|
«Υπάρχουν λίγες ώρες στη ζωή πιο ευχάριστες από την ώρα που είναι αφιερωμένη στην τελετουργία που ονομάζεται απογευματινό τσάι», έγραφε ο Χένρι Τζέιμς στο «Πορτρέτο μιας Κυρίας» και πράγματι, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δημοφιλές ρόφημα αφού κάθε δευτερόλεπτο καταναλώνονται κατά μέσο όρο 15.000 κούπες τσάι, ανά τον κόσμο.  Photo by 五玄土 ORIENTO on Unsplash Η λέξη «tea» (τσάι) και όλες οι παγκόσμιες παραλλαγές του προέρχονται από τη λέξη te που σημαίνει «τσάι» στην κινεζική διάλεκτο Amoy. Η αντίστοιχη λέξη στη διάλεκτο των μανδαρίνων είναι cha, η οποία με τη σειρά της έχει δημιουργήσει πολλά παράγωγα σε όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και το ελληνικό τσάι. Το γνωστό μας τσάι είναι ουσιαστικά τα φύλλα του φυτού Camelia Sinensis (Καμέλια η Σινική). Πρόκειται για ένα αειθαλές φυτό με λευκά άνθη που φτάνει σε ύψος μέχρι και τα 10-15 μέτρα και μπορεί να παράγει τσάι για 60-80 χρόνια συνεχόμενα. Η συγκομιδή του τσαγιού γίνεται χειρωνακτικά, ώστε να επιλέγονται μόνο οι βλαστοί που δίνουν τσάι υψηλής ποιότητας. Μετά τη συγκομιδή, το τσάι υποβάλλεται σε ειδική διαδικασία ζύμωσης, εκτός από το πράσινο τσάι, το οποίο είναι ακατέργαστο ή χλωρό. Διάφοροι θρύλοι περιβάλλουν την ανακάλυψή του. Ένας θέλει τους υπηρέτες του κινέζου αυτοκράτορα Σεν Νουνγκ το 2737π. να έβραζαν νερό σε μια μεγάλη κατσαρόλα χρησιμοποιώντας κλαδιά από άγρια τεϊόδεντρα για να φουντώσει τη φωτιά. Με ένα ξαφνικό φύσημα του αέρα έπεσαν μερικά φύλλα τσαγιού στο ζεστό νερό, δίνοντάς του ένα σκούρο χρώμα. Περίεργος ο αυτοκράτορας δοκίμασε λίγο από το ρόφημα και εντυπωσιάστηκε με τη φινετσάτη γεύση του. Λίγο καιρό αργότερα, κατά τη συγγραφή μιας ιατρικής πραγματείας, έγραψε ότι το ρόφημα από φύλλα τσαγιού σβήνει τη δίψα, μειώνει την επιθυμία για ύπνο και ευφραίνει την καρδιά. Ένας άλλος θρύλος θέλει τον μοναχό Bodhidhama να έχει μείνει άυπνος για προσευχή επί επτά χρόνια. Φτάνοντας στο τέλος της αϋπνίας , ο μοναχός ήταν εξουθενωμένος Στην προσπάθειά του να συνέλθει, μάσησε μερικά φύλλα από ένα κοντινό δέντρο κι αμέσως ένιωσε ανανεωμένος. Έτσι λέγεται ανακαλύφθηκε το τσάι στην Ινδία.  Photo by 五玄土 ORIENTO on Unsplash Στην Κίνα τον όγδοο αιώνα, η παρασκευή του θεωρείται ως μια από τις πλέον ευγενείς διασκεδάσεις. Βουδιστές μοναχοί το μετέφεραν στη συνέχεια στην Ιαπωνία, όπου τον 15ο αιώνα το τσάι ανυψώνεται σε θρησκεία αισθητισμού, τον Τεϊσμό. Ο Τεϊσμός είναι μια λατρεία βασισμένη στον θαυμασμό του Ωραίου μέσα στα ποταπά περιστατικά της ανθρώπινης ύπαρξης. Διδάσκει την καθαρότητα και την αρμονία, το μυστήριο της αλληλοευσπλαχνίας, το ρομαντισμό της κοινωνικής τάξης. Στην