Εν αρχή λίγα λόγια για σας, Τι σπουδάσετε, που εργαστήκατε και πώς καταλήξατε στο κόσμημα;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά. Η συναρμολόγηση των κατεστραμμένων κοσμημάτων της μαμάς, μαζί με τον σχεδιασμό ρούχων και τις ιστορίες κόμικς, ήταν από τα πρώτα αγαπημένα παιχνίδια.

Μεγαλώνοντας ήρθε το δίλημμα: κτηνιατρική ή τέχνη; Με κέρδισε η τέχνη. Σπούδασα διακόσμηση και, παράλληλα, παρακολούθησα μαθήματα ζωγραφικής. Τελειώνοντας τις σπουδές μου, εργάστηκα σε αρχιτεκτονικά γραφεία και ως ελεύθερη επαγγελματίας. Στη συνέχεια, απασχολήθηκα στον τομέα των γραφικών τεχνών για έξι χρόνια. Παράλληλα σπούδασα κατασκευή κοσμήματος, το οποίο κι αγάπησα. Το κόσμημα εμπεριέχει τον σχεδιασμό που ήταν από πάντα στις κλήσεις μου και στις σπουδές μου και την «μαστορική».

Η επαγγελματική πορεία μου στον χώρο του χειροποίητου κοσμήματος άρχισε το 2000. Ήμουν έτοιμη να κάνω κάτι απόλυτα δικό μου, καλλιτεχνικά κι επαγγελματικά. Παντρεύοντας την αγάπη μου για τα ζώα με την επιθυμία της δημιουργίας, ξεκίνησα τον σχεδιασμό και την κατασκευή των εναλλακτικών κοσμημάτων Μιάου Νιάου. Μετακόμισα στην Αίγινα με την κόρη μου, τον σκύλο και τα γατιά μου και έστησα το εργαστήρι μου στο εμπορικό κέντρο του νησιού. Η κλασσική σειρά των Μιάου Νιάου έκλεισε τον επιτυχημένο κύκλο της το 2012.

Σήμερα ζω στην πόλη καταγωγής μου. Εξακολουθώ να δραστηριοποιούμαι στον χώρο του κοσμήματος, παίρνοντας μέρος σε επαγγελματικές και καλλιτεχνικές εκθέσεις. Η αγαπημένη σειρά των Μιάου Νιάου συνεχίζει μαζί μου την πορεία της, περνώντας στη δεύτερη φάση της ζωής της.

Πώς προέκυψε το όνομα του brand; 
Το όνομα Μιάου Νιάου προέκυψε από την «συγκατοίκηση» στον χώρο του εργαστηρίου μου, με τα πρώτα μου γατιά, τη Μαρίνα και τον κύριο Ζαχαρία. 
 
Ποια τα αγαπημένα σας υλικά και θέματα;
Η κλασσική σειρά των Μιάου Νιάου αντικαθιστά τις καθιερωμένες φόρμες με αφαιρετικά ή περιγραφικά σχέδια ζώων, αντιμετωπίζοντας το κόσμημα με χιουμοριστική και ανατρεπτική διάθεση. Τα γατιά, τα σκυλιά κι ένα πλήθος άλλων αγαπημένων ζωντανών γεμίζουν τα κολιέ, κρέμονται από τα σκουλαρίκια κι αναπαύονται στα δακτυλίδια! Το κύριο μέταλλο είναι ο χαλκός, που με τις οξειδώσεις του ζωντανεύει τα σχέδια. Με τον χαλκό συνδυάζεται το ασήμι, οι ημιπολύτιμες πέτρες και άλλα φυσικά, κυρίως, υλικά.

