Από το Νοέμβριο του 2015 που ξεκίνησε πιλοτικά το πρόγραμμα «Μπορούμε στη Λαϊκή», οι εκατοντάδες εθελοντές του «Μπορούμε» και των κοινωφελών φορέων,  επισκέπτονται σε εβδομαδιαία βάση τις συνεργαζόμενες λαϊκές αγορές στο τέλος της εργάσιμης ημέρας τους και συγκεντρώνουν τα αδιάθετα, αξιοποιήσιμα φρούτα και λαχανικά που οι πωλητές επιλέγουν να προσφέρουν σε κοινωφελείς φορείς αντί να τα πετάξουν.

Στις περισσότερες από 2.600 δράσεις που έχουν πραγματοποιηθεί από την έναρξη του προγράμματος, οι πωλητές των 30 λαϊκών αγορών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν προσφέρει πάνω από 500.000 κιλά φρούτα και λαχανικά σε τοπικούς φορείς, επιδεικνύοντας σε βάθος χρόνου αίσθημα αλληλεγγύης και υποστήριξης προς αυτούς που έχουν ανάγκη, καθώς και περιβαλλοντική ευαισθησία αφού τα αξιοποιήσιμα αυτά τρόφιμα δε φτάνουν στις χωματερές. 
Ακόμα και σε πολύ δύσκολες περιόδους, όπως αυτή της πανδημίας, οι πωλητές των λαϊκών αγορών, οι εθελοντές του Μπορούμε και οι κοινωφελείς φορείς συνεχίζουν με αμείωτη διάθεση το κοινωνικό τους έργο για τη στήριξη αυτών που έχουν ανάγκη, με οργανωμένο και αξιοπρεπή τρόπο.

Αυτή η αλυσίδα διάσωσης και προσφοράς τροφίμων του προγράμματος «Μπορούμε στη Λαϊκή» στηρίζεται ανελλιπώς εδώ και 5 χρόνια από την Ελληνική Πρωτοβουλία Αυστραλίας (The HellenicInitiative Australia).

Η υπεύθυνη του προγράμματος «Μπορούμε στη Λαϊκή», Άννα Καμπουροπούλου, είπε σε συνέντευξη της: «Η σπατάλη των τροφίμων είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Δυστυχώς, στη χώρα μας το ποσοστό των τροφίμων που σπαταλάμε κάθε χρόνο είναι υπερδιπλάσιο σε σύγκριση με τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ τα φρούτα και τα λαχανικά αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό της σπατάλης. Μέσω του προγράμματος «Μπορούμε στη Λαϊκή» προσπαθούμε κάθε μέρα με οργανωμένο τρόπο να συμβάλλουμε στη διάσωση αυτών των τροφίμων που πολλοί χρειάζονται, αλλά δυσκολεύονται να προμηθευτούν. Στην προσπάθεια μας αυτή έχουμε βρει ενθουσιώδεις αρωγούς τις λαϊκές αγορές, οι οποίες, ακόμα και στη δύσκολη περίοδο της πανδημίας επιδεικνύουν την κοινωνική αλληλεγγύη τους και περιβαλλοντική συνείδηση», τονίζει. 

Αν και δεν είναι όλα τα γλυκά εξίσου κακά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα όπως οι πάστες, τα κέικ, τα μπισκότα, αλλά και οι αλμυρές επιλογές όπως οι διάφορες σφολιάτες, αυξάνουν κατακόρυφα το σάκχαρο στο αίμα – μαζί και την ένταση – μόνο για να πέσει απότομα σε λίγο. 
​
Οι φυσικοί χυμοί φρούτων, προφανώς, είναι λιγότερο ένοχοι σε σχέση με τα αναψυκτικά και τους επεξεργασμένους χυμούς με συντηρητικά και πολλή ζάχαρη... αλλά δεν είναι και τόσο αθώοι. Ένας χυμός φρούτων περιέχει αρκετές κενές θερμίδες λόγω των φυσικών σακχάρων του φρούτου, που δεν αντισταθμίζονται από τις φυτικές τους ίνες, οι οποίες χάνονται κατά την διαδικασία. Όσο για τα αναψυκτικά, ένα κουτάκι μπορεί να περιέχει από 8 μέχρι και 13 κουταλιές ζάχαρη. 

