Παγκόσμια Ημέρα καρμπονάρας σήμερα (να τι μπορείτε να μαγειρέψετε, αν έχετε ξεμείνει από ιδέες) κι αν αναρωτιέστε για το πώς γεννήθηκε το πιάτο, το μόνο αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι το όνομα του συνδέεται με το κάρβουνο (carbone = κάρβουνο), ενώ οι ιστορίες προέλευσης του πολλές. Μία ιστορία λοιπόν αναφέρει ότι το όνομα βγήκε απ΄ τους ανθρακωρύχους (carbonari) που δούλευαν στα βουνά της περιοχής του Λάτσιο και οι οποίοι με 5 απλά υλικά που μπορούσαν να κουβαλάνε στο δισάκι τους, έκαναν ένα θρεπτικό γεύμα στα διαλείμματα τους. Άλλωστε μια καρμπονάρα δεν θέλει πάνω από 15 λεπτά να γίνει, απ’ την αρχή ως το τέλος και χρειάζεται μια κατσαρόλα κι ένα τηγάνι . Μάλιστα λέγεται ότι η ιδέα της συνταγής προήλθε από μετεξέλιξη ενός αρχαίου Ρωμαϊκού φαγητού που λεγόταν “cacio e ova”, δηλαδή τυρί και αυγό. Άλλοι αποδίδουν την συνταγή σε άτομα που συνδέονταν με το κίνημα των καρμπονάρων (“carbonari”), που συχνά έπρεπε να κρύβονται και να περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους μέσα σε κρησφύγετα, σε στοές, όπως οι ανθρακωρύχοι (εξ’ ου και η ονομασία τους), και αυτό από το γεγονός ότι τα υλικά που αποτελούν το πιάτο είναι εύκολο να βρεθούν ακόμη και από τις κρυψώνες στις οποίες τα άτομα αυτά κατέφευγαν. Mία άλλη εκδοχή θέλει τον πρόδρομο της συνταγής να εμφανίζεται σε βιβλίο του Ναπολιτάνου Ιππόλιτο Καβαλκάντι το 1837, παρότι συνήθως η καρμπονάρα συνδέεται με τη Ρώμη και ευρύτερα το Λάτιο. Γεγονός είναι πως στο κλασικό βιβλίο συνταγών της Ρωμαϊκής Κουζίνας που εξέδωσε η Άντα Μπόνι το 1930, δεν περιλαμβάνεται τίποτε που να παραπέμπει στο πιάτο. Επίσης, μία άλλη ιστορία θέλει την καρμπονάρα να είναι δημιούργημα κάποιου άγνωστου μάγειρα κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Η πρόκληση προκειμένου να κάνει ζυμαρικά, ήταν να χρησιμοποιήσει δυο υλικά, τα αυγά και το μπέικον, που διέθετε ο Αμερικάνικος στρατός ως συσσίτιο στους Ιταλούς πολίτες. Και φαίνεται ότι απλά τα συνδύασε με το τοπικό τυρί, το πεκορίνο Ρομάνο και το πιπέρι. Μάλιστα κατ’ αυτή την θεωρία το όνομα carbonara προήλθε απ’ την μεγάλη ποσότητα πιπεριού που ρίχνανε στο πιάτο, σε σημείο που έμοιαζε με σκόνη από κάρβουνο. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι η καρμπονάρα έκανε μεγάλη επιτυχία στους Αμερικάνους στρατιώτες οι οποίοι και «μετέφεραν» το πιάτο στην Αμερική και από εκεί έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο μέσα σε δυο δεκαετίες. Η πρόσθεση της κρέμας, ως υποκατάστατο κάποιων κρόκων αυγού, ξεκίνησε στην Αμερική, όπου υπήρχε έντονη τάση προς τις κρεμώδεις γεύσεις και υφές. Και μάλλον στην Αμερική, αντικαταστάθηκε το πεκορίνο με την παρμεζάνα. Συνταγή για spaghetti alla carbonara: Υλικά (για 4 άτομα)
Βράζετε τα σπαγγέτι σε άφθονο αλατισμένο νερό, σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου. Όταν τα σπαγγέτι είναι σχεδόν έτοιμα, τηγανίζετε σε αντικολλητικό τηγάνι την πανσέτα ή το μπέικον, για λίγα μόνο λεπτά. Στραγγίζετε τα ζυμαρικά και κρατάτε λίγο από το νερό στο οποίο έβρασαν. Προσθέτετε την πανσέτα στα ζυμαρικά, μαζί με λίγο ελαιόλαδο. Σε ένα μπολ αναμειγνύεται τα δύο αυγά, τον κρόκο, το τριμμένο τυρί και λίγο αλάτι. Προσθέτετε στο μείγμα λίγο από το νερό στο οποίο έχουν βράσει τα ζυμαρικά και το ρίχνετε απ’ ευθείας στα βρασμένα μακαρόνια, ανακατεύοντας γρήγορα για λίγα λεπτά. Σερβίρετε εκείνη τη στιγμή με φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Μικρά μυστικά: Ποτέ δεν σπάμε στα δύο τα spaghetti. Οι Ιταλοί τα κρατούν ενωμένα πάνω από την κατσαρόλα, κάθετα, και τα ρίχνουν απ’ ευθείας στο νερό. Το μείγμα αυγού το προσθέτουμε εκτός δυνατής φωτιάς, και ανακατεύουμε συνεχώς για 1 λεπτό, για να μην παραψηθεί το αυγό και καταλήξουμε με μακαρονάδα και ομελέτα! Buon appetito! 👩🏻🍳
0 Comments
|