Στη νέα περίοδο, τα κλασσικά σχήματα — γεμάτα ή άδεια, δεμένα μεταξύ τους ή με πέτρες — αποτελούν πεδίο πειραματισμού. Τετράγωνα πλεγμένα με κλωστές με τη μνήμη του αργαλειού, κύκλοι ενωμένοι όπως οι ζωές μας, τρίγωνα βαμμένα όπως τα παιδικά μας παλιομοδίτικα πουλόβερ... Αφηγούμαι μ’ αυτό τον τρόπο αφαιρετικές ιστορίες παίζοντας με τα σχήματα, τα χρώματα και τα υλικά. Πηγή έμπνευσής μου το παρόν και οι μνήμες, οι σκιές και το φως, το κενό και τα συναισθήματα, η αρμονία και οι αντιθέσεις.

Οι επιρροές σας;
Οι επιρροές μου έρχονται από όλο το περιβάλλον μου. Ένα σχήμα σε οποιοδήποτε χρηστικό ή μη αντικείμενο, ένα υλικό, ένα ταξίδι, η ανάγκη να εκφραστείς, η αγάπη για το στολίδι.......
 
Στα κοσμήματα υπάρχουν τάσεις όπως και στα ρούχα; 
Υπάρχουν τάσεις στα κοσμήματα. Οι τάσεις έχουν να κάνουν με τις επιταγές της μόδας και προτείνονται από σχεδιαστές ή επώνυμους. Το κόσμημα όπως και το ρούχο είναι δήλωση για την στάση που έχεις απέναντι στη ζωή. Το κόσμημα μιλάει για τις ευαισθησίες σου, την αισθητική σου. Πολλές φορές δηλώνει το οικονομικό σου στάτους. Τα Μιάου Νιάου έχουν ένα προσωπικό και πρωτότυπο ύφος, που άλλες φορές συναντά τη μόδα κι άλλες φορές κινείται ανεξάρτητα. 

Που μπορούμε να βρούμε τις δημιουργίες σας;
Σε πολλά καταστήματα στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα. Επίσης για περιοχές που δεν εξυπηρετούνται μπορεί κάποιος να στείλει μνμ στη σελίδα μου στο facebook: Miaou Niaou και Barbara Perrakis ή στο instagram barbaraperrakis.
 
Ποια τα σχέδια σας για το μέλλον; Πιστεύετε ότι είναι πιο εύκολο πλέον με τα ηλεκτρονικά καταστήματα ένας δημιουργός από την Ελλάδα να έχει απήχηση και πωλήσεις στο εξωτερικό;
Το ηλεκτρονικό εμπόριο ανεβαίνει κάθε μέρα. Σαφώς το διαδίκτυο σου δίνει τη δυνατότητα να γνωριστείς με αγορές που θα ήταν, πολλές φορές αδύνατο να προσεγγίσεις με συμβατικούς τρόπους. Το μόνιμο πλάνο μου είναι νέα σχέδια και νέοι φίλοι για τα Μιάου Νιάου. Για την ώρα παίρνω μέρος σ εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και προσπαθώ να είμαι συνεπής στις επιταγές του διαδικτυακού περιβάλλοντος. 
 
Θεωρείτε πως ο χώρος του κοσμήματος στην Ελλάδα είναι αναπτυγμένος αρκετά; είναι το σύγχρονο ελληνικό κόσμημα γνωστό εκτός συνόρων;
Το ελληνικό κόσμημα είναι ένα απίστευτα δυνατό χαρτί, που έχει αφεθεί στις προσωπικές προσπάθειες των δημιουργών. Οι συνάδελφοι χρησιμοποιώντας από πολύτιμα, μέχρι τα πιο ευτελή και πρωτότυπα υλικά, ζωντανεύουν και πάνε παραπέρα την παράδοση αιώνων, με αγάπη, φαντασία και πείσμα... 

