Φως και Ελπίδα, μια ορχήστρα γυναικών

Φως κι Ελπίδα, η πρώτη ορχήστρα τυφλών γυναικών ή με σοβαρά προβλήματα όρασης από την Αίγυπτο, έχει ως στόχο την άρση του αποκλεισμού των τυφλών γυναικών από μία συντηρητική κι ανδροκρατούμενη κοινωνία, σαν αυτή της Αιγύπτου.

Αl Nour Wal Amal (Φως και Ελπίδα)

Η ορχήστρα δημιουργήθηκε από τη μη κυβερνητική οργάνωση Αl Nour Wal Amal, η οποία ιδρύθηκε το 1954 στο Κάιρο, από μια ομάδα εθελοντών γυναικών, ως το πρώτο κέντρο στη Μέση Ανατολή για την εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση και ενσωμάτωση τυφλών κοριτσιών στην κοινωνία.
​
Στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας -και χωρίς συγκεκριμένες προσδοκίες- δημιουργήθηκε το 1961 η Ορχήστρα. Αρχικά αποτελούνταν από 15 κορίτσια αλλά με τα χρόνια εξελίχθηκε στο σημερινό Μουσικό Σύνολο με 36 ερμηνεύτριες και αποτελεί το πιο διάσημο τμήμα του συλλόγου.

Ο μαέστρος της ορχήστρας, Αλί Οσμάν ευχαριστεί τους μουσικούς, μετά το τέλος της παράστασής τους στην Βιέννη.

Τα μέλη της ορχήστρας μελετάνε το εκάστοτε κομμάτι με την βοήθεια του κώδικα Μπράιγ και ενόσω διαρκούν οι πρόβες απομνημονεύουν κάθε στοιχείο, κάθε παύση, κάθε νότα, εφαρμόζοντας και μεταφέροντας με ακρίβεια όλα όσα έχουν μάθει στις συναυλίες.

Σήμερα ακολουθούν τις οδηγίες του δρ. Αλί Οσμάν και ξεκινάνε με ατομική εκπαίδευση, πραγματοποιώντας παράλληλα εβδομαδιαίες ομαδικές συναντήσεις, στοχεύοντας σε σταδιακή εξέλιξη και μουσική ολοκλήρωση. 
​
Ασχολούνται με την κλασική δυτική, αιγυπτιακή και ανατολίτικη μουσική και παίζουν πνευστά, κρουστά, έγχορδα και χάλκινα μουσικά όργανα. Έχουν αποκτήσει φίλους και διεθνή αναγνώριση σε πολλά κράτη ανά τον κόσμο. 

Μέλη της Ορχήστρας Φως κι Ελπίδα μετά την συναυλία στο Μάριμπορ της Σλοβενίας

Ο στόχος του κέντρου Al Nour Wal Amal ήταν να δώσει σε εκείνες τις γυναίκες διεξόδους προσωπικής έκφρασης και παράλληλα να ενισχύσει το αίσθημα αυτοεκτίμησης προκειμένου να μπορούν να ενταχθούν στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας ως ισότιμα μέλη. 
​
Και οι γυναίκες αυτές τα κατάφεραν, διαπρέπουν σαν καλλιτέχνιδες και λειτουργούν  ως πρότυπο όχι μόνο για τα κορίτσια της πατρίδας τους, αλλά για όλες. «Κατάφερα να δηλώσω στον κόσμο πως παρόλο που έχασα την όραση μου, είμαι μία ξεχωριστή μουσικός», δηλώνει περήφανα η επικεφαλής της ορχήστρας, Σαϊμαά Χουσεϊν.