Κάθε νέα χρονιά είναι και η ευκαιρία για αλλαγές, για απολογισμό και για μεγάλες ή μικρές προσδοκίες. Όλοι μας, λίγο ή πολύ, θέτουμε νέους στόχους σε σχέση με κάποια πράγματα που θέλουμε να κάνουμε ή με κάποια που δεν «προλάβαμε» να ολοκληρώσουμε το χρόνο που μας «αποχαιρετά». Αποφάσισα λοιπόν, να μοιραστώ τους στόχους μου για το 2020 και έτσι ίσως βοηθήσω κι εσάς να θέσετε και τους δικούς σας στόχους😉
 

1. Να χάσω αυτά τα 5-6-7 κιλά. Τρώγοντας αν είναι δυνατόν
2. Να αρχίσω γυμναστική. Πιο πιθανό να πάρει η Λαμία το πρωτάθλημα νομίζω.
3. Να αφιερώνω περισσότερο χρόνο στον εαυτό μου. Να μην ξεχάσω να ενημερώσω γι’ αυτό τον άντρα μου και τα παιδιά μου.
4. Να πετάξω τα άχρηστα πράγματα που μαζεύω χρόνια. Εκτός από κάποια λίγα που είμαι συναισθηματικά δεμένη μαζί τους.
5. Να οργανώσω επιτέλους την ντουλάπα μου. Kαι μαζί τα ντουλάπια της κουζίνας και του μπάνιου και γίνουν όλα μαγικά γρήγορα και να διατηρηθούν για πάντα.
6. Να περιορίσω την κριτική στους άλλους. Εκτός από την κριτική στον άντρα μου γιατί θέλει λίγο βελτίωση ακόμα.
7. Να ελέγχω τα νεύρα μου. Εκτός αν με νευριάσουν πολύ.
8. Να μην ξαναπώ στα παιδιά μου να διαβάσουν για 10εκατομμυριοστή φορά, έτσι κι αλλιώς γράφουν, εμένα.
9. Να πάω επιτέλους αυτό το ταξίδι με την κολλητή μου. Όλο Λονδίνο οργανώνουμε και ούτε μέχρι το Λιανοκλάδι δεν έχουμε φτάσει
10. Να σταματήσω να κάνω εκπτώσεις στα θέλω μου, στις εκπτώσεις
11. Να αποταμιεύσω χρήματα, κάτι λέγαμε για Λαμία πρωταθλήτρια…
12. Να κάνω στην ώρα τους όλα τα check up και τις εξετάσεις που πρέπει, αν πρέπει
13. Να μην ξημεροβραδιάζομαι στα social media, εκτός αν αφορά το Distaff
14. Να πηγαίνω περισσότερο θέατρο, κινηματογράφο και να διαβάσω περισσότερα βιβλία. Γιατί η τέχνη σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, όχι βέβαια ότι χρειάζεται.
15. Να μάθω να ανοίγω φύλλο για τυρόπιτα. Γιατί η Μαρέβα καλύτερη νοικοκυρά είναι από μένα;

Αρκετά νομίζω για το 2020!
Καλή Χρονιά σε όλους και καλή επιτυχία και στους δικούς σας στόχους!😀❤️

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης ιδρύθηκε από τον μαέστρο Ότο Νικολάι και έδωσε την πρώτη της συναυλία στις 28 Μαρτίου 1842 στη μεγάλη αίθουσα τελετών Ρεντούτενζααλ των χειμερινών ανακτόρων του Χόφμπουργκ.
Αρχικά,  η πρωτοχρονιάτικη συναυλία δινόταν από διάφορες ορχήστρες και στο πρόγραμμα έμπαιναν έργα από μεγάλους Βιεννέζους συνθέτες. Από το 1928 ως το 1932 την πρωτοχρονιάτικη συναυλία διευθύνει ο Γιόχαν Στράους ΙΙΙ, ενώ τότε  ξεκινούν και οι πρώτες ραδιοφωνικές αναμεταδόσεις, από τη χρυσή αίθουσα του Musikverein της Βιέννης. Πρόκειται για κτίριο του Θεόφιλου Χάνσεν, που  χτίστηκε με χορηγία μεταξύ άλλων και του Έλληνα εμπόρου Νικόλαου Δούμπα, ο οοποίος υπήρξε προσωπικός φίλος του Ρίχαρντ Βάγκνερ και του Γιόχαν Στράους .

13 Μαρτίου 1938 η Αυστρία προσαρτάται στο Τρίτο Ράιχ (Anschluss). Μαέστρος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης εκείνη την εποχή είναι ο Κλέμενς Κράους.
Ο γκάουλαϊτερ (διοικητής) της Βιέννης του ζητά μια λαμπρή συναυλία τα κέρδη της οποίας θα διατίθενται εξ ολοκλήρου στην εθνικοσοσιαλιστική εκστρατεία για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για τον πόλεμο. Η ημερομηνία που επιλέγεται είναι η 31η Δεκεμβρίου. 
 
Επιλέγονται έργα της δυναστείας των Στράους καθώς η μουσική τους θεωρήθηκε ότι εξέφραζε το αυστριακό φρόνημα της υπεροχής και του πατριωτισμού των αυστριακών. 
 
Από το 1940,  ο Κράους επαναλαμβάνει τις συναυλίες κάθε αρχή του χρόνου κατά τη διάρκεια του πολέμου επιλέγοντας κομμάτια των Στράους. Η Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας στο Musikverein της Βιέννης γίνεται παράδοση.

