«Ο Χρόνος», Έλενα Ναυπλιώτη

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ // DISTAFF • ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

---

Με τα μολύβια και την φαντασία της, η Έλενα Ναυπλιώτη μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου του 2ου Γυμνασίου  Πεύκης κέρδισε το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Σκίτσου, Κόμικς και Γελοιογραφίας που διοργάνωσε για 7η χρονιά το Pierce–Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος με θέμα “Ο Χρόνος”. Μιλώντας στο Distaff, μας εξηγεί τι είναι χρόνος για αυτήν και μοιράζεται μαζί μας την αγάπη της για την ζωγραφική. 

Μίλησέ μας για το έργο σου, που σου έφερε την νίκη. Είχες ξαναδουλέψει πάνω στο ίδιο θέμα; Σε είχε απασχολήσει κι άλλη φορά “Ο Χρόνος” ή ήταν μια καλή αφορμή ο διαγωνισμός;
 
Να πω την αλήθεια, ο χρόνος πάντα με απασχολούσε καθώς από μικρή ηλικία ένιωθα ότι περνάει πολύ πιο γρήγορα από ότι θα ήθελα. Συγχρόνως, γι’ αυτόν τον λόγο κυρίως βρήκα και την ιδέα να δώσω αυτό το μήνυμα και αυτήν την ‘’υπενθύμιση’’ ότι δεν πρέπει να σπαταλάμε τον χρόνο μας άσκοπα διότι δεν μπορούμε να τον γυρίσουμε πίσω, θλιβερό αλλά είναι η αλήθεια.. Δεν είχα ξανά ασχοληθεί με αυτό το θέμα προηγουμένως στα έργα μου, οπότε αυτή ήταν μία καλή ευκαιρία να δοκιμάσω.
 
Τι υλικό χρησιμοποίησες για το έργο σου; Και με ποιο υλικό σου αρέσει να δουλεύεις;
 
Τα υλικά που χρησιμοποίησα για την ζωγραφιά μου ήταν ένα απλό μολύβι, τέμπερες κι έναν μαύρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Για να είμαι ειλικρινής, δεν υπάρχει κάποιο υλικό που να μην προτιμώ να χρησιμοποιώ στην ζωγραφική, αλλά άμα μιλάμε για “traditional’’ ζωγραφική, τότε ομολογώ ότι λατρεύω τις τέμπερες περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα υλικά. Ωστόσο, άμα μιλάμε για “digital’’ ζωγραφική, τότε δεν έχω αγαπημένο.
 
Ήταν εύκολο να πάρεις μέρος στο διαγωνισμό; Σε υποστήριξε κάποιο πρόσωπο ή σε παρότρυνε; Η διαδικασία ήταν εύκολη;
 
Ναι, ήταν εύκολο και παρόλο που ο “χρόνος’’ μου ήταν περιορισμένος, πρόλαβα να συμματάσχω και τελικά να στείλω την ζωγραφιά. Ταυτόχρονα, με υποστήριξαν και φίλοι και οικογένεια σε όλη την διαδικασία προετοιμασίας του έργου αλλά και αφότου το παρέδωσα. Ακόμη, η διαδικασία δεν ήταν δύσκολη, ούτε με άγχωσε!.
 
Παίρνοντας μέρος στον θεματικό διαγωνισμό ένιωθες να χάνεις τον
αυθορμητισμό σου ή σε άγχωσε καθόλου η συμμετοχή;
 
Υπήρχαν όντως κάποιες στιγμές που τίποτα δεν με παρακινούσε να συνεχίσω επειδή γενικά είμαι ένα άτομο που προτιμά να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα παρά ένα, οπότε είχα κάποιες υποχρεώσεις στον μυαλό μου που με αποσυντόνιζαν από την ολοκλήρωση της ζωγραφιάς. Παρ’ όλα αυτά, όχι, δεν ένιωθα να χάνω τον αυθορμητισμό μου τόσο έντονα όσο το φανταζόμουν και δεν αγχώθηκα καθόλου.
 
Ένιωσες ποτέ να γίνεται εμπόδιο στη μελέτη σου η αγάπη σου για τη ζωγραφική ή αντίθετα ήταν αυτή που σε στήριζε και που σε βοηθούσε να πας παρακάτω (παραπάνω μάλλον); Γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι με την ενασχόλησή μας με την Τέχνη;
 
Η ζωγραφική δεν μου μπήκε τόσο εμπόδιο στην μελέτη μου, καθώς είχα αφοσιωθεί πρώτα στα διαβάσματα μου και ύστερα με την ζωγραφική.  Όμως, μην νομίζετε ότι τα είχα παρατήσει. Στην πραγματικότητα, έψαχνα οποιαδήποτε ευκαιρία για να ασχοληθώ με αυτό που αγαπώ, κι ας ήταν στα διαλλείματα του σχολείο, ή στο σπίτι μετά από μία δύσκολη ημέρας προπόνησης του αθλήματος μου, και συνεχίζεται… Επιπλέον, η τέχνη όντως με βοήθησε και στην μελέτη μου στο σχολείο καθώς μου αρέσει να διακοσμώ τα τετράδια και τις σημειώσεις μου με μικρά σχεδιάκια που και που, πράγμα που έκανε την μελέτη τους πιο διασκεδαστική κατά την γνώμη μου!. Δεν πιστεύω ότι μία δραστηριότητα μπορεί να μας αλλάξει τραγικά (υπερβολικά) τον χαρακτήρα μας αλλά σίγουρα τον αλλάζει (είτε προς το χειρότερο, είτε προς το καλύτερο!), κατά την δικιά μου γνώμη, οι τέχνες είναι ένα σημαντικό κομμάτι στην ζωή του ανθρώπου ακόμη κι αν μερικοί δεν το έχουν καταλάβει. Από την μουσική που ακούμε στο ραδιόφωνο, μέχρι τις χρωματιστές εικόνες στα παραμύθια που δείχνουμε στα μικρά παιδιά για να πάρουν μια ιδέα για τον κόσμο και τους χαρακτήρες που τους εξιστορούμε. Οπότε θεωρώ ότι όντως γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι όταν ασχολούμαστε με τουλάχιστον ένα είδος τέχνης!.
 
Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι για ένα παιδί γυμνασίου/δημοτικού να ασχοληθεί με την τέχνη που το ενδιαφέρει; Υπάρχουν δομές από την Πολιτεία/Δήμο που μπορεί να στραφεί και να καλλιεργήσει το ταλέντο του; Ή αργά ή γρήγορα αναγκάζεται να το εγκαταλείψει ή ακόμα χειρότερα να μην το ανακαλύψει ποτέ;
 
Όπως είπα και πιο πριν, εγώ δεν παράτησα την ζωγραφική παρά τις δύσκολες συνθήκες που είχαν σχέση με το σχολείο, την γυμναστική κτλ. Γι’ αυτό και πάντα ενθαρρύνω νέους ζωγράφους αλλά και καλλιτέχνες άλλου τομέα τέχνης να μην ακούν ποτέ αρνητικά και αποθαρρυντικά σχόλια και γνώμες από άλλους, και να μην παρατήσουν αυτό για το οποίο παθιάζονται τόσο διότι δεν έχουν αρκετό ‘’χρόνο’’ για να ασχοληθούν, τον χρόνο μας τον φτιάχνουμε εμείς και πρέπει να τον αξιοποιούμε όπως εμείς το βρίσκουμε σωστό. 
 
Δεν θα πω ψέματα, δεν με βοήθησε κανένας Δήμος, έμαθα όλα τα βασικά μόνη μου, δεν υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευτικοί οργανισμοί στο τομέα της τέχνης που όντως βοηθάνε και διδάσκουν χρήσιμες πληροφορίες σε παιδιά και να έρχονται σε λογική τιμή. Επίσης, δεν είναι μόνο το πρόβλημα ότι δεν υπάρχουν αρκετά εργαστήρια  που να διδάσκουν σωστά τις τέχνες,  δεν υπάρχουν και εργαστήρια που να μπορούν να παρέχουν την οικονομική δυνατότητα για κάποιες οικογένειες που θα ήθελαν να στείλουν τα παιδιά τους εκεί. Δυστυχώς, αυτό το πρόβλημα έχει ως αποτέλεσμα να αναγκάζει άτομα να εγκαταλείπουν την αγάπη τους για την τέχνη από πολύ μικρή ηλικία ή και να μην ανακαλύπτουν ποτέ τα ταλέντα που μπορεί να κρύβουν στο φάσμα αυτό.
 
Θα ήθελες να συνεχίσεις τις σπουδές σου όταν τελειώσεις το Λύκειο, στο φάσμα των Τεχνών ή ακόμα είναι νωρίς για την τελική σου απόφαση;
 
Δεν έχω πάρει ακόμα την τελευταία μου απόφαση αλλά έχω αφοσιωθεί πάρα πολύ στον τομέα της τέχνης και κυρίως της ζωγραφικής και σίγουρα είναι μέσα στις επιλογές μου για τις μελλοντικές σπουδές μου.
 
Σε άλλαξε το 1ο Βραβείο που απέσπασες; Σε έκανε να νιώσεις μεγαλύτερη σιγουριά, επιβεβαίωση ή κάτι άλλο;
 
Το πρώτο βραβείο όντως με έκανε να νιώσω λιγότερο ανασφαλής για τα έργα μου, με βοήθησε να αισθανθώ μεγαλύτερη σιγουριά και με ενθάρρυνε λίγο περισσότερο για να συνεχίσω και για μεγαλύτερα μελλοντικά έργα !!!.
 
Και μια ερώτηση που θα θέλαμε να μας κάνουν την τιμή να απαντήσουν οι γονείς σου:
 
Πώς νιώσατε με την απόφαση του παιδιού σας να πάρει μέρος στο διαγωνισμό και μετά, με την υπέροχη νίκη της; Και πως σας φάνηκε ότι επέδρασε στο ψυχισμό του παιδιού τόσο η συμμετοχή, όσο και η νίκη;
 
Σε ότι αφορά τα γράμματα και τις τέχνες, η Έλενα μας έχει αποδείξει πώς ξέρει να κάνει το κουμάντο της. Ποτέ δεν σταθήκαμε εμπόδιο στις καλλιτεχνικές ανησυχίες της και της δώσαμε τον χώρο να ασχοληθεί. Μακάρι να είχαμε την δυνατότητα να τις προσφέρουμε περισσότερα στην καλλιτεχνική εκπαίδευση της. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να την στηρίζουμε, να ενθαρρύνουμε και να την αγαπάμε. Φυσικά και ξετρελαθήκαμε με το αποτέλεσμα. Και πιο πολύ με τη χαρά που πήρε η ίδια. Αυτό έχει σημασία για εμάς. Να πετυχαίνει σε αυτό που τη χαροποιεί!.