Πότε, πού, πώς ξεκίνησε το ταξίδι στο ραδιόφωνο; 
Αυτό το όμορφο ταξίδι στο ραδιόφωνο - με το ραδιόφωνο - ξεκίνησε στα βάθη της δεκαετίας του '80, όντας μικρό παιδί. Τα ραδιοφωνικά-μουσικά ερεθίσματα που είχα ήταν ποικίλα. Ο δέκτης ραδιοφώνου του σπιτιού ήταν ανοικτός από νωρίς το πρωί μέχρι και τις βραδινές ώρες. Φωνές όπως για παράδειγμα της Μαρίας Ρεζάν είναι ανεξίτηλα χαραγμένες μέσα μου. 
Η πρώτη οπτική επαφή που είχα όμως με ραδιοφωνική εκπομπή ήταν κάπου στο 1984. Ήταν ψηλά σε ένα πατάρι όταν είχα πρωτοδεί τον τότε ραδιοερασιτέχνη (πειρατή) - και εσχάτως τα τελευταία 8 χρόνια παραγωγό του www.ifeelradio.gr - Σωκράτη Χουρμούζη, να πραγματοποιεί βραδινές εκπομπές. Το ταξίδι είχε ξεκινήσει... Το Πάσχα του 1990 και σε ηλικία 15 ετών απέκτησα τον 1ο μου ραδιοφωνικό πομπό. Για μια 5ετία σχεδόν λειτούργησα τον δικό μου σταθμό, σε δικό μου χώρο, με πολύ καλούς φίλους ήμασταν "μικροί" σαν ισχύ, αλλά δυνατοί σε αγάπη για το ραδιόφωνο.

Τι σημαίνει ραδιόφωνο για σένα; 
Κοινότυπο αλλά για μένα κυριολεκτικά το ραδιόφωνο είναι Ζωή. Είναι τρόπος ζωής. Είναι ο τρόπος που ζω και πορεύομαι πολλά χρόνια. Είναι ένα σύνολο εμπειριών και βιωμάτων. Το ραδιόφωνο είναι τρόπος με τον οποίο ζει κάποιος.
Αφορά το σύνολο των δραστηριοτήτων μου. Ζωντάνια, δημιουργία και ενεργητικότητα. Πίκρες, απογοητεύσεις, προβληματισμοί, λύπες. Ζωή...

Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι ραδιοφωνικοί σου σταθμοί;
Μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια θεωρώ ότι η αρχή και το τέλος είναι οι σημαντικότεροι και κυριότεροι ραδιοφωνικοί σταθμοί μου. Θα αναφερθώ στον Space 93,9 Fm όπου το στούντιο ήταν στην αρχή της Λ. Πεντέλης στο Χαλάνδρι. Στον 1ο όροφο αν θυμάμαι καλά. Δεν το κρύβω πως υπήρξε πηγή έμπνευσής για τη μεταγενέστερη πορεία μου. Κατόπιν περιηγήθηκα σε πολλούς και διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς στα FM και στο διαδίκτυο, μέχρι την στιγμή που ήρθε στον δρόμο μου ο www.ifeelradio.gr pου έχω την τιμή να ηγούμαι ως διευθυντής προγράμματος. Ένας σταθμός που φτιάχτηκε και στήθηκε από τις εμπειρίες που διαχρονικά άδραξα από σχεδόν όλους τους σταθμούς που είχα την τιμή να περάσω κάποια στιγμή.

Και εγέννετο ο www.ifeelradio.gr...
Από το 2010 μέχρι το 2012 που πραγματοποιούσα διαδικτυακά ραδιοφωνικές εκπομπές, διαπίστωσα ότι το μέλλον στο ραδιόφωνο είναι μέσω του διαδικτύου. Από τα μέσα του 2011 πήρα την απόφαση να δημιουργήσω τον www.ifeelradio.gr . Όχι έναν ακόμα διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό, αλλά έναν σταθμό πρότυπο. Σεβασμός, διασκέδαση, επικοινωνία, ζωντάνια, εκρηκτικότητα, αλήθεια και προ πάντων αγάπη για το ραδιόφωνο με ποιοτικά κριτήρια! Η μουσική καλύπτει όλα σχεδόν τα είδη του διεθνούς ρεπερτορίου. Ενημέρωση και παροχή πληροφοριών σε όλα τα επίπεδα, της μουσικής και της ψυχαγωγίας. Είμαστε εκεί που είναι οι ακροατές μας. Στο γραφείο, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στο λεωφορείο, στο γυμναστήριο.
Με στοχευμένο πρόγραμμα όλο το 24ωρο, με πολλές ζωντανές εκπομπές, με ενημερωμένους παραγωγούς και μια κατατοπιστική ιστοσελίδα με ενδιαφέρων περιεχόμενο. Με πρότυπα ιδιόκτητα studiο. Με άμεση πρόσβαση μέσω της δωρεάν εφαρμογής τόσο για IOS όσο και για ANDROID συσκευές. Εδώ και 8 χρόνια ο www.ifeelradio.gr είναι σημείο αναφοράς στο διαδικτυακό ραδιόφωνο. Είμαστε παντού.