Το 1942, η Ορχήστρα αποφασίζει να τιμήσει τον Μπάλντουρ φον Σίραχ, τον γκαουλάιτερ των ναζί στη Βιέννη με το δαχτυλίδι της. Ο Σίραχ αποδείχθηκε ότι είχε στείλει πάνω από 65.000 εβραίους και αριστεριστές ή ομοφυλόφιλους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης,
Το δαχτυλίδι φαίνεται ότι χάθηκε αλλά η ορχήστρα δεν δίστασε να το αντικαταστήσει και να τιμήσει με αυτό ξανά τον φον Σίραχ, όταν εκείνος βγήκε, είκοσι χρόνια μετά, από τις φυλακές του Σπαντάου, όπου είχε οδηγηθεί για «εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας». 
Η Φιλαρμονική είχε τιμήσει κι άλλους ναζί δολοφόνους, όπως τον «χασάπη της Ολλανδίας» Άρτουρ Σέις-Ίνκουαρτ κα παρόλο που οι αποκαλύψεις αυτές μετά από ιστορική έρευνα χρόνων, μπορεί να προκάλεσαν σάλο, αναίρεσαν αυτές τις τιμητικές προσφορές τους μόλις το 2013. 
 
Το 1946, αμέσως μετά τον πόλεμο, αλλά και την επόμενη χρονιά, την Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία, διεύθυνε ο Γιόζεφ Κριπς, καθώς οι σύμμαχοι επιβάλλουν διετή απαγόρευση στον Κλέμενς Κράους. Η παρουσία του Κριπς, ο οποίος είχε διωχθεί από τους ναζί, ενώ η πρώτη μεταπολεμική συναυλία αντιμετωπίζεται από το κοινό ως μια συμβολική κίνηση ειρήνης. 
Ωστόσο, ο  Κράους θα επιστρέψει στη Φιλαρμονική το 1948 και θα πραγματοποιήσει επτά ακόμα πρωτοχρονιάτικες συναυλίες μέχρι το 1954. 
 
Κι ερχόμαστε στο σήμερα, όπου στη Μεγάλη Αίθουσα του Musikverein της Βιέννης, παρακολουθούν την συναυλία  κάθε χρόνο 1.744 άτομα συν 300 όρθιοι, οι οποίοι, ωστόσο, θεωρούνται εξαιρετικά τυχεροί, καθώς μόλις 700 εισιτήρια διατίθενται προς πώληση, μια και τα υπόλοιπα δίνονται σε χορηγούς και προσκεκλημένους. 
Οι αιτήσεις στην ιστοσελίδα της Φιλαρμονικής, που υποβάλλονται κάθε χρόνο από τις 2 ως και τις 23 Ιανουαρίου της προηγούμενης χρονιάς, ξεπερνούν τις 60.000 και η επιλογή των «εκλεκτών» γίνεται με κλήρωση –όσο για τις τιμές, ξεκινούν από 20 ευρώ για τις θέσεις των όρθιων και φτάνουν μέχρι και τα 1090.
Η συναυλία μεταδόθηκε για πρώτη φορά ζωντανά την Πρωτοχρονιά του 1959, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ακολούθησε η πρώτη έγχρωμη τηλεοπτική μετάδοση.

Οι μεγαλύτεροι μαέστροι του κόσμου έχουν ανεβεί στο πόντιουμ για να διευθύνουν την Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία: ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, ο Κλαούντιο Αμπάντο, ο Ζούμπιν Μέτα, ο Ρικάρντο Μούτι, ο Νικολά Αρνονκούρ, ο Σέιτζι Οσάουα, ο Ζορζ Πρετρ, ο Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ. 
Την συναυλία του 2020 θα διευθύνει ο 41χρονος Λετονός Αντρις Νέλσονς, διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βοστόνης.

Τα Χριστούγεννα η εορτή της ανάμνησης της γεννήσεως του Ιησού Χριστού δηλαδή, αποτελούν την μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, αποτελώντας ημέρες χαράς για όλον τον Χριστιανικό κόσμο. Πλέον βέβαια λόγω «τεράστιου οικονομικού τζίρου της εορτής» τα Χριστούγεννα εορτάζονται πλέον σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Ερευνώντας, ανακαλύπτουμε ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν τη γιορτή και σχετίζονται με τον αρχαίο κόσμο.

Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου, τον αποκαλούσαν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη.

Σταδιακά λοιπόν τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού.
Στην αρχαία Ρώμη, η εορτή άρχιζε στις 17 Δεκεμβρίου και διαρκούσε επτά ήμερες. Στην εορτή αυτή αντάλλασσαν δώρα, συνήθως λαμπάδες και στα παιδιά έδιναν πήλινες κούκλες και γλυκά σε σχήμα βρέφους για να θυμίζουν το Κρόνο, που τρώει τα παιδιά του.

Οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο αλλά και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα-Ηλίου παριστάνοντας τον πάνω στο ιπτάμενο άρμα του, να μοιράζει το φως.

Το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα έγιναν τάρανδοι και το «δώρο» του φωτός που μοίραζε στους ανθρώπους …έγινε κυριολεκτικά «μοίρασμα δώρων».

Αν και κάθε περιοχή της Ιταλίας έχει τα δικά της παραδοσιακά πιάτα, το συνηθέστερο δείπνο είναι το «Συμπόσιο των Επτά Ψαριών» που το τρώνε την παραμονή. Αποτελείται από επτά πιάτα με θαλασσινά και ψάρια, όπως μπακαλιάρος παστός ή ψητός, τηγανητά καλαμαράκια ή γεμιστά με σάλτσα ντομάτας, τηγανητά ψάρια και γαρίδες και λιγκουίνι με μύδια ή αστακό. Για επιδόρπιο, συνήθως τρώνε κέικ πανετόνε με αποξηραμένα φρούτα ή παντόρο που είναι ένα απλό σκέτο κέικ με ζάχαρη άχνη.
​
Στην Ισπανία, το παραδοσιακό γεύμα της παραμονής Χριστουγέννων πραγματοποιείται 10-12 το βράδυ και συνήθως ξεκινάει με tapas από διάφορα τυριά, πατέ και αλλαντικά. Για πρώτο πιάτο συνηθίζεται η κοτόσουπα με ένα βρασμένο αυγό κομμένο στη μέση. Αντιθέτως, στις παραθαλάσσιες περιοχές, η  σούπα με θαλασσινά είναι πιο διαδεδομένη, ενώ από το τραπέζι δεν λείπουν και τα άσπρα σπαράγγια, όπως και διάφορες ποικιλίες από θαλασσινά πιάτα όπως μικρά χέλια, μεγάλες γαρίδες και ψητό φαγκρί.

