ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΟΥ // DISTAFF • ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ Περισσότερο από 20 χρόνια εκπέμπει μέσα από τις ραδιοφωνικές συχνότητες. Από το 2012 η ραδιοφωνική του πορεία ταυτίζεται με αυτή του www.ifeelradio.gr όπου είναι ιδιοκτήτης, υπεύθυνος προγράμματος και παραγωγός εκπομπής ενός εκ των πιο επιτυχημένων ραδιοφωνικών σταθμών στο διαδίκτυο. Ο Άρης Γιώτης, o "γκουρού" του ιντερνετικού ραδιοφώνου στην Ελλάδα, κάνει μια στάση στο Distaff και μας μιλάει για την μεγάλη του αγάπη... το ραδιόφωνο και το μέλλον αυτού στον... διαδικτυακό ωκεανό! Πότε, πού, πώς ξεκίνησε το ταξίδι στο ραδιόφωνο; Αυτό το όμορφο ταξίδι στο ραδιόφωνο - με το ραδιόφωνο - ξεκίνησε στα βάθη της δεκαετίας του '80, όντας μικρό παιδί. Τα ραδιοφωνικά-μουσικά ερεθίσματα που είχα ήταν ποικίλα. Ο δέκτης ραδιοφώνου του σπιτιού ήταν ανοικτός από νωρίς το πρωί μέχρι και τις βραδινές ώρες. Φωνές όπως για παράδειγμα της Μαρίας Ρεζάν είναι ανεξίτηλα χαραγμένες μέσα μου. Η πρώτη οπτική επαφή που είχα όμως με ραδιοφωνική εκπομπή ήταν κάπου στο 1984. Ήταν ψηλά σε ένα πατάρι όταν είχα πρωτοδεί τον τότε ραδιοερασιτέχνη (πειρατή) - και εσχάτως τα τελευταία 8 χρόνια παραγωγό του www.ifeelradio.gr - Σωκράτη Χουρμούζη, να πραγματοποιεί βραδινές εκπομπές. Το ταξίδι είχε ξεκινήσει... Το Πάσχα του 1990 και σε ηλικία 15 ετών απέκτησα τον 1ο μου ραδιοφωνικό πομπό. Για μια 5ετία σχεδόν λειτούργησα τον δικό μου σταθμό, σε δικό μου χώρο, με πολύ καλούς φίλους ήμασταν "μικροί" σαν ισχύ, αλλά δυνατοί σε αγάπη για το ραδιόφωνο. Τι σημαίνει ραδιόφωνο για σένα; Κοινότυπο αλλά για μένα κυριολεκτικά το ραδιόφωνο είναι Ζωή. Είναι τρόπος ζωής. Είναι ο τρόπος που ζω και πορεύομαι πολλά χρόνια. Είναι ένα σύνολο εμπειριών και βιωμάτων. Το ραδιόφωνο είναι τρόπος με τον οποίο ζει κάποιος. Αφορά το σύνολο των δραστηριοτήτων μου. Ζωντάνια, δημιουργία και ενεργητικότητα. Πίκρες, απογοητεύσεις, προβληματισμοί, λύπες. Ζωή... Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι ραδιοφωνικοί σου σταθμοί; Μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια θεωρώ ότι η αρχή και το τέλος είναι οι σημαντικότεροι και κυριότεροι ραδιοφωνικοί σταθμοί μου. Θα αναφερθώ στον Space 93,9 Fm όπου το στούντιο ήταν στην αρχή της Λ. Πεντέλης στο Χαλάνδρι. Στον 1ο όροφο αν θυμάμαι καλά. Δεν το κρύβω πως υπήρξε πηγή έμπνευσής για τη μεταγενέστερη πορεία μου. Κατόπιν περιηγήθηκα σε πολλούς και διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς στα FM και στο διαδίκτυο, μέχρι την στιγμή που ήρθε στον δρόμο μου ο www.ifeelradio.gr pου έχω την τιμή να ηγούμαι ως διευθυντής προγράμματος. Ένας σταθμός που φτιάχτηκε και στήθηκε από τις εμπειρίες που διαχρονικά άδραξα από σχεδόν όλους τους σταθμούς που είχα την τιμή να περάσω κάποια στιγμή. Και εγέννετο ο www.ifeelradio.gr... Από το 2010 μέχρι το 2012 που πραγματοποιούσα διαδικτυακά ραδιοφωνικές εκπομπές, διαπίστωσα ότι το μέλλον στο ραδιόφωνο είναι μέσω του διαδικτύου. Από τα μέσα του 2011 πήρα την απόφαση να δημιουργήσω τον www.ifeelradio.gr . Όχι έναν ακόμα διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό, αλλά έναν σταθμό πρότυπο. Σεβασμός, διασκέδαση, επικοινωνία, ζωντάνια, εκρηκτικότητα, αλήθεια και προ πάντων αγάπη για το ραδιόφωνο με ποιοτικά κριτήρια! Η μουσική καλύπτει όλα σχεδόν τα είδη του διεθνούς ρεπερτορίου. Ενημέρωση και παροχή πληροφοριών σε όλα τα επίπεδα, της μουσικής και της ψυχαγωγίας. Είμαστε εκεί που είναι οι ακροατές μας. Στο γραφείο, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στο λεωφορείο, στο γυμναστήριο. Με στοχευμένο πρόγραμμα όλο το 24ωρο, με πολλές ζωντανές εκπομπές, με ενημερωμένους παραγωγούς και μια κατατοπιστική ιστοσελίδα με ενδιαφέρων περιεχόμενο. Με πρότυπα ιδιόκτητα studiο. Με άμεση πρόσβαση μέσω της δωρεάν εφαρμογής τόσο για IOS όσο και για ANDROID συσκευές. Εδώ και 8 χρόνια ο www.ifeelradio.gr είναι σημείο αναφοράς στο διαδικτυακό ραδιόφωνο. Είμαστε παντού. Πόσα χρόνια μετράει το ιντερνετικό ραδιόφωνο; Το διαδικτυακό ραδιόφωνο μετράει πάνω από 2 δεκαετίες ζωής. Στη χώρα μας σχεδόν 15 χρόνια. Στο εξωτερικό το περιβάλλον και το επίπεδο είναι υψηλό εδώ και αρκετά χρόνια. Δυστυχώς στη χώρα μας η ποιότητα αναζητείται. Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις προσπαθειών οι οποίες καλύπτουν κάποιες ποιοτικές σταθερές. Πόσα περίπου είναι αυτή τη στιγμή τα ελληνικά ιντερνετικά ραδιόφωνα; Με βάση τις πληροφορίες που έχω και λαμβάνω, τα διαδικτυακά ραδιόφωνα σε Ελλάδα και Κύπρο είναι γύρω στα 1.000. Πολλά ανοίγουν και αρκετά κλείνουν. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια επίσημη βάση για τον ακριβή αριθμό. Και αυτό είναι ένα από τα αρνητικά. Πώς ξεχωρίζει κανείς μέσα στο... ιντερνετικό πλήθος; Πραγματικά πλήθος. Στην Ελλάδα ότι δηλώσεις...αυτό και είσαι. Δηλώνεις διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός μη έχοντας ποιοτικά χαρακτηριστικά. Στούντιο, σταθερό πρόγραμμα, ποιοτικό ήχο, υποχρεώσεις στους δημιουργούς μουσικής, νόμιμη έκδοση παραστατικών (τιμολόγια), διότι λίγοι είναι οι σταθμοί οι οποίοι ανήκουν σε έναν όμιλο εταιριών, όπως είναι η I FEEL MEDIA GROUP. Όλα τα παραπάνω είναι μερικά από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που σε κάνουν να ξεχωρίσεις από το πλήθος. Fm Vs Internet: Ποιος νικάει αυτή τη στιγμή και γιατί; Δύσκολη ερώτηση. Εξαρτάται για ποιον σταθμό στα FM μιλάμε και αντίστοιχα για ποιον διαδικτυακό. Για παράδειγμα ο www.ifeelradio.gr δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από σταθμούς στα FM. Και το εννοώ. Αντίστοιχα αρκετοί σταθμοί στα FM - πιστεύω - έχουν να πάρουν πράγματα. Δυστυχώς ο Έλληνας δε γνωρίζει το διαδικτυακό ραδιόφωνο. Το μεγαλύτερο μείον του διαδικτυακού αυτή τη στιγμή είναι η πρόσβαση ακρόασης στο αυτοκίνητο. Δυστυχώς η πρόσβαση στο διαδίκτυο στη χώρα μας - προς το παρόν - έχει αρκετά υψηλό κοστολόγιο. Δεν θεωρώ πως στα FM πραγματοποιούνται καλύτερες εκπομπές. Σαφώς βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Υπάρχουν εκπομπές που έχουν περιεχόμενο και ελεύθερη διαχείριση των τραγουδιών. Δυστυχώς όμως αυτό που κυριαρχεί στα FM είναι το "10 τραγούδια στη σειρά χωρίς διακοπή". Οπότε, ναι, σήμερα και στο άμεσο μέλλον το ραδιόφωνο στα FM υπερισχύει. Κάποιος που ακόμη δεν έχει βάλει το ιντερνετικό ραδιόφωνο στη ζωή του γιατί να το επιλέξει σε σχέση με τα fm; Το κυριότερο που παρέχει το διαδικτυακό έναντι του αναλογικού είναι η πολυποικιλότητα επιλογών. Και εξηγούμαι: Στο διαδικτυακό ραδιόφωνο έχεις να επιλέξεις και να ακούσεις εκπομπές και τραγούδια όπου πραγματικά έχεις κάτι να μάθεις. Κάτι να γνωρίσεις. Κάτι να... θυμηθείς από μία άλλη εποχή. Τραγούδια και μουσικές όπου στα FM έχουν καταλήξει στο σκονισμένο χρονοντούλαπο της μουσικής ιστορίας. Νέες μουσικές που παραμένουν στην αφάνεια διότι το άκουσμά τους δεν εξυπηρετεί το status του - κακού - playlist του σταθμού. Ναι, βγαίνουν και σήμερα πολλές καλές μουσικές. Καλές παραγωγές που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από το παρελθόν. Και όμως στα FM δεν βρίσκουν στέγη. Θα ξαναπώ ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις. Λαμπρές προσπάθειες...αλλά λίγες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στα FM είναι το κακό επαναλαμβανόμενο playlist, αποτελούμενο μάξιμουμ από 200 τραγούδια εβδομαδιαίως, και τη μη ελευθερία λόγου του παραγωγού. Μπορεί οποιοσδήποτε να κάνει ιντερνετικό ραδιόφωνο σήμερα; ένα μικρόφωνο κι ένα λάπτοπ αρκούν; Τεχνικά είναι όπως το περιγράφετε. Αλλά είναι μόνον έτσι; Είτε σε βραχύ χρονικό διάστημα, είτε σε μεταγενέστερο. Αν δεν υπάρχει ένα κεντρικό στούντιο στα όρια της αξιοπρέπειας, αν δεν υπάρχει ένας εξοπλισμός που κατά πρώτον θα δημιουργεί στον ίδιο τον παραγωγό τη δυνατότητα να παράξει ότι καλύτερο, και κατά δεύτερον δεν θα ταλαιπωρεί τον ακροατή στο ζητούμενο...