Πόσα χρόνια μετράει το ιντερνετικό ραδιόφωνο; 
Το διαδικτυακό ραδιόφωνο μετράει πάνω από 2 δεκαετίες ζωής. Στη χώρα μας σχεδόν 15 χρόνια. Στο εξωτερικό το περιβάλλον και το επίπεδο είναι υψηλό εδώ και αρκετά χρόνια. Δυστυχώς στη χώρα μας η ποιότητα αναζητείται. Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις προσπαθειών οι οποίες καλύπτουν κάποιες ποιοτικές σταθερές.

Πόσα περίπου είναι αυτή τη στιγμή τα ελληνικά ιντερνετικά ραδιόφωνα; 
Με βάση τις πληροφορίες που έχω και λαμβάνω, τα διαδικτυακά ραδιόφωνα σε Ελλάδα και Κύπρο είναι γύρω στα 1.000. Πολλά ανοίγουν και αρκετά κλείνουν. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια επίσημη βάση για τον ακριβή αριθμό. Και αυτό είναι ένα από τα αρνητικά.

Πώς ξεχωρίζει κανείς μέσα στο... ιντερνετικό πλήθος; 
Πραγματικά πλήθος. Στην Ελλάδα ότι δηλώσεις...αυτό και είσαι. Δηλώνεις διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός μη έχοντας ποιοτικά χαρακτηριστικά. Στούντιο, σταθερό πρόγραμμα, ποιοτικό ήχο, υποχρεώσεις στους δημιουργούς μουσικής, νόμιμη έκδοση παραστατικών (τιμολόγια), διότι λίγοι είναι οι σταθμοί οι οποίοι ανήκουν σε έναν όμιλο εταιριών, όπως είναι η I FEEL MEDIA GROUP. Όλα τα παραπάνω είναι μερικά από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που σε κάνουν να ξεχωρίσεις από το πλήθος. 

Fm Vs Internet: Ποιος νικάει αυτή τη στιγμή και γιατί; 
Δύσκολη ερώτηση. Εξαρτάται για ποιον σταθμό στα FM μιλάμε και αντίστοιχα για ποιον διαδικτυακό. Για παράδειγμα ο www.ifeelradio.gr δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από σταθμούς στα FM. Και το εννοώ. Αντίστοιχα αρκετοί σταθμοί στα FM - πιστεύω - έχουν να πάρουν πράγματα. Δυστυχώς ο Έλληνας δε γνωρίζει το διαδικτυακό ραδιόφωνο.
Το μεγαλύτερο μείον του διαδικτυακού αυτή τη στιγμή είναι η πρόσβαση ακρόασης στο αυτοκίνητο. Δυστυχώς η πρόσβαση στο διαδίκτυο στη χώρα μας - προς το παρόν - έχει αρκετά υψηλό κοστολόγιο. Δεν θεωρώ πως στα FM πραγματοποιούνται καλύτερες εκπομπές. Σαφώς βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Υπάρχουν εκπομπές που έχουν περιεχόμενο και ελεύθερη διαχείριση των τραγουδιών. Δυστυχώς όμως αυτό που κυριαρχεί στα FM είναι το "10 τραγούδια στη σειρά χωρίς διακοπή". Οπότε, ναι, σήμερα και στο άμεσο μέλλον το ραδιόφωνο στα FM υπερισχύει.