«Πρωταγωνίστρια» στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι της Αγγλίας αλλά και της Ιρλανδίας είναι η πουτίγκα φτιάχνεται από αλεύρι,  αυγά, σιρόπι, αλλά και με μπαχαρικά και αποξηραμένα φρούτα. Πλαισιώνει το κυρίως δείπνο που συνήθως αποτελείται από πιάτα όπως ψητή χήνα, με γέμιση μήλο, ψητές πατάτες, λαχανάκια Βρυξελλών, γέμιση και σάλτσα κράνμπερι.
 
Το χριστουγεννιάτικο γεύμα στη Γαλλία σερβίρεται μετά τη μεταμεσονύχτια λειτουργία και ονομάζεται Le Reveillon. Παρ’ όλο που διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, συνήθως περιλαμβάνει φουά γκρα σαν ορεκτικό, στρείδια και καπνιστό σολομό, ενώ το κυρίως πιάτο είναι χήνα με γέμιση από κάστανα, αλλά και γαλοπούλα ή άλλα ψητά κρέατα. Όλα πάντα συνοδεύονται με σαμπάνια, ενώ το γεύμα κλείνει με κορμό με κρέμα βουτύρου.

Στη Γερμανία, οι κάτοικοι φτιάχνουν στόλεν, ένα κέικ φρούτων με αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και αρωματικά. Το έθιμο παρασκευής του άρχισε το 1545. Στην αρχή χρησιμοποιούσαν μόνο αλεύρι, μαγιά, λάδι και νερό. Το κέικ ήταν άνοστο και σκληρό. Σταδιακά,  προστέθηκαν και άλλα υλικά για να γίνει πιο γλυκό. 

Άλλα παραδοσιακά κεράσματα στην Γερμανία είναι το lebkuchen που είναι κέικ με τζίντζερ και το Springerle, ένα παραδοσιακό μπισκότο που χρονολογείται από το 14ο αιώνα. 
Ψητός κυπρίνος, χήνα, κυνήγι, χοιρινό, λευκά λουκάνικα , πατατοσαλάτα και διάφορα είδη λάχανου είναι μερικά από τα φαγητά που γεμίζουν το γερμανικό γιορτινό τραπέζι.

Στην Σουηδία σερβίρουν ένα γεύμα 3 πιάτων που περιλαμβάνει ψάρι, κεφτέδες και πατάτες μαγειρευτές που ονομάζονται Janssons frestelse. Το παραδοσιακό γλυκό ονομάζεται Risgrynsgröt. Πρόκειται για μία γλυκιά κρέμα που θυμίζει αρκετά το δικό μας ρυζόγαλο. Σύμφωνα με την παράδοση όποιος βρει στο μπολ ένα βυθισμένο αμύγδαλο, τότε θα έχει καλή τύχη όλη την επόμενη χρονιά.
 
Στην Τσεχία το τραπέζι της παραμονής των Χριστουγέννων στρώνεται πάντα σε ζυγούς αριθμούς για να φέρει καλή τύχη. Μερικά από τα παραδοσιακά πιάτα περιλαμβάνουν ψαρόσουπα και τηγανιτό κυπρίνο με πατατοσαλάτα.
 
Στη Ρωσία, πολλοί νηστεύουν την παραμονή των Χριστουγέννων, μέχρι να εμφανιστεί το πρώτο αστέρι στον ουρανό. Αφότου γίνει αυτό, τρώνε «sochivo» ή αλλιώς «kutia», ένα φαγητό από σιτάρι ή ρύζι που σερβίρεται με μέλι, παπαρουνόσπορους, φρούτα (κυρίως αποξηραμένα όπως σταφίδες) και  ψιλοκομμένα καρύδια. Το «kutia» τρώγεται συνήθως μέσα από ένα κοινό μπολ, και δεν μοιράζεται σε ξεχωριστά πιάτα, με την πράξη αυτή να συμβολίζει την ενότητα.
Άλλα δημοφιλή φαγητά για το τραπέζι των Χριστουγέννων είναι η παραδοσιακή ρώσικη σούπα από παντζάρι και η «Solyanka», ένας ζωμός με λάχανο, πατάτα, ή μανιτάρια. 
Στο τέλος του γεύματος, σερβίρεται συχνά και το «vzvar», το οποίο είναι ένα γλυκό ποτό φτιαγμένο από αποξηραμένα φρούτα και μέλι. 
 
Η κολοκύθα έχει την πρώτη θέση στο γιορτινό τραπέζι στην Αρμενία σε ένα πιάτο το οποίο ονομάζεται ghapama. Συνδυάζεται συνήθως με κρέας γαλοπούλας, ρύζι και λίγο μέλι.
 
Τα Χριστούγεννα στις ΗΠΑ, απολαμβάνουν το egg nog ένα ποτό με γάλα, κονιάκ, αυγά, κρέμα γάλακτος, ρούμι και κανέλα. Στο παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι σερβίρουν χοιρομέρι ή γαλοπούλα, με σάλτσα από cranberries και λαζάνια.

Στην Αυστραλία, τα Χριστούγεννα  είναι καλοκαιρινά. Λόγω της υψηλής θερμοκρασίας, πολλές φορές η γαλοπούλα ή το κοτόπουλο σερβίρονται κρύα με σάλτσα από κρανμπέρι και για συνοδευτικό σαλάτες και βραστά λαχανικά. Το μεσημέρι της παραμονής των Χριστουγέννων κάνουν μπάρμπεκιου με θαλασσινά, όπως γαρίδες, αστακούς, στρείδια και καραβίδες. 
 