και ποθούμενο...την ακρόαση, τότε πραγματικά δε μπορούμε να μιλάμε για έναν συγκροτημένο ραδιοφωνικό σταθμό, αλλά μια προσπάθεια ή οποία κινείται σε πολύ ερασιτεχνικό επίπεδο - με την αρνητική έννοια - και καταδικασμένος κάποια στιγμή να κλείσει. Τι είναι αυτό που κάνει το ραδιόφωνο μαγικό; Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για την μαγεία του ραδιοφώνου. Περισσότερα όμως είναι αυτά που νιώθω και αισθάνομαι, και δύσκολα μπορούν να ειπωθούν. Όταν είσαι πραγματικός ραδιοφωνικός παραγωγός, βλέπεις και ακούς να μετουσιώνεται ο λόγος και η μουσική σε εικόνες. Να διηγείσαι μια πολύ όμορφη ιστορία με διαφορετικό περιεχόμενο κάθε φορά. Να μεταφέρεις και να μεταφέρεσαι σε μια άλλη διάσταση. Να "ξεκολλάς" από το σώμα σου και να ζεις μέσα σε αυτό που πραγματώνεται εκείνη τη στιγμή. Το ραδιόφωνο είναι το πιο μαγικό μέσο. Ο ακροατής δε γνωρίζει τι θα αναφέρει ο παραγωγός στο επόμενο χιλιοστό του δευτερολέπτου. Η μαγεία του απρόβλεπτου. Που κατά τη γνώμη μου ούτε το καλύτερο βιβλίο δε μπορεί να πραγματοποιήσει. Στο ιντερνετικό ραδιόφωνο η μαγεία για τον ακροατή αλλά και για τον παραγωγό παραμένει η ίδια;
Και γιατί να διαφέρει; Ο τρόπος που νιώθεις και αισθάνεσαι όταν κάνεις ραδιόφωνο είναι - ή τουλάχιστον πρέπει να είναι - ο ίδιος. Εν μέρη η μαγεία είναι η ίδια, για να μη πω ακόμα μεγαλύτερη. Δεν έχει αντικατασταθεί από το κακώς εννοούμενο playlist, από τη μη ελευθερία έκφρασης του παραγωγού, και γενικά από τον πραγματικό "εγκλεισμό και παροπλισμό" του παραγωγού σε "κουτιά και κλουβιά" που περιορίζουν αυτό που αναφέρουμε ως Μαγεία Ραδιοφώνου. Η μαγεία στο διαδικτυακό ραδιόφωνο είναι πολλάκις εντονότερη. Διότι έχει την ελευθερία έκφρασης. Την ελευθερία να μοιράζεσαι λόγο και μουσικές. Ποιο το παρόν του ιντερνετικού ραδιοφώνου και ποιο προβλέπεις να είναι το μέλλον του στην χώρα μας; Το παρόν αλλά και το μέλλον του διαδικτυακού ραδιοφώνου ορίζεται-εξαρτάται κατά κύριο λόγο από εμάς τους ίδιους. Τον κόσμο. Τον ακροατή. Αν ο ακροατής δε βάλει στη ζωή του αυτό τον τρόπο ακρόασης, ότι και να κάνουν οι ίδιοι οι σταθμοί είναι ανώφελο. Όταν ο κόσμος αποδεχθεί ότι και το διαδικτυακό...είναι ραδιόφωνο, τότε θα έχει γίνει ένα μεγάλο βήμα. Το αγώγι σέρνει τον αγωγιάτη. Και οι ίδιοι οι διαδικτυακοί σταθμοί θα πρέπει να δημιουργήσουν και να επενδύσουν. Δυστυχώς το διαδικτυακό ραδιόφωνο στην Ελλάδα, όπως και οι περισσότερες αλλαγές ουσίας, έρχονται ως απόνερα. Στα περισσότερα κράτη έχουν γίνει αλλαγές στο χώρο της ραδιοφωνίας. Στη χώρα μας σχεδόν όλοι οι σταθμοί των FM εκπέμπουν και διαδικτυακά. Μόνο στο αυτοκίνητο και σε ορισμένες στιγμές της ημέρας δεν έχουμε άμεση πρόσβαση και δε χρησιμοποιείται το διαδίκτυο ως τρόπος λήψης. Σε κάποιες χώρες έχουν καταργηθεί πλήρως τα FM. Έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο. Έχει εισέλθει το DAB (Digital Audio Broadcasting). Στην Ελλάδα συζητιέται κάτι παρόμοιο εδώ και κάποια χρόνια. Αλλά η διαφορά αντίληψης, εμπειρίας και διαχείρισης είναι χαοτική. Επίσης αν δεν μειωθεί το κόστος και αυξηθεί ο τρόπος πρόσβασης στο διαδίκτυο είναι ανώφελο να συζητάμε. Για εμάς είναι ζητούμενο ότι στο εξωτερικό θεωρείται δεδομένο. Το διαδικτυακό ραδιόφωνο προβλέπω να κινηθεί στους ίδιους ρυθμούς τουλάχιστον και για τα επόμενα 5 χρόνια.
0 Comments
XΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ // DISTAFF • ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ Το βιβλίο γίνεται παιχνίδι και κέντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και οι ιδέες των παιδιών παιδαγωγική. Πρόκειται για τη δράση «Παίζουμε βιβλίο;» της νηπιαγωγού στο διθέσιο ολοήμερο νηπιαγωγείο της Ποταμιάς Θάσου, Βίκυς Ξανθοπούλου η οποία κατέκτησε το βραβείο διδασκαλίας «Excellence in Teaching – Teacher of the Year» (Αριστεία στη Διδασκαλία – Εκπαιδευτικός της χρονιάς), ενώ τιμήθηκε και με το βραβείο «The Freedon Literacy Award» (Βραβείο ελευθερίας μέσω του γραμματισμού) από τον οργανισμό «Judith's Reading Room». Η κυρία Ξανθοπούλου μιλάει στο Distaff και την Χρυσούλα Κατσαρού για όλα όσα την χαροποιούν αλλά και προβληματίζουν στην «περιπέτεια» της διδασκαλίας. Λίγα λόγια για σας: Θέλατε πάντα να σπουδάσατε νηπιαγωγός, η πρώτη σας επαφή με τάξη και ο διορισμός σας στην Ποταμιά Ήμουν από τα παιδιά που δε γνώριζα τι ήθελα να σπουδάσω και τι προσανατολισμό θα έχω στη ζωή μου. Το μόνο που ήμουν σίγουρη ήταν ότι ήθελα να ακολουθήσω κάποια κοινωνική επιστήμη, ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου και τις προπτυχιακές και τις μεταπτυχιακές στο ΔΠΘ στην Αλεξανδρούπολη και ήμουν πολύ τυχερή, γιατί είχα φωτισμένους Δασκάλους που το παράδειγμα τους με ακολουθεί και με συντροφεύει μέχρι σήμερα και για πάντα. Η πρώτη μου επαφή με σχολική τάξη ήταν πριν 15 χρόνια σε ένα νηπιαγωγείο της Λέσβου. Ανέλαβα ολοήμερο τμήμα, απογευματινό, και το μόνο που κατάφερα και πρόλαβα την πρώτη μέρα να κάνω ήταν να ζεστάνω τα φαγητό των παιδιών και να τα βάλω να κοιμηθούν. Όταν επέστρεψα στο σπίτι, πάτησα τα κλάματα, ένιωσα εντελώς άχρηστη, σκέφτηκα ότι άδικα σπούδαζα τόσα χρόνια. Η στενοχώρια μου όμως, όπως και κάθε στενοχώρια μου, κράτησε ένα και μόνο βράδυ. Ανασυγκροτήθηκα, πείσμωσα και την επόμενη μέρα μπήκα στην τάξη και έβγαλα όλο αυτό το απόθεμα γνώσεων και αγάπης που έχω για τα παιδιά. Στο νηπιαγωγείο της Ποταμιάς στη Θάσο έχω σταθεί πολύ τυχερή. Οι γονείς και οι κάτοικοι του χωριού αγαπάνε το σχολείο και το φροντίζουν με όποιον τρόπο μπορούν. Δεν έχω συναντήσει δυσκολίες και εμπόδια, μόνο ανθρώπους που στέκονται δίπλα μου και πιστεύουν σ’ αυτό που κάνω. Σίγουρα προκλήσεις υπάρχουν στην εκπαίδευση και το να είσαι εκπαιδευτικός, ειδικά σε τάξη νηπιαγωγείου, είναι μια πραγματική περιπέτεια, γιατί δεν ξέρεις τι σε περιμένει καθημερινά. Αυτό προσωπικά με γοητεύει. Μιλήστε μας για το «Παίζουμε Βιβλίο», τι είναι, πώς ξεκίνησε και τι απήχηση έχει στα παιδιά; Πάντα δυσκολεύομαι να πω ακριβώς τι είναι το “Παίζουμε βιβλίο;”. Είναι τόσα πολλά και είναι κομμάτια και αλήθειες του εαυτού μου. Είναι ένα πρόγραμμα που θέτει το λογοτεχνικό βιβλίο στο κέντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τα πρότζεκτ όλα βασίζονται στις ιδέες των παιδιών και στις πραγματικές ανάγκες της ομάδας και οι μέθοδοι μάθησης είναι βιωματικές με το παιχνίδι να παίζει πρωταρχικό ρόλο. Αυτό που χαροποιεί ιδιαίτερα τα παιδιά είναι η στιγμή που έρχονται σε επαφή με του δημιουργούς των βιβλίων, συγγραφείς και εικονογράφους. Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς ως ανατροφοδότηση για τους μαθητές και για να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας με την ευρύτερη κοινωνία, συγκεντρώνουμε όλα τα πρότζεκτ σε μια ηλεκτρονική έκδοση και εκδίδουμε το ηλεκτρονικό περιοδικό “Παίζουμε βιβλίο”. Μέχρι αυτήν τη στιγμή έχουν κυκλοφορήσει 5 ετήσια τεύχη. Ποιοι σας στήριξαν σε αυτή την δράση; Χαίρομαι πολύ για την ερώτηση αυτή γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τους συγγραφείς και τους εικονογράφους των βιβλίων που έχουν στηρίξει τόσα χρόνια τα πρότζεκτ μας, έχουν πιστέψει σ ’αυτό που κάνουμε στο νηπιαγωγείο και ειδικά τους εικονογράφους που μας έχουν χαρίσει απλόχερα πρωτότυπη δουλειά τους που αφορμή έχει τις ιδέες των παιδιών. Ο Πέτρος Μπουλούμπασης, η Μυρτώ Δεληβοριά, η Ίρις Σαμαρτζή, η Birgitta Sif, η Σοφία Τουλιάτου, η Ναταλία Καπατσούλια, η Λία Φωτιάδου μας έχουν χαρίσει χωρίς δισταγμό έργα τους για να διευκολύνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και να πραγματοποιήσουν τις ιδέες των παιδιών. Να ξέρατε πόσο με συγκινεί όλο αυτό! Επίσης, εκδότες έχουν στηρίξει το όραμα αυτό, δωρίζοντάς μας βιβλία για να ενισχύσουν τη σχολική μας βιβλιοθήκη, που για μένα είναι ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτει ένα σχολείο. Και