αντιμετώπιση της τριχοφυΐας δεν ήταν πάντοτε η ίδια», σημειώνει η Μικέιν. Αυτό, όπως υπογραμμίζει, αποδεικνύει ότι στο ζήτημα δεν υπάρχει μία μόνο «κανονικότητα», αλλά είναι ένα φαινόμενο που προσαρμόζεται στην εκάστοτε εποχή. Κάτι τέτοιο φαίνεται άλλωστε και από τις φωτογραφίες που έλαβε το μουσείο τις τελευταίες εβδομάδες. 
​
Σε κάθε περίπτωση, στην έκθεση του Πικάσο με τον τίτλο «Σύνδεσμος Πικάσο – ο καλλιτέχνης και η σχέση του με τον γκαλερίστα του στη Βρέμη» δεν φαίνεται να έχουν κεντρικό ρόλο οι τρίχες, αλλά τα χαρακτικά του. Η Kunsthalle της Βρέμης άλλωστε διαθέτει μία από τις σημαντικότερες συλλογές του καλλιτέχνη. Σε κάθε περίπτωση, η έκθεση χρησιμοποιεί την ευκαιρία για να προβληματίσει το κοινό σχετικά με τα ιδεώδη ομορφιάς. 

Η αρχή θα γίνει με ένα από τα πιο γνωστά και αριστουργηματικού έργα του κινήματος του εξπρεσιονισμού, τη μαγική και πανέμορφη «Έναστρη Νύχτα» του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, έναν από τους διασημότερους πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου. 

Η ιδέα είναι ενός φανατικού φαν των παιχνιδιών Lego ο οποίος συμμετέχει στο Ideas Club Member της εταιρίας με το ψευδώνυμο legotruman. Στόχος του εν λόγω κλαμπ είναι να γεννιούνται φρέσκες, πρωτότυπες ιδέες από ανθρώπους που γνωρίζουν καλά τα τουβλάκια Lego και συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στις νέες κυκλοφορίες. 

O legotruman εξηγεί ότι πάντα υπήρξε μεγάλος θαυμαστής του συγκεκριμένου πίνακα του Bαν Γκογκ και έτσι ήθελε να δοκιμάσει να τον φτιάξει από την αρχή με τη βοήθεια των αγαπημένων του παιχνιδιών Lego. «Κατέθεσα την ιδέα μου, η οποία συγκέντρωσε 10 χιλιάδες ψήφους και ήδη το πρότζεκτ βρίσκεται στο στάδιο της παραγωγής. Θα κυκλοφορήσει σύντομα αποτελούμενο από 1.552 κομμάτια».
​
Η «Έναστρη Νύχτα» φιλοτεχνήθηκε από τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ το 1889 ενώ ο καλλιτέχνης νοσηλευόταν στην ψυχιατρική κλινική της Saint-Rémy-de-Provence. Ο πίνακας απεικονίζει τη θέα του ζωγράφου στον βραδινό ουρανό από το μικρό, καλυμμένο με κάγκελα παράθυρο του δωματίου του, λίγη μόλις ώρα προτού ξημερώσει. Το έργο αντικατοπτρίζει τον ταραγμένο ψυχισμό του μεγάλου ζωγράφου, ο οποίος μόλις έναν χρόνο αργότερα θα αυτοκτονήσει με περίστροφο σε ένα λιβάδι από στάχια.

​Ο 20χρονος φοιτητής, καλλιτέχνης και ερευνητής, όπως ο ίδιος συστήνεται, Αλεσάντρο Τομάσι  συγκέντρωσε όσες περισσότερες αναπαραστάσεις προσωπικοτήτων της αρχαιότητας κατάφερε να εντοπίσει σε μουσεία, συλλογές και άλλες πηγές όπως προτομές αγαλμάτων, τοιχογραφίες κλπ. 
​
Με την χρήση ειδικού λογισμικού και τεχνητής νοημοσύνης, συνέθεσε ψηφιακά και με φωτορεαλιστική πιστότητα πορτραίτα από σημαίνουσες προσωπικότητες του αρχαίου κόσμου. Χρησιμοποίησε επίσης αρκετά προγράμματα, όπως το Photoshop και το Artbreeder.

Η δουλειά του εκπλήσσει για την ακρίβειά της και τις λεπτομέρειες απόδοσης των προσώπων πείθοντάς μας ότι ναι, έτσι θα ήταν σίγουρα ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Μέγας Αλέξανδρος και τόσα άλλα σημαντικά ιστορικά πρόσωπα εικόνες των οποίων έχουμε σχηματίσει με την φαντασία μας στα άδυτα του μυαλού μας από τις ιστορικές περιγραφές.

Όμως το ερευνητικό έργο του δεν περιορίζεται στα πορτραίτα που φιλοτέχνησε. Μας προϊδεάζει για το τι θα συμβεί στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Ότι δηλαδή με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης και την χρήση πολύ πιο εξελιγμένων προγραμμάτων επεξεργασίας, θα μπορούμε να δούμε …φωτογραφίες όχι μόνον προσώπων αλλά κτιρίων και ναών, πλοίων και πολιορκητικών μηχανών, οικισμών, συνοικιών και ολόκληρων πόλεων της αρχαιότητας! 
​
Ήδη πολλά ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια έχουν αναπτύξει ειδικά λογισμικά τα οποία με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης συνθέτουν φωτορεαλιστικές εικόνες προσώπων ακόμη και από απλές περιγραφές σε κείμενα και ιστορικές αναφορές.