Στις Φιλιππίνες, κυριαρχεί το ψητό κοτόπουλο με πατατοσαλάτα, μαρούλι και κράκερς ρυζιού. Στη συνέχεια οι οικοδεσπότες σερβίρουν χοιρινό κρέας και pancit Malabon, ένα πιάτο από noodles, αυγά, σπόρους annatto ή γαρίδες και τηγανιτό χοιρινό κρέας.

Στην Αργεντινή, το «Vitel Tone» είναι ένα κρύο πιάτο, το οποίο αποτελείται από μοσχαρίσιο κρέας, σως τόνου, ρολό κοτόπουλου με ζαμπόν, τυρί και αυγά και πατατοσαλάτα με καρότα, αρακά και μαγιονέζα.
​
Στην Ιαπωνία, τα Χριστούγεννα δεν έχουν  βεβαίως θρησκευτικό χαρακτήρα, ωστόσο συνηθίζουν το χριστουγεννιάτικο δείπνο που επικεντρώνεται γύρω από το τηγανιτό κοτόπουλο, με τα KFC να ζουν την πιο πολυάσχολη περίοδο της χρονιάς! Η παράδοση ξεκίνησε το 1974, όταν η αλυσίδα έβγαλε μια διαφήμιση με τίτλο “Kentucky for Christmas” και έγινε δημοφιλής. Οι περισσότερες οικογένειες πρέπει να κάνουν παραγγελία εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα ώστε να εξασφαλίσουν το γεύμα τους. 

Στη Νότια Αφρική, ετοιμάζουν στο Braai, σχάρα ψησίματος, αρνί, γαλοπούλα και χοιρινό. Στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι υπάρχουν επίσης κίτρινο ρύζι με σταφίδες και λαχανικά, καθώς και η παραδοσιακή πουτίγκα που ονομάζεται “Malva Pudding”.

Το αλεξανδρινό  ήταν πολύ δημοφιλές φυτό για τους Αζτέκους από τον 14ο έως 16ο αιώνα. Στη γλώσσα τους σήμαινε το «λουλούδι που μαραίνεται στην αγνότητα του». Γι’ αυτούς, το έντονο κόκκινο χρώμα του, είχε δοθεί από τους Θεούς ως υπενθύμιση των θυσιών τους. Διακοσμούσαν τα παλάτια τους με άπειρα αλεξανδρινά και από τα κόκκινα φύλλα του φυτού έπαιρναν την χρωστική ουσία και έφτιαχναν κατακόκκινες βαφές για τα ρούχα τους. Τον γαλακτώδη χυμό που βγαίνει από το κλωνάρια, τον χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για την θεραπεία του πυρετού.
​
Υπάρχουν πολλοί μύθοι όσον αφορά το Αλεξανδρινό. Ένας από αυτούς και ο πιο γνωστός αναφέρεται σε ένα φτωχό κορίτσι από το Μεξικό, την Πεπίτα, που δεν είχε καθόλου χρήματα για να αγοράσει δώρο για τον μικρό Ιησού. Βλέποντάς την με δάκρυα στα μάτια, ένας άγγελος της εμφανίστηκε  και της είπε  να μαζέψει αγριόχορτα. Καθώς τα μάζευε, τα δάκρυα της έπεσαν επάνω τους και αυτά άρχισαν να ανθίζουν και να μετατρέπονται σε όμορφα αλεξανδρινά. Από εκείνη την στιγμή, τα λαμπερά κόκκινα λουλούδια ήταν γνωστά ως «Flores de Noche Buena», ή «Λουλούδια της Άγιας Νύχτας». Τα κόκκινα φύλλα του συμβολίζουν το αίμα του Χριστού και τα λευκά αντιπροσωπεύουν την αγνότητά του.

Το 1828, ο Τζόελ Ρόμπερτ Ποινσέτ (ο πρώτος πρέσβης των ΗΠΑ στο Μεξικό και επίσης αμερικανός ιατρός και διπλωμάτης) ενώ είχε επισκεφθεί την πόλη Τάθκο στο Μεξικό, είδε τα κατακόκκινα φυτά και γοητευμένος από το λαμπερό κόκκινο χρώμα τους, έστειλε μερικά μοσχεύματα στο Τσάρλεστον στην πατρίδα του την Νότια Καρολίνα. Έτσι άρχισε η καλλιέργεια και η εξάπλωσή του φυτού.
​
Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, στο Σαν Ντιέγκο, μια οικογένεια χρησιμοποίησε την ποϊνσέτια ως φρέσκο κομμένο άνθος σε στολισμούς, Λόγω της μοναδικής της ομορφιάς, υιοθετήθηκε σύντομα ως «The Christmas Plant»,  το φυτό των Χριστουγέννων.

Τοποθέτηση
Το Αλεξανδρινό είναι φυτό εσωτερικού χώρου, επομένως προσέχουμε ώστε να μην δέχεται απευθείας τις ακτίνες του ήλιου. Το άμεσο ηλιακό φως μπορεί να ξεθωριάσει ή να κάψει τα φύλλα.
Φροντίζουμε παράλληλα να μην το τοποθετήσουμε σε σκιερό μέρος, γιατί τα φύλλα του δεν θα είναι αρκετά κόκκινα.
​
Φυτό ευαίσθητο και στη ζέστη και στο κρύο, δεν το βάζουμε ούτε κοντά στα καλοριφέρ ούτε κοντά σε παράθυρα από όπου μπαίνει κρύο.

ΠότισμαΠοτίζουμε το φυτό μας με μέτρο, καθώς είναι ευαίσθητο στη συγκέντρωση νερού στις ρίζες του. Είναι καλύτερα να το ποτίζουμε μόνο όταν το χώμα του είναι στεγνό, δηλαδή κάθε 4 με 5 μέρες κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Για να διατηρήσουμε το αλεξανδρινό μας όλο το χρόνο ποτίζουμε την άνοιξη και το φθινόπωρο 2 φορές την εβδομάδα και το καλοκαίρι κάθε 2 μέρες.
​
Αν παρατηρήσουμε ότι πέφτουν τα φύλλα, καλό είναι να σταματήσουμε να ποτίζουμε για μερικές μέρες, γιατί κατά πάσα πιθανότητα αυτό οφείλεται στο πολύ νερό που ρίξαμε.