αυτό που με κάνει να εκτιμώ περισσότερο αυτούς τους ανθρώπους, τους εκδότες, είναι το γεγονός ότι μας χάρισαν βιβλία χωρίς να επιθυμούν ποτέ να διαφημιστούν και με τη γνώση ότι από τη μεριά μου δεν πρόκειται να δουλέψω ένα βιβλίο που δεν πιστεύω μέσα στην τάξη, μόνο και μόνο επειδή μας το δώρισαν. Και η δράση αυτή, επειδή εκτυλίσσεται σε σχολικό περιβάλλον και βασίζεται κυρίως στη δημιουργία και την έμπνευση τη δική μου, πραγματικά χρειάζομαι να συμβιώνω και να συνεργάζομαι αρμονικά με τους συναδέρφους μου. Και σ’ αυτό κι αν δεν είμαι τυχερή και γι’ αυτό κι αν δεν είμαι ευγνώμων, γιατί τόσα χρόνια πορεύομαι με δυο αξιόλογους ανθρώπους και συν-ΑΔΕΛΦΟΥΣ, τη Δήμητρα Γούτα και τη Βάσω Τσιαμήτρου, που πραγματικά δέχονται όποια τρελή ιδέα μου έρθει στο κεφάλι. Τις ευχαριστώ πιο πολύ απ’ όλους, που είναι δίπλα μου, βράχοι! Πόσο σημαντική είναι κατά τη γνώμη σας η φιλαναγνωσία στο σχολείο; Πιστεύετε ότι στηρίζεται όσο πρέπει; Σε ένα σχολείο πολλά θέματα είναι σημαντικά. Ίσως η φιλαναγνωσία να είναι το τελευταίο σημαντικό. Αν δεν έχεις όραμα για την εκπαίδευση, αν δεν έχεις καθαρές ιδέες, αν δεν έχεις αξίες, αν δε γνωρίζεις ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του Δασκάλου, αν δεν μπαίνεις μέσα στην τάξη σαν λευκό πανάκι, καθαρό, αν δεν κοιτάζεις το Παιδί μέσα στα μάτια και δεν το αντικρίζεις ως την πιο ιερή και σεβαστή ύπαρξη στον κόσμο, ό,τι κι αν κάνεις μέσα στην τάξη κι ας είναι το πιο ευφάνταστο που υπάρχει, δεν έχει καμία σημασία. Ναι, πιστεύω στη δύναμη του βιβλίου, ναι, πιστεύω στη δύναμη της λογοτεχνίας μέσα στην τάξη, στη δύναμη της φιλαναγνωσίας. Αλλά να συνοδεύεται από αρχές, από αξίες, από δράσεις που θα έχουν νόημα για τα παιδιά και δε θα γίνονται απλά για το θεαθήναι. Μακάρι να στηρίζεται η φιλαναγνωσία, όχι μόνο από μεμονωμένους ανθρώπους. Η φιλαναγνωσία, όπως και κάθε δράση που αφορά τον πολιτισμό, πρέπει να στηρίζεται θεσμικά, να είναι κομμάτι αναπόσπαστο μιας κοινωνίας που επιθυμεί να ευημερεί. Ευχή μου και προσδοκία μου είναι να ιδρυθεί ξανά το ΕΚΕΒΙ! Πώς επιλέγετε τα βιβλία; Αυτή είναι η αγαπημένη μου στιγμή! Γενικά διαβάζω πάρα πολύ παιδική λογοτεχνία. Έχω αρκετά βιβλία υπόψη και επίσης έχω φίλους που διαβάζουν κι αυτοί πολύ και ρωτάω πάντα τη γνώμη τους. Όταν κάθε φορά προκύπτει μια ανάγκη μέσα στη τάξη, προσπαθώ να σκεφτώ ποιο βιβλίο θα ταίριαζε στην ανάγκη αυτή, ποιο βιβλίο θα μας “έλυνε” ή θα διευκόλυνε το πρόβλημά μας. Δε μου αρέσουν τα δεδομένα, δε μου αρέσουν αυτά που σου δίνουν έτοιμη την απάντηση, αποφεύγω όσα περιέχουν διδακτισμό. Ο τρόπος σκέψης μου είναι λίγο αφαιρετικός. Επιλέγω βιβλία που δημιουργούν νέα ερωτήματα στα παιδιά, που τους ανοίγουν νέα παράθυρα στη σκέψη. Δίνω ιδιαίτερη προσοχή στο κείμενο, αλλά και στην εικονογράφηση του βιβλίου. Τα κριτήρια είναι δικά μου, είναι προσωπικά, αφορούν τη δική μου αισθητική και τον δικό μου τρόπο σκέψης κι αυτό δεν ακυρώνει την αξία των βιβλίων που δεν επιλέγω. Τι γίνεται μετά; Το «μετά» είναι η αγαπημένη στιγμή των παιδιών και αυτή που μου προκαλεί εκρήξεις στο μυαλό, εκρήξεις δημιουργίας. Αφού διαβάσουμε αρκετές φορές το βιβλίο και κάνουμε τη σύνδεση με τη δική μας ανάγκη, ακολουθεί ένας καταιγισμός ιδεών από τα παιδιά για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε μ ’αυτήν την ιστορία. Τις ιδέες των παιδιών προσπαθώ να τις κάνω παιδαγωγική πράξη. Κι εκεί ξεκινάει το παιχνίδι! Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για το Freedom Literacy Award» και τον οργανισμό «Judith'sReading Room»; Τι είναι, πώς επιλέγονται οι βραβευθέντες; Το Judith’s Reading Room είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός, ένα αναγνωστικό κέντρο, αφιερωμένο στη μνήμη της Judith Krug, μιας βιβλιοθηκονόμου που αφιέρωσε τη ζωή της στην προώθηση της φιλαναγνωσίας. Έχει έδρα την Πενσυλβάνια των Η.Π.