ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΡΑΓΑΤΣΗ // DISTAFF • ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Ο εξαιρετικός κύριος Ισούρ Ντανιέλοβιτς, o "Γιος του Ρακοσυλλέκτη", όπως ήταν ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του, μας αποχαιρέτησε σήμερα στα 104 του χρόνια. Χρηματοδότησε και πρωταγωνίστησε στον "Σπάρτακο" του Κιούμπρικ, απαιτώντας να μπει το όνομα του προγραμμένου από τον Μακάρθυ σεναριογράφου Ντάλτον Τράμπο στους τίτλους, έπαιξε σε σπουδαίες ταινίες από τις "Αμαρτωλές Γυναίκες" (The strange love of Martha Ivers) με την Μπάρμπαρα Στάνγουικ μέχρι σε γουέστερν και τις "Επτά Ημέρες του Μαίου". Και βέβαια στη σπουδαία, αντιπολεμική ταινία - ορόσημο του Κιούμπρικ "Σταυροί στο Μέτωπο" (Paths of Glory)... Έμαθε γαλλικά στα 40 του και όταν εμφανίστηκε τη δεκαετία του '90 στην εκπομπή του Pivot για να παρουσιάσει το βιβλίο του είχε άγχος αν μιλάει σωστά ("Εδώ χρειάζεται Υποτακτική, έτσι δεν είναι; Είστε διανοούμενοι εδώ πρέπει να προσέχω και να χρησιμοποιώ σωστά την Υποτακτική", είχε πει).
Άλλοτε πάλι μιλώντας για τη σχέση του με τον Μάικλ κι αν του έχει θυμώσει ποτέ, είχε πει, δήθεν τσαντισμένος και ξεκαρδισμένος στα γέλια: "Ναι, του θύμωσα πάρα πολύ γιατί στη Φωλιά του Κούκου, ενώ το είχα παίξει εγώ στο θέατρο, στην ταινία όπου ήταν παραγωγός μου είπε ότι θα προτιμήσει τον Νίκολσον, γιατί εγώ λέει ήμουν μεγάλος πια για τον ρόλο... Κι εδώ που τα λέμε καλά έκανε, γιατί ο Τζακ ήταν εξαιρετικός"... Και βέβαια η δήλωσή του για τον Τραμπ: "Γεννήθηκα από γονείς πρόσφυγες πάνω σε ένα πλοίο στο Άμστερνταμ, όταν έφευγαν κυνηγημένοι από τη Ρωσία, δεν θέλω τώρα που κλείνω τα 100 μου να δω έναν τέτοιο τύπο Πρόεδρο των ΗΠΑ"... Θα μπορούσε βέβαια να είχε παραμείνει ένας ακόμα ωραίος σταρ με θεληματικό πηγούνι, αμίλητος, με ασφαλείς επιλογές, τυποποιημένος και μαριονέτα των στούντιο... Αλλά ο καθένας επιλέγει πώς θέλει να είναι το πέρασμά του από τη ζωή κι από την Τέχνη... Τελικά ο γιος του ρακοσυλλέκτη τα κατάφερε περίφημα...
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
January 2023
Categories
All
|