Κλάδεμα
Μετά την ανθοφορία (τα λουλούδια και τα φύλλα μαραίνονται), μπορούμε να κλαδέψουμε το φυτό  και να την τοποθετήσουμε σε εξωτερικό χώρο. Στο κλάδεμα πρέπει να φοράμε γάντια, γιατί οι βλαστοί του περιέχουν έναν γαλακτώδη χυμό, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει φαγούρα και ερεθισμούς.

Ου ή Ίληξ
Με τα αγκαθωτά πράσινα φυλλαράκια και τους κόκκινους σφαιρικούς καρπούς, αποτελεί κλασικό διακοσμητικό στοιχείο. 

Οι καρποί του είναι τοξικοί, όπως του γκι, και τα φύλλα του περιέχουν τεράστιες ποσότητες καφεΐνης, ιδιαίτερα σε κάποια από τα 600 είδη του. 
Φυτό ξεχωριστής σημασίας για τους Δρυίδες, όπως και το γκι, αντιπροσώπευε με τους κόκκινους καρπούς του το ιερό αίμα της θεάς τους.

Στη χριστιανική παράδοση οι καρποί του συμβολίζουν το αίμα του Ιησού και πιστεύεται ότι φύτρωνε σε κάθε πατημασιά του. Λέγεται μάλιστα ότι ένας θάμνος από το φυτό ου έκρυψε τον Ιωσήφ, τη Μαρία και το Θείο Βρέφος στη φυγή τους προς την Αίγυπτο. Γι’ αυτό και η Παναγία το ευλόγησε να είναι πάντα καταπράσινο και να συμβολίζει την αθανασία. 

Γκι ή Ιξός 
Ξεχωρίζει για τους μικρούς διαφανείς στρογγυλούς καρπούς του που μοιάζουν με μαργαριτοφόρα όστρακα του βυθού των θαλασσών και συχνά το συγχέομαι με το ου. 

Τα Χριστούγεννα οι ερωτευμένοι σπεύδουν να φιληθούν κάτω από τα κλαδιά του, για να εξασφαλίσουν αιώνια ευτυχία και γονιμότητα. Οι Άγγλοι, οι Βορειοευρωπαίοι και οι Αμερικανοί το θεωρούν γούρι και το κρεμούν έξω από τις πόρτες τους, για να διώξει την κακοδαιμονία και να τους φέρει τύχη.
​
Οι μάγοι των Γαλατών Δρυίδων το έβραζαν σε χύτρες για να φτιάξουν το μαγικό τους φίλτρο, οι μάγισσες του Μεσαίωνα το χρησιμοποιούσαν για τα ξόρκια τους, ενώ αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι το θεωρούσαν σχεδόν πανάκεια.

Last Christmas or All I want for Christmas is you?
Πιθανότατα να είστε απ’ αυτούς που τα έχετε σιχαθεί και τα δύο. Εξάλλου, είναι από τα τραγούδια που παίζονται παντού αυτές τις ημέρες, στα ραδιόφωνα, τα εμπορικά κέντρα, τα καταστήματα, παντού! Κι έχουν και την κακή συνήθεια να κολλάνε σαν τσίχλα στον εγκέφαλο. Πάντα υπάρχει βέβαια και η εναλλακτική, τα «Χριστούγεννα» της Δέσποινας Βανδή.
​
Δέντρο ή Καράβι;
Καλά, ίσως να μην είναι από τα δυσκολότερα διλήμματα τη στιγμή που το δέντρο σχεδόν επικρατεί, ωστόσο οι υπέρμαχοι του καραβιού έχουν μερικά καλά επιχειρήματα: πολύ εύκολα στολίζεται και ξεστολίζεται- πείτε μου ειλικρινά ποιος δεν βαριέται θανάσιμα το μάζεμα του δέντρου κι όλων των στολιδιών που ξαφνικά πολλαπλασιάστηκαν, σαν τα γκρέμλιν  και δεν χωράνε στις κούτες τους; Συν ότι το καραβάκι είναι ελληνικότατο και μπορεί να κατάγεσαι κι από νησί ή οικογένεια ναυτικών, οπότε επιβάλλεται.

Πόλη ή χωριό; 
Εύκολο ίσως σκεφτεί κάποιος, το λέει και η παροιμία: «Χριστούγεννα στην πόλη, Πάσχα στο χωριό». Ναι αλλά αν το χωριό είναι κάποιο γραφικότατο, σκαρφαλωμένο στις πλαγιές κάποιου βουνού και χιονισμένο; Να αμέσως τα white Christmas I dreamt! Και μπορείς να το συνδυάσεις με ωραιότατη διαμονή σε ξενοδοχείο τύπου σαλέ, με τα τεράστια χουχουλιαστά παπλώματα, τα σούπερ λουξ πρωινά και τους πλούσιους εορταστικούς μπουφέδες που σε γλιτώνουν από ώρες μαγειρέματος. Τότε δυσκολεύουν τα πράγματα, αν και οι πόλεις, ακόμα και οι πιο άσχημες, έχουν την χάρη τους τα Χριστούγεννα. 

Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά; 
Τα Χριστούγεννα είμαστε πιο χαλαροί, περισσότερες οι αργίες και ξέρουμε ότι έρχεται κι άλλη εβδομάδα με γιορτές. Αράζουμε,  διαβάζουμε, βλέπουμε όλες τις Christmas movies που μπορούμε να σκεφτούμε κι όσες δεν μπορούμε, λένε οι φανατικοί των Χριστουγέννων και προσθέτουν ότι δεν έχουμε να σκεφτόμαστε το ξεστόλισμα και το ξενέρωμα που ακολουθεί. Ναι, αλλά η Πρωτοχρονιά σηματοδοτεί το νέο, φέρνει ελπίδες για κάτι καλύτερο, ελπίδες  που όλοι έχουμε, ακόμα κι αν στο βάθος του..κήπου ξέρουμε ότι οι περισσότερες θα αποδειχτούν φρούδες, λένε όσοι ψηφίζουν «πρωτοχρονιά». Άσε που τότε παίρνουμε και τα περισσότερα δώρα, πιστεύουμε δεν πιστεύουμε στον Άγιο Βασίλη. 