Κάποιος που ακόμη δεν έχει βάλει το ιντερνετικό ραδιόφωνο στη ζωή του γιατί να το επιλέξει σε σχέση με τα fm; 
Το κυριότερο που παρέχει το διαδικτυακό έναντι του αναλογικού είναι η πολυποικιλότητα επιλογών. Και εξηγούμαι: Στο διαδικτυακό ραδιόφωνο έχεις να επιλέξεις και να ακούσεις εκπομπές και τραγούδια όπου πραγματικά έχεις κάτι να μάθεις. Κάτι να γνωρίσεις. Κάτι να... θυμηθείς από μία άλλη εποχή. Τραγούδια και μουσικές όπου στα FM έχουν καταλήξει στο σκονισμένο χρονοντούλαπο της μουσικής ιστορίας. Νέες μουσικές που παραμένουν στην αφάνεια διότι το άκουσμά τους δεν εξυπηρετεί το status του - κακού - playlist του σταθμού. Ναι, βγαίνουν και σήμερα πολλές καλές μουσικές. Καλές παραγωγές που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από το παρελθόν. Και όμως στα FM δεν βρίσκουν στέγη. Θα ξαναπώ ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις. Λαμπρές προσπάθειες...αλλά λίγες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στα FM είναι το κακό επαναλαμβανόμενο playlist, αποτελούμενο μάξιμουμ από 200 τραγούδια εβδομαδιαίως, και τη μη ελευθερία λόγου του παραγωγού.

Μπορεί οποιοσδήποτε να κάνει ιντερνετικό ραδιόφωνο σήμερα; ένα μικρόφωνο κι ένα λάπτοπ αρκούν; 
Τεχνικά είναι όπως το περιγράφετε. Αλλά είναι μόνον έτσι; Είτε σε βραχύ χρονικό διάστημα, είτε σε μεταγενέστερο. Αν δεν υπάρχει ένα κεντρικό στούντιο στα όρια της αξιοπρέπειας, αν δεν υπάρχει ένας εξοπλισμός που κατά πρώτον θα δημιουργεί στον ίδιο τον παραγωγό τη δυνατότητα να παράξει ότι καλύτερο, και κατά δεύτερον δεν θα ταλαιπωρεί τον ακροατή στο ζητούμενο...και ποθούμενο...την ακρόαση, τότε πραγματικά δε μπορούμε να μιλάμε για έναν συγκροτημένο ραδιοφωνικό σταθμό, αλλά μια προσπάθεια ή οποία κινείται σε πολύ ερασιτεχνικό επίπεδο - με την αρνητική έννοια - και καταδικασμένος κάποια στιγμή να κλείσει.

Τι είναι αυτό που κάνει το ραδιόφωνο μαγικό; 
Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για την μαγεία του ραδιοφώνου. Περισσότερα όμως είναι αυτά που νιώθω και αισθάνομαι, και δύσκολα μπορούν να ειπωθούν. Όταν είσαι πραγματικός ραδιοφωνικός παραγωγός, βλέπεις και ακούς να μετουσιώνεται ο λόγος και η μουσική σε εικόνες. Να διηγείσαι μια πολύ όμορφη ιστορία με διαφορετικό περιεχόμενο κάθε φορά. Να μεταφέρεις και να μεταφέρεσαι σε μια άλλη διάσταση. Να "ξεκολλάς" από το σώμα σου και να ζεις μέσα σε αυτό που πραγματώνεται εκείνη τη στιγμή. Το ραδιόφωνο είναι το πιο μαγικό μέσο. Ο ακροατής δε γνωρίζει τι θα αναφέρει ο παραγωγός στο επόμενο χιλιοστό του δευτερολέπτου. Η μαγεία του απρόβλεπτου. Που κατά τη γνώμη μου ούτε το καλύτερο βιβλίο δε μπορεί να πραγματοποιήσει.