Α. και στηρίζει και ιδρύει βιβλιοθήκες σε όλον τον κόσμο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το σκεπτικό τους και βασική τους ιδέα, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, είναι ότι η χορηγία βιβλίων και η ίδρυση βιβλιοθηκών είναι μεν ένα ερέθισμα, αλλά από μόνο του ως γεγονός δε συνιστά την προώθηση της φιλαναγνωσίας. Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και είναι αυτοί που με τη δράση τους προωθούν και εξαπλώνουν την αγάπη για το βιβλίο. Γι ’αυτό και έχουν θεσπίσει τα τελευταία χρόνια τα βραβεία «Ελευθερίας μέσω του Γραμματισμού» (Freedom through Literacy Award), για να τιμήσουν και να αναδείξουν τη συμβολή μεμονωμένων προσώπων παγκοσμίως που προωθούν με ευφάνταστο τρόπο τη φιλαναγνωσία. Υπάρχει ένα 7μελές συμβούλιο, το οποίο εξετάζει όλες τις υποψηφιότητες. Επειδή είχα την τύχη να τους γνωρίσω στη Νέα Υόρκη, είναι άνθρωποι με απίστευτες γνώσεις και πάθος για τη λογοτεχνία. Πιστεύουν στην αξία του βιβλίου, πιστεύουν πως η αγάπη για το βιβλίο χαρίζει ελευθερία, στη σκέψη και τη ζωή. Μιλώντας με συναδέλφους του εξωτερικού, πού θεωρείτε ότι υστερεί η ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση και πού υπερτερεί; Αυτό που μπορώ να πω πλέον με σιγουριά είναι ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί σε κάθε γωνιά της γης αντιμετωπίζουμε τις ίδιες προκλήσεις, γιατί όλη μας η δράση κινείται γύρω από τα παιδιά. Κάθε χώρα έχει τη δική της πολιτική για τα θέματα εκπαίδευσης, η χρηματοδότηση και η επένδυση στα θέματα παιδείας σίγουρα διαφέρει και είναι δείκτης πόσο εξελιγμένη είναι μια κοινωνία. Αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό και ειδικά σε ό,τι αφορά το νηπιαγωγείο είναι πως υπάρχει η πρόθεση από το Υπουργείο Παιδείας για την εφαρμογή του μέτρου σε όλη την Ελλάδα της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο. Πολύ σημαντικό βήμα! Εσείς τι θα θέλατε να αλλάξετε; (εγώ ως μαμά παιδιών δευτεροβάθμιας, γυμνάσιο και λύκειο, πολλά!, θα ήθελα περισσότερη δημιουργικότητα στην γραφή και την ανάγνωση και να αναγνωρίσουμε επιτέλους την εποχή που μεγαλώνουν τα παιδιά…)
Σας καταλαβαίνω απόλυτα! Στην προσχολική ηλικία η δημιουργικότητα βρίσκεται στο ζενίθ της και όσο το παιδί μεγαλώνει και φοιτά σε μεγαλύτερες βαθμίδες εκπαίδευσης η δημιουργικότητα κατακρεουργείται και εξαφανίζεται. Και δυστυχώς για την πλειοψηφία αυτό δεν είναι σημαντικό. Αντίθετα σημαντικό είναι η υψηλή βαθμολογία, το σωστό και το λάθος. Αυτό που με στενοχωρεί ιδιαίτερα και με προβληματίζει είναι ότι τα παιδιά δεν έχουν αναμνήσεις από το σχολείο. Θυμούνται όσα κάνουν στην αυλή με τους συμμαθητές τους, θυμούνται ίσως τις άσχημες στιγμές που έχουν ζήσει μέσα στην τάξη και δε θυμούνται όσα μαθαίνουν. Και είναι αναμενόμενο, γιατί η μάθηση δεν έχει νόημα για τα παιδιά. Γίνεται μάθημα για το μάθημα και όχι μάθημα για το παιδί το ίδιο. Θέλω, επιθυμώ, προσπαθώ οι μαθητές μου να έχουν δυνατές εμπειρίες μέσα στην τάξη και τα επόμενα χρόνια να έχουν δυνατές αναμνήσεις μέσα από την τάξη, μέσα από το ίδιο το μάθημα, γιατί το μάθημα ήταν και είναι σχεδιασμένο αποκλειστικά για αυτούς και τις ανάγκες τους, γιατί το μάθημα είναι τα ίδια τα παιδιά. Το όραμά μου και πιστεύω και η υποχρέωσή μας ως δάσκαλοι σε όποια βαθμίδα κι αν υπηρετούμε είναι να προετοιμάσουμε τα παιδιά για την ίδια τη ζωή. Να εφοδιάσουμε τα παιδιά με δεξιότητες που θα τους βοηθήσουν να βγουν στη ζωή με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και σεβασμό στους γύρω τους. Να είναι άνθρωποι που αγαπάνε και σέβονται τους ανθρώπους και τη ζωή. ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ // DISTAFF • ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ Πρώτη μας Συνάντηση με μια ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ, πολύ ξεχωριστή! Την ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ! Μια συντροφιά με απέραντη αγάπη και πίστη στο παιδικό βιβλίο. Με ένδοξο παρελθόν, δυναμικό παρόν και κυρίως πολλά υποσχόμενο μέλλον! Ποιά όμως είναι πραγματικά η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ; Η νέα πρόεδρος της, κα Άννα Βασιλειάδη, απαντά στις ερωτήσεις του Distaff και στην ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ
Συστήστε μας λοιπόν την Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. H Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά είναι Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο και ξεκίνησε το 1955. Η αφορμή δόθηκε όταν μια παρέα από φίλες/συγγραφείς εξέφρασαν την επιθυμία να δημιουργηθεί μια «Συντροφιά» που θα προωθεί το παιδικό βιβλίο. Την πρώτη Κριτική Επιτροπή, που συνέταξε την προκήρυξη του πανελλήνιου διαγωνισμού την αποτελούσαν: Τατιάνα Σταύρου, Ιωάννα Μπουκουβάλα-Αναγνώστου, Αθηνά Ταρσούλη, Νίκη Πέρδικα, Μελισσάνθη, Λιλή Ιακωβίδη, Αλεξάνδρα Πλακωτάρη και Ρένα Καρθαίου. Η απονομή των βραβείων γινόταν στην αίθουσα του Παρνασσού. Αρκετά χρόνια μετά, το 1989, κι ενώ είχε ήδη μια δραστήρια πορεία, η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά απέκτησε κι επίσημα Καταστατικό με κύριο στόχο την φροντίδα για τη διάδοση της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ιδιαίτερα της παιδικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα και στον ελληνισμό του εξωτερικού. Η ΓΛΣ δεν έμεινε ποτέ στα λόγια. Έφτανε μια ιδέα να ειπωθεί, να ζωγραφιστεί με λόγια για να γίνει πράξη! Κανένα όνειρο δεν είναι για να μένει μόνο όνειρο! Όλα είναι εφικτά για τις δυναμικές συγγραφείς, που το όραμά τους είναι κοινό: να δώσουν στα παιδιά, στα παιδιά μας, τα ομορφότερα παιδικά βιβλία! Να τους ξυπνήσουν την όρεξη για έναν καλύτερο κόσμο! Και μια αλυσίδα από ενέργειες, δράσεις φιλαναγνωσίας, διαγωνισμοί, ξεκίνησαν. Σαν ποτάμι ορμητικό που δεν σταματά παρά μόνο όταν φτάσει στην θάλασσα! Ποιες είναι οι δράσεις της; Ο Λογοτεχνικός της Διαγωνισμός ήταν από τις πρώτες δραστηριότητες της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και φέρει πλέον το βάρος της ευθύνης και την αναγνώριση μιας πορείας 64 χρόνων. Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε όλους τους ενήλικες που γράφουν για παιδιά και νέους, καθώς επίσης και σε σχολεία Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης για σχολικά έντυπα και σε φορείς που προωθούν την Φιλαναγνωσία. Ξεκίνησε με διαφορετικές και λιγότερες κατηγορίες και στην πορεία των χρόνων διαμορφώθηκε ανάλογα με τις εποχές και τις αθλοθεσίες, έχοντας σήμερα 15 κατηγορίες συγγραφής, εικονογράφησης, ποίησης, σχολικού εντύπου. Οι επιτροπές μας είναι 5μελείς και οι υποψήφιοι δημιουργοί μάς είναι εντελώς άγνωστοι καθώς ο βασικότερος και πιο αυστηρός όρος συμμετοχής είναι η ανωνυμία. Τα στοιχεία του/της δημιουργού μας γίνονται γνωστά μόνον σε περίπτωση που διακριθεί ένα έργο. Τα στοιχεία των υπολοίπων συμμετοχών καταστρέφονται ενώπιον της κριτικής επιτροπής. Ο όρος αυτός είναι σημαντικός τόσο γιατί εξασφαλίζει την αντικειμενική κρίση της επιτροπής όσο και γιατί δίνει κουράγιο σε πολλούς νέους δημιουργούς που διαφορετικά δεν θα έπαιρναν το θάρρος να εμφανιστούν σε έναν καταξιωμένο διαγωνισμό. Οι δημιουργοί πρέπει να είναι Έλληνες/Ελληνίδες ανεξαρτήτως χώρας κατοικίας, η γλώσσα ελληνική και τα κείμενα να διαδραματίζονται στην ελληνική πραγματικότητα και να είναι αυστηρά πρωτοεμφανιζόμενα. Αναζητούμε πρωτοτυπία και φρεσκάδα, αυτό το κάτι ιδιαίτερο που θα κάνει ένα έργο ξεχωριστό ώστε να διακριθεί από έναν τόσο παλαιό θεσμό και να βρει τον εκδοτικό του δρόμο. Επίσης, η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά συμμετέχει σε δράσεις φιλαναγνωσίας στα σχολεία, με κυριότερη αυτή που διοργανώνεται από τους φορείς του Νομού Καστοριάς, που ονομάζεται η «Η φαντασία πάει … σχολείο» Πρόκειται για ένα τριήμερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα φιλαναγνωσίας γίνεται συνήθως αρχές Μαΐου και κάθε δεύτερη χρονιά. Το πρόγραμμα όλα αυτά τα