Μελομακάρονο ή κουραμπιές;
Πραγματικά το μεγαλύτερο και πιο ακανθώδες δίλημμα των γιορτών, ικανό να διαλύσει σπίτια. Για να είμαστε δίκαιοι, θα ξεκινήσουμε πιο αντικειμενικά εξετάζοντας την διατροφική τους αξία, αλλά και τις θερμίδες που παίρνουμε με την, συνήθως αλόγιστη, κατανάλωση τους. 
 
Μπόλικο λάδι και αλεύρι, χυμός πορτοκαλιού, ζάχαρη, μέλι, κονιάκ, κανέλα, καρύδια είναι μερικά από τα πιο βασικά υλικά που χρειαζόμαστε για την παρασκευή του μελομακάρονου. Ο χυμός πορτοκαλιού είναι ευεργετικός και πλούσιος σε βιταμίνη C, τα καρύδια είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, το ελαιόλαδο σε μονοακόρεστα λιπαρά και αντιοξειδωτικές βιταμίνες, το μέλι περιέχει βιταμίνες του συμπλέγματος Β, μέταλλα και αντιοξειδωτικές ουσίες, ενώ η κατανάλωση κανέλας σε συστηματική βάση μπορεί να ρίξει την κακή χοληστερίνη. Όλα όμως αυτά είναι βόμβα θερμίδων, οπότε ένα κλασσικό μελομακάρονο περιέχει ωφέλιμα λιπαρά σε μεγαλύτερο ποσοστό και κορεσμένα σε μικρότερο, ενώ οι θερμίδες του φτάνουν περίπου τις 130-150, αναλόγως βέβαια και τον τρόπο παρασκευής του.

Ο κουραμπιές είναι βουτηγμένος στη ζάχαρη άχνη, ενώ περιέχει βούτυρο, άσπρο αλεύρι, αβγά, ανθόνερο, αμύγδαλα, βανίλια, μπέικιν πάουντερ και κονιάκ. Λαμβάνοντας υπόψη τα υλικά που χρειαζόμαστε για να φτιάξουμε ένα ταψί κουραμπιέδες, δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσουμε ότι τα κορεσμένα λιπαρά είναι αυξημένα σε σχέση με τα μελομακάρονα, αφού το βούτυρο κατέχει εξέχουσα θέση, ενώ έχουμε υψηλή περιεκτικότητα σε «κακούς» υδατάνθρακες, λόγω του άσπρου αλευριού και της ζάχαρης.
​
Από την άλλη, ο κουραμπιές υπερτερεί σε πρωτεΐνη, ενώ τα αμύγδαλα που περιέχει τον εμπλουτίζουν με μονοακόρεστα λιπαρά, βιταμίνη Ε και ασβέστιο. Τα αβγά του κουραμπιέ, από τη μία αυξάνουν την περιεκτικότητά του σε χοληστερίνη, στα θετικά τους, όμως, μπορούμε να προσθέσουμε τις πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας. Όσον αφορά το κομμάτι που μας … «καίει», οι κουραμπιέδες έχουν συνήθως λίγο περισσότερες θερμίδες από τα μελομακάρονα, φτάνοντας μέχρι τις 180 ο ένας.
​

Ο Ντίκενς ήταν πολύ ευαισθητοποιημένος σε ό,τι αφορούσε στην εκμετάλλευση και δη των παιδιών κι εξάλλου, τα δύο βασικά θέματα που θίγονται στο βιβλίο, η κοινωνική αδικία και η συνακόλουθη φτώχεια, ήταν κυρίαρχα χαρακτηριστικά της βικτωριανής Αγγλίας, που βίωνε εκείνη την περίοδο τον άκρατο καπιταλισμό της Βιομηχανικής Επανάστασης.
​
Άλλωστε, ο ίδιος ο συγγραφέας είχε βιώματα παρόμοια με αυτά των ηρώων του. Ήταν το δεύτερο παιδί από τα οκτώ του Τζον και της Ελίζαμπεθ Ντίκενς. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στην Υπηρεσία Μισθοδοσίας του Ναυτικού και αμειβόταν ικανοποιητικά. Ωστόσο, ζούσε μία μάλλον άσωτη ζωή με αποτέλεσμα να φυλακιστεί το 1824 για χρέη. 

Τότε, σε ηλικία 12 ετών, ο Ντίκενς αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο και να εργαστεί σε εξευτελιστικές συνθήκες σε εργοστάσιο βερνικιών για παπούτσια, αναλαμβάνοντας τις τύχες της πολυμελούς οικογένειάς του.

Αυτό ήταν το «σκηνικό» μέσα στο οποίο έγραψε την Χριστουγεννάτικη Ιστορία, λέγοντας μάλιστα αργότερα πως «συχνά, όσο την έγραφε έκλαιγε και γελούσε μαζί με τους ήρωες του».