Στο ιντερνετικό ραδιόφωνο η μαγεία για τον ακροατή αλλά και για τον παραγωγό παραμένει η ίδια;
Και γιατί να διαφέρει; Ο τρόπος που νιώθεις και αισθάνεσαι όταν κάνεις ραδιόφωνο είναι - ή τουλάχιστον πρέπει να είναι - ο ίδιος. Εν μέρη η μαγεία είναι η ίδια, για να μη πω ακόμα μεγαλύτερη. Δεν έχει αντικατασταθεί από το κακώς εννοούμενο playlist, από τη μη ελευθερία έκφρασης του παραγωγού, και γενικά από τον πραγματικό "εγκλεισμό και παροπλισμό" του παραγωγού σε "κουτιά και κλουβιά" που περιορίζουν αυτό που αναφέρουμε ως Μαγεία Ραδιοφώνου. Η μαγεία στο διαδικτυακό ραδιόφωνο είναι πολλάκις εντονότερη. Διότι έχει την ελευθερία έκφρασης. Την ελευθερία να μοιράζεσαι λόγο και μουσικές.
 
Ποιο το παρόν του ιντερνετικού ραδιοφώνου και ποιο προβλέπεις να είναι το μέλλον του στην χώρα μας;
Το παρόν αλλά και το μέλλον του διαδικτυακού ραδιοφώνου ορίζεται-εξαρτάται κατά κύριο λόγο από εμάς τους ίδιους. Τον κόσμο. Τον ακροατή. Αν ο ακροατής δε βάλει στη ζωή του αυτό τον τρόπο ακρόασης, ότι και να κάνουν οι ίδιοι οι σταθμοί είναι ανώφελο. Όταν ο κόσμος αποδεχθεί ότι και το διαδικτυακό...είναι ραδιόφωνο, τότε θα έχει γίνει ένα μεγάλο βήμα. Το αγώγι σέρνει τον αγωγιάτη. Και οι ίδιοι οι διαδικτυακοί σταθμοί θα πρέπει να δημιουργήσουν και να επενδύσουν. Δυστυχώς το διαδικτυακό ραδιόφωνο στην Ελλάδα, όπως και οι περισσότερες αλλαγές ουσίας, έρχονται ως απόνερα. Στα περισσότερα κράτη έχουν γίνει αλλαγές στο χώρο της ραδιοφωνίας. Στη χώρα μας σχεδόν όλοι οι σταθμοί των FM εκπέμπουν και διαδικτυακά. Μόνο στο αυτοκίνητο και σε ορισμένες στιγμές της ημέρας δεν έχουμε άμεση πρόσβαση και δε χρησιμοποιείται το διαδίκτυο ως τρόπος λήψης. Σε κάποιες χώρες έχουν καταργηθεί πλήρως τα FM. Έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο. Έχει εισέλθει το DAB (Digital Audio Broadcasting). Στην Ελλάδα συζητιέται κάτι παρόμοιο εδώ και κάποια χρόνια. Αλλά η διαφορά αντίληψης, εμπειρίας και διαχείρισης είναι χαοτική. Επίσης αν δεν μειωθεί το κόστος και αυξηθεί ο τρόπος πρόσβασης στο διαδίκτυο είναι ανώφελο να συζητάμε. Για εμάς είναι ζητούμενο ότι στο εξωτερικό θεωρείται δεδομένο. Το διαδικτυακό ραδιόφωνο προβλέπω να κινηθεί στους ίδιους ρυθμούς τουλάχιστον και για τα επόμενα 5 χρόνια. 

Λίγα λόγια για σας: Θέλατε πάντα να σπουδάσατε νηπιαγωγός, η πρώτη σας επαφή με τάξη και ο διορισμός σας στην Ποταμιά
Ήμουν από τα παιδιά που δε γνώριζα τι ήθελα να σπουδάσω και τι προσανατολισμό θα έχω στη ζωή μου. Το μόνο που ήμουν σίγουρη ήταν ότι ήθελα να ακολουθήσω κάποια κοινωνική επιστήμη, ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου και τις προπτυχιακές και τις μεταπτυχιακές στο ΔΠΘ στην Αλεξανδρούπολη και ήμουν πολύ τυχερή, γιατί είχα φωτισμένους Δασκάλους που το παράδειγμα τους με ακολουθεί και με συντροφεύει μέχρι σήμερα και για πάντα.
 