χρόνια οργανώνεται και υλοποιείται με την ευθύνη και το συντονισμό των πρώην Σχολικών Συμβούλων Καστοριάς και νυν Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου του ΠΕΚΕΣ Δυτ. Μακεδονίας, σε συνεργασία με τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και με την υποστήριξη της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπαίδευσης Δυτ. Μακεδονίας, της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς, των δήμων Καστοριάς, Άργους Ορεστικού και Νεστορίου και του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς. Το συγκεκριμένο τριήμερο, οι μαθητές και εκπαιδευτικοί των σχολείων υποδέχονται 35 - 40 συγγραφείς, ποιητές και εικονογράφους πανελλήνιας και τοπικής αναγνώρισης και εμβέλειας. Οι δράσεις που αναπτύσσονται κατά τις επισκέψεις τους στα σχολεία, αλλά και κατά τις απογευματινές δράσεις στις Δημοτικές και τις Σχολικές βιβλιοθήκες, αποτελούν το επιστέγασμα όλων των δραστηριοτήτων φιλαναγνωσίας, που υλοποιούνται κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα στα σχολεία. Οι δραστηριότητες ενσωματώνουν πληθώρα παιδαγωγικών και εκπαιδευτικών προσεγγίσεων και πρακτικών, κατάλληλων για την αξιοποίηση της λογοτεχνίας ως πηγής έμπνευσης και δημιουργίας. Παράλληλα, αξιοποιώντας τη σημαντική παρουσία των συγγραφέων στο νομό, διοργανώνονται επιμορφωτικά βιωματικά εργαστήρια τα οποία παρακολουθούν οι εκπαιδευτικοί όλων των συμμετεχόντων σχολείων. Η συμμετοχή στο πρόγραμμα από τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του είναι μεγάλη και απολύτως ουσιαστική. Καθοριστική στην υλοποίηση του προγράμματος είναι όλα αυτά τα χρόνια η συμβολή της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Ποιοι είναι οι στόχοι και τα μελλοντικά σχέδια της ΓΛΣ; Η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά ελπίζει να επεκτείνει τις δράσεις της με περισσότερες επισκέψεις φιλαναγνωσίας σε σχολεία και βιβλιοθήκες, σε οργανισμούς που έχουν αντικείμενο το παιδί και τη γυναίκα. Ήδη η ΓΛΣ στηρίζει το έργο της Κιβωτού του Κόσμου, που ήταν και φιλοξενούμενη στην Τελετή Απονομής των διακρίσεων του 64ου Λογοτεχνικού μας Διαγωνισμού. Επίσης επισκεφτήκαμε τα παιδιά της Κιβωτού στις 23 Δεκεμβρίου με τις Ζωγραφηγήσεις με την Αντιπρόεδρό μας Λήδα Βαρβαρούση – και θα ακολουθήσουν και άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις. Καταφέραμε, με την υποστήριξη και των διαφημιζόμενων εκδοτών, να τυπώσουμε το πρώτο τεύχος της εφημερίδας μας «Μεταξύ μας… ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ» που είχε πολύ θετική απήχηση. Δημιουργήσαμε σελίδα και προφίλ στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κι ελπίζουμε να κάνουμε πιο γνωστό το έργο της Συντροφιάς τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να διοργανώσουμε σεμινάρια, ημερίδες, φεστιβάλ, και ήδη εργαζόμαστε προς αυτό τον σκοπό. Είναι πολλή η δουλειά που οραματιζόμαστε να γίνει κι ελπίζουμε να τα καταφέρουμε!
Στο πλευρό μας έχουμε την εμπειρία και τη στήριξη των παλαιών μελών μας, με κύρια οδηγό την ψυχή της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, κυρία Αγγελική Βαρελλά, κι ευχόμαστε να φανούμε αντάξιες της πορείας που μας παρέδωσαν. Ποιοι συγγραφείς αναδείχτηκαν από την ΓΛΣ; Δυνατά ονόματα της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας πλαισίωσαν και πλαισιώνουν το έργο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και άλλα τόσα έχουν αναδειχθεί μέσα από τον πολυετή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της. Συγγραφείς όπως η Λίτσα Ψαραύτη, ο Ευγένιος Τριβιζάς, ο Βασίλης Παπαθεοδώρου, ξεκίνησαν την αξιόλογη πορεία τους μετά από διάκριση σε Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Συντροφιάς. Είναι μια μεγάλη λίστα ονομάτων και όσο και να προσπαθήσει κάποιος, σίγουρα θα παραλείψει ονόματα. Πάντως είναι στα σχέδιά μας να γίνει μια αναλυτική και πλήρης καταγραφή όλης αυτής της πορείας. |