Λόγω διαφωνιών με τον εκδοτικό του οίκο του ο Ντίκενς αποφάσισε να καλύψει μόνος του τα έξοδα με πολυτελή έκδοση, χρυσαφί τίτλο και τέσσερις εικόνες ζωγραφισμένες από τον Τζον Λιτς.. Επίσης όρισε την τιμή στα 5 σελίνια έτσι ώστε να μπορούν περισσότεροι άνθρωποι να το αγοράσουν.
Την πρώτη κιόλας βδομάδα της κυκλοφορίας του το βιβλίο πούλησε 6.000 αντίτυπα, ένα νούμερο δυσθεώρητο, ενώ έως τα Χριστούγεννα του 1844 είχε κάνει δεκατρείς εκδόσεις! Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες κι έχει μεταφερθεί πολλαπλώς τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Έχει παρουσιαστεί επίσης ως όπερα, μπαλέτο, animation και μιούζικαλ.
​
Η νουβέλα αναφέρεται στην ιδεολογική, ηθική και συναισθηματική μεταστροφή του γεροπαράξενου Εμπενίζερ Σκρουτζ μετά την υπερφυσική επίσκεψη που δέχτηκε από τον πεθαμένο συνεταίρο του Τζέικομπ Μάρλεϊ και έθεσε για πρώτη φορά το ανθρωπιστικό πρόσωπο των Χριστουγέννων ως μία γιορτή αγάπης, προσφοράς, ευσπλαχνίας και φιλανθρωπίας.  

Ο Τσάρλς Ντίκενς ήταν ο πρώτος μεγάλος συγγραφέας που παρουσίασε δημόσια τα έργα του σε μεγάλες αίθουσες παρουσία κοινού και ξεκίνησε αυτές τις δημόσιες αφηγήσεις με τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, δέκα χρόνια μετά τη πρώτη της κυκλοφορία στα 1853 και τελείωσε με αυτήν στις 15 Μαρτίου του 1870.

🦌Ο Ρούντολφ, το ελαφάκι, δημιουργήθηκε από ένα εμπορικό κατάστημα Montgomery Ward, ως μέσο μάρκετινγκ προκειμένου να πουλήσει βιβλία ζωγραφικής σε παιδιά.  Επίσης, ο πρώτος Ρούντολφ δεν είχε κόκκινη μύτη, γιατί η κόκκινη μύτη παρέπεμπε σε αλκοολικούς. Το αρχικό του όνομα, παραλίγο να ήταν Ρέτζιναλντ ή Ρόλλο.
 
🌟 Η «Άγια νύχτα» αποτελεί το πιο γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι, γράφτηκε» το 1818 από τον Αυστριακό ιερέα Τζόσεφ Μορ. Το έγραψε επειδή το μουσικό όργανο της εκκλησίας είχε χαλάσει, μία μέρα πριν από την παραμονή των Χριστουγέννων. Έτσι κάθισε και έγραψε ένα τραγούδι για να τραγουδήσουν οι πιστοί με συνοδεία κιθάρας. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 300 γλώσσες, ενώ υπάρχουν πάνω από 730 εκδοχές του.
 
🎅🏼 Ο Άγιος Βασίλης έχει τον δικό του ταχυδρομικό κωδικό. Κάθε χρόνο εκατοντάδες γράμματα με προορισμό τον Άγιο Βασίλη φτάνουν στα ταχυδρομεία. Στον Καναδά του έφτιαξαν δικό του ταχυδρομικό κωδικό. Το H0H 0H0.

🔔 Το τραγούδι “Jingle Bells” γράφτηκε από τον Τζέημς Πιερπόντ στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Όμως, δεν γράφτηκε για τα Χριστούγεννα, αλλά για την “Ημέρα των Ευχαριστιών”. Ήταν, επίσης, το πρώτο τραγούδι που τραγουδήθηκε στο διάστημα, από τους αστροναύτες Τομ Στάφορντ και Γουάλι Σίρα, στις 16 Δεκεμβρίου του 1965.
 
🎄 "We Wish You a Merry Christmas" ήταν αρχικά απειλή.  Το τραγουδούσαν δυνατά και επαναλαμβανόμενα  χαμηλόμισθοι υπηρέτες που ζητούσαν ποτό από τους κυρίους τους για τα Χριστούγεννα, υπονοώντας πως αν δεν τους έδιναν, θα έπεφτε ξύλο. 
 
🎄 Κάθε Χριστούγεννα η Μαράια Κάρεϊ βγάζει 590.417 ευρώ από τα δικαιώματα για το τραγούδι 'All I Want For Christmas Is You'.
 
💡 Κάποτε τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια ήταν τόσο ακριβά που περισσότερο δίνονταν προς ενοικίαση παρά προς πώληση. Το να είχες δικά σου λαμπιόνια στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ήταν ένδειξη υψηλού στάτους. 
 
🎄 Δύο εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα είναι η πιο συνηθισμένη περίοδος για να χωρίσει ένα ζευγάρι, λέει έρευνα που διεξήγαγε το Facebook το 2010.
 
🕸 Στην Ουκρανία, πιστεύεται ότι οι αράχνες θα φέρουν καλή τύχη και τύχη για το επόμενο έτος, γι 'αυτό γεμίζουν τα χριστουγεννιάτικα δέντρα με αράχνες ( όχι αληθινές!). Σύμφωνα μ’ ένα μύθο, μία αράχνη ύφανε μία  κουβέρτα για τον νεογέννητο Χριστό, ενώ σύμφωνα με άλλο μύθο, ένας ιστός αράχνης σε χριστουγεννιάτικο δέντρο μετατράπηκε σε χρυσή μόλις την άγγιξε η πρώτη ακτίνα του ήλιου.  
 
🎅Στην Ολλανδία, ο Sinterklaas (η ολλανδική εκδοχή του Σάντα Κλάους) φτάνει με… ατμόπλοιο από την Ισπανία. Βοηθοί του δεν είναι τα ξωτικά, αλλά μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια που κλέβουν τα παιδιά που δεν είναι καλά και τα παίρνουν μαζί τους στην Ισπανία! Τα παιδιά βάζουν τα παπούτσια τους στο τζάκι μαζί με καρότα για το άλογο του Sinterklaas κι όσα ήταν καλά παιδιά θα βρουν γλυκά και δώρα στα παπούτσια τους την επόμενη ημέρα. 

🎅🏼 Στην Ισλανδία, οι Αη Βασίληδες είναι 13 ενώ μία ηλικιωμένη γυναίκα απαγάγει τα κακά παιδιά ή τα βράζει στην χύτρα της. Είναι η  Grýla.
 