Δεν είναι όλα τα τυριά εξίσου κακά, αλλά όσο πιο επεξεργασμένο είναι ένα προϊόν, μάλλον τόσο χειρότερο είναι. Από την άλλη πλευρά, τα οφέλη που μπορεί να έχει κάποιος καταναλώνοντας επεξεργασμένα κρέατα όπως ζαμπόν, λουκάνικα και μπέικον είναι... σχεδόν μηδενικά. Περιέχουν μεγάλες ποσότητες κορεσμένων λιπαρών, διαταράσσουν την ησυχία του εντέρου με ιδιαίτερα “βίαιο” τρόπο και προκαλούν φλεγμονές στον οργανισμό, οι οποίες αυξάνουν το στρες. 

Τα ροφήματα ενέργειας είναι, σε γενικές γραμμές ιδιαίτερα στρεσογόνα , επειδή περιέχουν τεράστιες ποσότητες καφεΐνης. Σε συνδυασμό με την γλυκιά τους γεύση, είναι ιδιαίτερα εθιστικά, και συνήθως προκαλείται υπερβολική κατανάλωση. 
​
Μπορεί να λέμε πως “χρειαζόμαστε ένα ποτό” όταν θέλουμε να ηρεμήσουμε, αλλά αυτό είναι ένα τρικ που παίζει ο εγκέφαλός μας. Το αλκοόλ είναι κατασταλτική ουσία, κάτι που σημαίνει πως μπορεί να χαλαρώσει το νευρικό σύστημα, αλλά την ίδια στιγμή δημιουργεί προβλήματα στον ύπνο και απότομη αύξηση του σακχάρου στο αίμα, καθώς ένα ποτήρι αλκοόλ σπάνια περιέχει κάτι παραπάνω από κενές θερμίδες. Και, όπως όλοι έχουμε ζήσει κάποια στιγμή, οι παρενέργειες του αλκοόλ γίνονται ακόμα χειρότερες όταν το καταναλώνουμε με άδειο στομάχι. Όλα αυτά προκαλούν ιδιαίτερα έντονη αντίδραση από τον οργανισμό μας, που μπορεί να πάει το στρες στα ύψη.

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η κατάθλιψη φέρνει πόνο και θλίψη. Ωστόσο, μερικές φορές, οι άνθρωποι εκδηλώνουν την κατάθλιψη με θυμό και ευερεθιστότητα, για αυτό αν έχετε παρατηρήσει αυξημένη ευερεθιστότητα, μην το αγνοήσετε. Μην αποδίδετε την οξυθυμία σας στο στρες της δουλειάς ή σε κάτι ευκαιριακό που συνέβη. Αναλογιστείτε καλά το ενδεχόμενο να πρόκειται για σημάδι κατάθλιψης, ειδικά αν συνεχίζεται για πολύ καιρό.

Η περιστασιακή δυσκολία να κοιμηθείτε δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχετε κατάθλιψη. Αλλά αν πρόκειται για ένα επίμονο πρόβλημα, αν έχετε συχνές αϋπνίες, τότε είναι πιθανό να είστε καταθλιπτικοί. Εκτός από δυσκολία να αποκοιμηθείτε, μπορεί να έχετε δυσκολία και για να παραμείνετε κοιμισμένοι, παρά το γεγονός ότι είστε κουρασμένοι. Άλλοι άνθρωποι με κατάθλιψη κοιμούνται πάρα πολύ, δυσκολεύονται να ξυπνήσουν το πρωί και κοιμούνται και κατά τη διάρκεια της μέρας. Εάν οι συνήθειες του ύπνου σας έχουν αλλάξει, είναι σημαντικό να αντιμετωπίσετε τις πιθανές υποκείμενες αιτίες.
 
 Όταν έχετε προβλήματα ψυχικής υγείας, είναι πιθανό να βιώσετε και σωματικά προβλήματα. Πολλοί άνθρωποι υποτιμούν την σημασία ενός “ανεξήγητου” ή “απρόκλητου” πόνου στο σώμα και τον αποδίδουν στην φυσιολογική διαδικασία γήρανσης, ωστόσο οι συχνοί πόνοι στο σώμα μπορεί να είναι σημάδια κατάθλιψης.