Ευρώπη, το τσάι κατέφθασε το 1610 από τους Πορτογάλους, που το μετέφεραν για λογαριασμό των Ολλανδών. Μερικά χρόνια αργότερα, οι Ολλανδοί ξεκίνησαν με δικά τους μέσα την εισαγωγή τσαγιού, δημιουργώντας μια νέα μόδα, με λίγους αλλά φανατικούς οπαδούς, μιας και τα πρώτα χρόνια της εισαγωγής του το τσάι ήταν πανάκριβο. Παράλληλα, οι Ρώσοι -που είχαν ήδη γνωρίσει το τσάι μέσα από τις συναλλαγές τους με τους Κινέζους εμπόρους- άρχισαν να το εκτιμούν και να στέλνουν ολόκληρα καραβάνια με καμήλες για να μεταφέρουν το νέο αγαπημένο τους προϊόν. Το 1675 όταν η τιμή του έγινε πιο λογική και προσεγγίσιμη, «κατέκτησε» τους Γάλλους, και στη συνέχεια τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Όσο για τους Βρετανούς, τους πλέον φανατικούς οπαδούς του μέχρι σήμερα, ήταν από τους τελευταίους που το γνώρισαν. Και μάλιστα τους το σύστησε η πορτογαλίδα πριγκίπισσα Καθρίν Μπραγκάντζα την οποία παντρεύτηκε το 1662 ο Άγγλος βασιλιάς Κάρολος Β’. Η βασίλισσα έπινε φανατικά τσάι, τόσο που όπου πήγαινε κουβαλούσε το τσάι της σε όμορφα κινέζικα κουπάκια και σύντομα άρχισε να την αντιγράφει όλο το υπηρετικό προσωπικό. Γρήγορα έγινε το αγαπημένο ρόφημα της αυτοκρατορίας και στην αναζήτησή τους για περισσότερο, ποιοτικότερο και φθηνότερο τσάι και προκειμένου να ανταποκριθούν στην πελώρια αύξηση ζήτησης, οι Άγγλοι στράφηκαν στην ινδική αγορά για να σπάσουν το κινέζικο μονοπώλιο  Photo by Alice Pasqual on Unsplash H Αμερικανική Επανάσταση, ή Πόλεμος της Ανεξαρτησίας (1775-1783) ξεκίνησε μ' αφορμή το τσάι. Οι Άγγλοι φορολογούσαν βαριά τις αποικίες τους, γεγονός που προκαλούσε τη δυσφορία των κατοίκων, ιδιαίτερα των πλουσιότερων οι οποίοι ήθελαν να ξεφύγουν από την οικονομική κηδεμονία της Μεγάλης Βρετανίας. Η δυσφορία για τα φορολογικά μέτρα αρχικά, αλλά κυρίως για το φόρο του τσαγιού, που διατηρήθηκε για λόγους γοήτρου έπειτα από τις πρώτες αντιδράσεις των αποίκων, οδήγησε τους Αμερικανούς, όχι μόνο να σταματήσουν ν' αγοράζουν τσάι, αλλά και να καταστρέψουν τα μεγάλα φορτία τσαγιού, πετώντας τα στη θάλασσα του λιμανιού της Βοστόνης, στις 16 Δεκεμβρίου 1773. Η κίνηση αυτή δημιούργησε το Κίνημα του Τσαγιού, που στις ημέρες μας έχει μεταλλαχθεί σε ένα υπερσυντηρητικό κίνημα εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος με μεγάλη επιρροή. Τα είδη του τσαγιού Τα διαφορετικά είδη τσαγιού (άσπρο, πράσινο, «Οolong», μαύρο και κόκκινο) δεν προέρχονται από διαφορετικές ποικιλίες φυτών, όπως λανθασμένα πιστεύεται, αλλά είναι αποτέλεσμα διαφορετικής επεξεργασίας παρασκευής. Το τσάι, λοιπόν, ανάλογα με τον τρόπο επεξεργασίας του, χωρίζεται σε τρεις κυρίως κατηγορίες: ● Το μη ζυμωμένο (λευκό και πράσινο