Η πρώτη μου επαφή με σχολική τάξη ήταν πριν 15 χρόνια σε ένα νηπιαγωγείο της Λέσβου. Ανέλαβα ολοήμερο τμήμα, απογευματινό, και το μόνο που κατάφερα και πρόλαβα την πρώτη μέρα να κάνω ήταν να ζεστάνω τα φαγητό των παιδιών και να τα βάλω να κοιμηθούν. Όταν επέστρεψα στο σπίτι, πάτησα τα κλάματα, ένιωσα εντελώς άχρηστη, σκέφτηκα ότι άδικα σπούδαζα τόσα χρόνια. Η στενοχώρια μου όμως, όπως και κάθε στενοχώρια μου, κράτησε ένα και μόνο βράδυ. Ανασυγκροτήθηκα, πείσμωσα και την επόμενη μέρα μπήκα στην τάξη και έβγαλα όλο αυτό το απόθεμα γνώσεων και αγάπης που έχω για τα παιδιά.
 
Στο νηπιαγωγείο της Ποταμιάς στη Θάσο έχω σταθεί πολύ τυχερή. Οι γονείς και οι κάτοικοι του χωριού αγαπάνε το σχολείο και το φροντίζουν με όποιον τρόπο μπορούν.  Δεν έχω συναντήσει δυσκολίες και εμπόδια, μόνο ανθρώπους που στέκονται δίπλα μου και πιστεύουν σ’ αυτό που κάνω. Σίγουρα προκλήσεις υπάρχουν στην εκπαίδευση και το να είσαι εκπαιδευτικός, ειδικά σε τάξη νηπιαγωγείου, είναι μια πραγματική περιπέτεια, γιατί δεν ξέρεις τι σε περιμένει καθημερινά. Αυτό προσωπικά με γοητεύει.
 
Μιλήστε μας για το «Παίζουμε Βιβλίο», τι είναι, πώς ξεκίνησε και τι απήχηση έχει στα παιδιά;
Πάντα δυσκολεύομαι να πω ακριβώς τι είναι το “Παίζουμε βιβλίο;”. Είναι τόσα πολλά και είναι κομμάτια και αλήθειες του εαυτού μου. Είναι ένα πρόγραμμα που θέτει το λογοτεχνικό βιβλίο στο κέντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τα πρότζεκτ όλα βασίζονται στις ιδέες των παιδιών και στις πραγματικές ανάγκες της ομάδας και οι μέθοδοι μάθησης είναι βιωματικές με το παιχνίδι να παίζει πρωταρχικό ρόλο. 
 
Αυτό που χαροποιεί ιδιαίτερα τα παιδιά είναι η στιγμή που έρχονται σε επαφή με του δημιουργούς των βιβλίων, συγγραφείς και εικονογράφους.
Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς ως ανατροφοδότηση για τους μαθητές και για να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας με την ευρύτερη κοινωνία, συγκεντρώνουμε όλα τα πρότζεκτ σε μια ηλεκτρονική έκδοση και εκδίδουμε το ηλεκτρονικό περιοδικό “Παίζουμε βιβλίο”. Μέχρι αυτήν τη στιγμή έχουν κυκλοφορήσει 5 ετήσια τεύχη.