Η κατάθλιψη μπορεί να “απορροφήσει” την ενέργειά σας και να σας κάνει να αισθάνεστε ληθαργικοί και κουρασμένοι το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Πολλοί άνθρωποι το αγνοούν και αυτό το σύμπτωμα και λένε στον εαυτό τους ότι απλά τους “λείπει ύπνος”. Ωστόσο της περσότερες φορές είναι σημάδι κατάθλιψης.
 
Δεν είναι φυσιολογικό να κατηγορείτε αδικαιολόγητα τον εαυτό σας για διάφορα γεγονότα, στα οποία επί της ουσίας δεν φέρετε καμία ευθύνη. Εάν αισθάνεστε ενοχές για τα πάντα, μπορεί να βιώνετε τα πρώτα συμπτώματα στην κατάθλιψη. 

Οι άνθρωποι που μοιάζουν να διασκεδάζουν ασταμάτητα, ή να αναζητούν διαρκώς την έξαψη και την συγκίνηση, συχνά υποφέρουν μέσα τους. Τα τυχερά παιχνίδια, η επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά και η κατάχρηση ουσιών μπορεί όλα να είναι προσπάθειες να καλύψουν δυσάρεστα συναισθήματα. 

Αν αδυνατείτε να παραμείνετε εστιασμένοι και συγκεντρωμένοι σε μία δραστηριότητα, τότε ίσως έχετε κατάθλιψη. Οι άνθρωποι με κατάθλιψη είναι συχνά ξεχασιάρηδες και μοιάζουν να «χάνουν διαρκώς» καθημερινά αντικείμενα, όπως τα κλειδιά ή τα χαρτιά τους.
​
Παρά το γεγονός ότι στον σημερινό ψηφιακό κόσμο, ολοένα και περισσότεροι από εμάς αισθάνονται να αποσπάται διαρκώς η προσοχή τους, τα χρόνια προβλήματα συγκέντρωσης μπορεί επίσης να προέρχονται από διαταραχές της διάθεσης. 
 
Όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι συμπτώματα κατάθλιψης αλλά μην κάνετε μόνοι σας την διάγνωση, μιλήστε σε κάποιον ειδικό. Η κατάθλιψη θεραπεύεται με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή ή την ψυχοθεραπεία, ενώ ο συνδυασμός και των δύο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων.

Ο Μπαβ Σέρτζιλ, καθηγητής δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Guardian υποστήριξε ότι εφόσον κάθε υγιής άνθρωπος έχει καλύψει απόλυτα το όριο των υγρών που καταναλώνει καθημερινά, κάθε παραπανίσιο υγρό δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο, μόνο αποβάλλεται με τα ούρα. 

Ως προς τον μύθο του detoxing με τη βοήθεια του νερού, ο Στιούαρτ Γκάλαγουεϊ, καθηγητής διατροφολογίας και κινησιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στέρλινγκ, είναι κατηγορηματικός: «Αυτά περί αποτοξίνωσης με το νερό είναι αηδίες. Τα νεφρά μας εκτελούν με μαθηματική ακρίβεια αυτές τις διεργασίες που ξεχωρίζουν τα θρεπτικά συστατικά των τροφών και αποβάλλουν ό,τι δε μας είναι αναγκαίο».

Η σωστή απάντηση είναι ότι η κατανάλωση νερού συνδέεται με το πόσο ενεργός είναι ο κάθε άνθρωπος, με το κλίμα στο οποίο ζει και με τις ανάγκες του σώματός του. Σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ,  ο κανόνας του «4-6 ποτήρια υγρών ροφημάτων την ημέρα», δηλαδή νερό, καφές, τσάι, ακόμα και ορισμένα αλκοολούχα ροφήματα.

Σύμφωνα με έρευνες της ομάδας του Γκάλαγουεϊ, ένα λίτρο καφέ φίλτρου αν και περιέχει 212 mg καφεΐνης, βοηθάει στην ενυδάτωσή σου όσο ένα λίτρο νερού. Το γάλα επίσης έχει ακριβώς την ίδια επίδραση και μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα σε άτομα με εντερικές διαταραχές. Αν και δε συνίσταται, για προφανείς λόγους εθισμού και ένα ποτήρι βαρελίσιας μπύρας μισού λίτρου μπορεί πραγματικά να σε ξεδιψάσει όσο μισό λίτρο νερό.