τσάι). ● Το μερικώς ζυμωμένο («Οolong» ή Ούλονγκ τσάι). ●Το πλήρως ζυμωμένο (μαύρο τσάι). Το μαύρο τσάι περνά από στάδια ζύμωσης τα οποία βασίζονται σε τεχνικές που αναπτύχθηκαν στην αρχαία Κίνα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στις δυτικές χώρες ο πιο διαδεδομένος τύπος τσαγιού είναι το μαύρο, το οποίο στην Ασία όταν πίνουν το προτιμούν με γάλα και μπαχαρικά. Αντίθετα, εκεί πίνουν πολύ πιο συχνά πράσινο τσάι.  Photo by Alice Pasqual on Unsplash Τα οφέλη στην υγεία Κλινικές μελέτες αποδεικνύουν συνεχώς ότι πρόκειται για ένα ελιξίριο ζωής, αφού κάνει καλό στην καρδιά, μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο, προλαβαίνει το διαβήτη, επιδρά ευεργετικά στην οστική πυκνότητα, την νοητική λειτουργία, την στοματική υγεία, τον έλεγχο βάρους και τις πέτρες στα νεφρά. Τα αντιοξειδωτικά που έχει το τσάι είναι περισσότερα από αυτά που έχουν φρούτα και λαχανικά. Το πράσινο και το μαύρο τσάι είναι τα απόλυτα αντιοξειδωτικά. Μάλιστα, σε δύο φλιτζάνια τσάι περιέχονται τόσα αντιοξειδωτικά όσα θα παίρναμε τρώγοντας πέντε μερίδες φρούτων ή/και λαχανικών. Το λευκό τσάι αποτελεί το λιγότερο επεξεργασμένο είδος τσαγιού, με τα χαμηλότερα επίπεδα καφεΐνης. Ανάμεσα στις πολλές ιδιότητες είναι και η λιποδιαλυτική. Χαρακτηρίζεται από την αυξημένη περιεκτικότητα φλαβονοειδών, τα οποία ενισχύουν την υγεία της καρδιάς, εφόσον μειώνουν την LDL- κακή χοληστερόλη και αυξάνουν την HDL- κακή χοληστερόλη. Ταυτόχρονα, η κατανάλωση λευκού τσαγιού συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, λόγω της αραίωσης που προκαλεί στο αίμα.  Photo by Alisher Sharip on Unsplash Το τέλειο τσάι
Χρησιμοποιείτε πάντα φρέσκο, κρύο νερό. Το νερό με λίγα άλατα είναι το καλύτερο, αλλά αν στην περιοχή σας το νερό είναι «σκληρό», καλύτερα να επιλέξετε τσάι από την ινδική Assam ή την Κένυα. Βράστε το νερό πριν το χρησιμοποιήσετε, αλλά μην το παρακάνετε γιατί το τσάι σας θα γίνει ελαφρώς άνοστο. Αν θέλετε γάλα στο τσάι σας, μπορείτε να το προσθέσετε πρώτο. Χρησιμοποιήστε ένα φακελάκι τσάι ή μια μεγάλη κουταλιά χύμα τσαγιού ανά κούπα. Για το μαύρο τσάι ρίξτε το βραστό νερό αμέσως. Για τα άλλα είδη τσαγιού -και κυρίως για το πράσινο- αφήστε το νερό να «ξεκουραστεί» λίγο και να πέσει ελαφρώς η θερμοκρασία του (85 βαθμοί Κελσίου είναι καλή θερμοκρασία) και στη συνέχεια ρίξτε το στην κούπα. Αφήστε το για 3-4 λεπτά (ή 1-2 λεπτά αν έχουμε να κάνουμε με άσπρο τσάι όπως το jasmine). Ανακατέψτε πριν το σερβίρετε. Αν χρησιμοποιείτε κανάτα τσαγιού, αφαιρέστε τα φακελάκια πριν το σερβίρισμα, αλλιώς θα σας καταστρέψει τη γεύση και θα την κάνει υπερβολικά «δυνατή» και έντονη
0 Comments
|
RSS Feed