🎄 Οι βόρειοι λαοί και κυρίως οι Άγγλοι πιστεύουν πως το Γκι είναι σύμβολο αγάπης.  Παράλληλα, η ρωμαϊκή παράδοση θέλει το φιλί κάτω από το Γκι να συμβολίζει τη γονιμότητα.  Ο Μπάλντερ, γιός της θεάς της Αγάπης Φρίγκα δεν μπορούσε να πληγωθεί από τίποτα που βρισκόταν πάνω ή κάτω στη Γη. Ωστόσο, ο Λόκι, ο Θεός του Κακού ήξερε πως μόνο ένα φυτό που δεν φυτρώνει ούτε πάνω στη γη ούτε από κάτω της, όπως είναι το γκι, μπορούσε να τον σκοτώσει.  Έτσι, με βέλος φτιαγμένο από Γκι, τον σκότωσε. Επί τρεις συνεχόμενες μέρες, όλα τα στοιχεία του Σύμπαντος προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν στη ζωή. Τελικά, η μητέρα του κατάφερε να τον ξυπνήσει.  Τα δάκρυά της έπεφταν πάνω στο φυτό και μετατράπηκαν σε κόκκινους καρπούς.  Έπειτα, από τη χαρά της φιλούσε όποιον πέρναγε κάτω από το φυτό.  Έκτοτε, ο μύθος έγινε παράδοση και η παράδοση ταξίδεψε παρέα με τα Χριστούγεννα και στις χώρες του Νότου.

«Βασιλιάς» των ξηρών καρπών, το κάστανο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος, αποτελεί άριστη πηγή σύνθετων υδατανθράκων και φυτικών ινών ενώ αποδίδει πολύ λιγότερες θερμίδες από τους άλλους ξηρούς καρπούς.

Περιέχει επίσης νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φωσφόρο, σίδηρο, ψευδάργυρο συμβάλλοντας στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Είναι καλή πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, τα οποία βοηθούν στη μείωση της κακής χοληστερόλης. Οι  φυτικές ίνες που περιέχει το κάστανο, βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου, αλλά και μας χορταίνουν, και διατηρούν σταθερά τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα ώστε να μην πεινάμε.  Η βιολογική αξία της πρωτεΐνης τους, είναι εφάμιλλη της πρωτεΐνης του αυγού και αφομοιώνεται εύκολα από τον οργανισμό.
​
Σε σύγκριση με τους άλλους ξηρούς καρπούς, τα κάστανα έχουν τις λιγότερες θερμίδες. Αναλυτικά, τα καρύδια περιέχουν 646 Kcal/100 g, τα φιστίκια 596 Kcal/100 g, τα αμύγδαλα 591 Kcal/100 g και τέλος τα κάστανα όπως αναφέρθηκε παραπάνω 213Kcal/100 gr. 

Αν πρόκειται να αγοράσετε κάστανα προκειμένου να τα ψήσετε ή να τα βράσετε, επιλέξτε τα μεγάλα σε μέγεθος και τα πιο φρέσκα, καθώς λόγω του ότι είναι πλούσια σε άμυλο και έχουν λιγότερα λιπαρά από άλλους καρπούς, τείνουν να χαλάνε γρήγορα. Για να επιβεβαιώσετε το ότι είναι φρέσκα, ανοίξτε 1-2 και ελέγξτε αν η ψίχα τους είναι βαριά, σκληρή και ανοιχτόχρωμη.

Όσον αφορά στην αποθήκευσή τους στο σπίτι, θα πρέπει να τους συμπεριφερθείτε όπως στα φρούτα και τα λαχανικά. Τοποθετήστε τα στο ψυγείο, μέσα σε πλαστική σακούλα, απ’ όπου έχετε αφαιρέσει τον αέρα, έτσι ώστε να τα διατηρήσετε για λίγες εβδομάδες.

Για το καθάρισμα, Αν θέλουμε να μείνουν ολόκληρα, τα χαράσσουμε χιαστί στη βάση τους. Τα βράζουμε για 25 – 30 λεπτά σε αλατισμένο νερό που κοχλάζει, μέχρι να ανοίξει κάπως η φλούδα τους και να μαλακώσουν και στο εσωτερικό. Τα καθαρίζουμε προσεχτικά με ένα μαχαίρι από την εξωτερική και εσωτερική ινώδη φλούδα, όσο είναι ζεστά (όχι καυτά) γιατί μετά η εξωτερική φλούδα σκληραίνει πολύ. Μετά τα βάζουμε στην κατσαρόλα ή στο ταψί τα τελευταία λεπτά του μαγειρέματος ή του ψησίματος για να μη διαλυθούν.

Αν θέλουμε να τα κομματιάσουμε για να τα βάλουμε σε γέμιση, σε ρύζι, σε σαλάτες, τα κόβουμε στη μέση με ένα μεγάλο, κοφτερό μαχαίρι (όχι με ευλύγιστη λάμα). Τα βάζουμε να βράσουν σε αλατισμένο νερό που κοχλάζει για περίπου 10 λεπτά. Πιέζοντας τα μετά με τα δάχτυλα γλιστράει σχετικά εύκολα το κάστανο, καθαρό από την εξωτερική, σκληρή φλούδα αλλά και από το εσωτερικό ινώδες φλούδι που με το βράσιμο έχει πια χαλαρώσει. Αν δεν γλιστρήσουν με τη μία, τα ξεφλουδίζουμε, πάλι εύκολα, με το μαχαίρι. Δεν τα αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς, γιατί «στεγνώνει» η φλούδα τους, σκληραίνει και μετά δεν μπορούμε να τα καθαρίσουμε. Μετά τα βάζουμε στο μείγμα που θέλουμε και τα μαγειρεύουμε κανονικά ή τα βράζουμε σε ελάχιστο ζωμό ή αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν καλά, προκειμένου για σαλάτες.