Για τον Γκάλαγουεϊ, πάντως, υπάρχει ένας ασφαλής κανόνας για να γνωρίζουμε αν έχουμε πιει αρκετό νερό σε μια μέρα: είναι ο κανόνας των οδηγών φορτηγών. Συγκεκριμένα, μελέτησε τη συμπεριφορά των οδηγών μεταφορικών εταιρειών και διαπίστωσε πως κάποιοι, για να αυξήσουν τους δείκτες αξιολόγησής τους, έπιναν λιγότερο νερό, ώστε να επισκέπτονται λιγότερο την τουαλέτα. Το συμπέρασμά του ήταν πως αν καταναλώνουμε αρκετό νερό, τότε πρέπει να πηγαίνουμε στην τουαλέτα τουλάχιστον 5 με 7 φορές την ημέρα.

Ο κουραμπιές είναι γλύκισμα που υπάγεται στην κατηγορία του μπισκότου και παρασκευάζεται από αλεύρι, βούτυρο, αμύγδαλα κατά περίπτωση και είναι πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη.

Εκτός από τα Χριστούγεννα σε πολλές περιοχές της χώρας προσφέρεται στους προσκεκλημένους αμέσως μετά τη βάπτιση ενός παιδιού.
 
Ο κουραμπιές ...έλκει την καταγωγή του από την Περσία, όπου πρωτοεμφανίστηκε τον 7ο αιώνα, όταν η ζάχαρη διαδόθηκε στην περιοχή. Την πατρότητα του κουραμπιέ διεκδικεί και ο Λίβανος. Το γλύκισμα είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα, την Τουρκία και τις Βαλκανικές χώρες. Ένα είδος κουραμπιέ με την ονομασία Πολβορόν (Polvorón) είναι διαδεδομένο στις ισπανόφωνες χώρες και το νότιο Τέξας.

Qurabiya στα Αζέρικα, Kurabiye, στα Τούρκικα και φυσικά Κουραμπιές στα ελληνικά, που στην κυριολεξία σημαίνει Kuru = ξηρό, biye = μπισκότο. Όμως, η ονομασία μπισκότο καθιερώθηκε τον Mεσαίωνα, ετυμολογικά προερχόμενη από το λατινογενές bis-cuit, που σημαίνει ψημένο δύο φορές (στα αρχαία ελληνικά λεγόταν δί-πυρον), ως τεχνική ψησίματος για να μην «χαλάει» εύκολα ο άρτος, κυρίως των στρατιωτών και των ναυτικών.
 
Τα μελομακάρονα… έχουν ετυμολογικά αρχαιοελληνική προέλευση όσο και αν το μυαλό πάει στο «ιταλικό» μακαρόνι. Στα λεξικά αναφέρεται ότι η λέξη «μακαρόνι» παράγεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη «μακαρωνία» (επρόκειτο για νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά, όπου μακάριζαν το νεκρό).

Η μακαρωνία με τη σειρά της έρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «μακαρία», που δεν ήταν άλλο από την ψυχόπιτα, δηλαδή, ένα κομμάτι άρτου, στο σχήμα του σύγχρονου μελομακάρονου, το οποίο το προσέφεραν μετά την κηδεία.

Αργότερα, όταν η μακαρία περιλούστηκε με σιρόπι μελιού ονομάστηκε: μέλι+μακαρία = μελομακάρονο και καθιερώθηκε ως γλύκισμα του 12ημέρου, κυρίως από τους Μικρασιάτες Έλληνες και με το όνομα «φοινίκια».

Οι Λατίνοι και αργότερα οι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν τη λέξη μακαρωνία ως maccarone που τελικά κατέληξε να σημαίνει το σπαγγέτι. Τέλος, από το μεσαίωνα και μετά στη Γαλλία και την Αγγλία, ένα είδος αμυγδαλωτού μπισκότου ονομάστηκε «macaroon» (το γνωστό σε όλους σήμερα «μακαρόν»).