Ποιοι σας στήριξαν σε αυτή την δράση;
Χαίρομαι πολύ για την ερώτηση αυτή γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τους συγγραφείς και τους εικονογράφους των βιβλίων που έχουν στηρίξει τόσα χρόνια τα πρότζεκτ μας, έχουν πιστέψει σ ’αυτό που κάνουμε στο νηπιαγωγείο και ειδικά τους εικονογράφους που μας έχουν χαρίσει απλόχερα πρωτότυπη δουλειά τους που αφορμή έχει τις ιδέες των παιδιών. Ο Πέτρος Μπουλούμπασης, η Μυρτώ Δεληβοριά, η Ίρις Σαμαρτζή, η Birgitta Sif, η Σοφία Τουλιάτου, η Ναταλία Καπατσούλια, η Λία Φωτιάδου μας έχουν χαρίσει χωρίς δισταγμό έργα τους για να διευκολύνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και να πραγματοποιήσουν τις ιδέες των παιδιών. Να ξέρατε πόσο με συγκινεί όλο αυτό!
 
Επίσης, εκδότες έχουν στηρίξει το όραμα αυτό, δωρίζοντάς μας βιβλία για να ενισχύσουν τη σχολική μας βιβλιοθήκη, που για μένα είναι ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτει ένα σχολείο. Και αυτό που με κάνει να εκτιμώ περισσότερο αυτούς τους ανθρώπους, τους εκδότες, είναι το γεγονός ότι μας χάρισαν βιβλία χωρίς να επιθυμούν ποτέ να διαφημιστούν και  με τη γνώση ότι από τη μεριά μου δεν πρόκειται να δουλέψω ένα βιβλίο που δεν πιστεύω μέσα στην τάξη, μόνο και μόνο επειδή μας το δώρισαν. 
 
Και η δράση αυτή, επειδή εκτυλίσσεται σε σχολικό περιβάλλον και βασίζεται κυρίως στη δημιουργία και την έμπνευση τη δική μου, πραγματικά χρειάζομαι να συμβιώνω και να συνεργάζομαι αρμονικά με τους συναδέρφους μου. Και σ’ αυτό κι αν δεν είμαι τυχερή και γι’ αυτό κι αν δεν είμαι ευγνώμων, γιατί τόσα χρόνια πορεύομαι με δυο αξιόλογους ανθρώπους και συν-ΑΔΕΛΦΟΥΣ, τη Δήμητρα Γούτα και τη Βάσω Τσιαμήτρου, που πραγματικά δέχονται όποια τρελή ιδέα μου έρθει στο κεφάλι. Τις ευχαριστώ πιο πολύ απ’ όλους, που είναι δίπλα μου, βράχοι!
 
Πόσο σημαντική είναι κατά τη γνώμη σας η φιλαναγνωσία στο σχολείο; Πιστεύετε ότι στηρίζεται  όσο πρέπει;
Σε ένα σχολείο πολλά θέματα είναι σημαντικά. Ίσως η φιλαναγνωσία να είναι το τελευταίο σημαντικό. Αν δεν έχεις όραμα για την εκπαίδευση, αν δεν έχεις καθαρές ιδέες, αν δεν έχεις αξίες, αν δε γνωρίζεις ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του Δασκάλου, αν δεν μπαίνεις μέσα στην τάξη σαν λευκό πανάκι, καθαρό, αν δεν κοιτάζεις το Παιδί μέσα στα μάτια και δεν το αντικρίζεις ως την πιο ιερή και σεβαστή ύπαρξη στον κόσμο, ό,τι κι αν κάνεις μέσα στην τάξη κι ας είναι το πιο ευφάνταστο που υπάρχει, δεν έχει καμία σημασία.
 
Ναι, πιστεύω στη δύναμη του βιβλίου, ναι, πιστεύω στη δύναμη της λογοτεχνίας μέσα στην τάξη, στη δύναμη της φιλαναγνωσίας. Αλλά να συνοδεύεται από αρχές, από αξίες, από δράσεις που θα έχουν νόημα για τα παιδιά και δε θα γίνονται απλά για το θεαθήναι. 
 
Μακάρι να στηρίζεται η φιλαναγνωσία, όχι μόνο από μεμονωμένους ανθρώπους. Η φιλαναγνωσία, όπως και κάθε δράση που αφορά τον πολιτισμό, πρέπει να στηρίζεται θεσμικά, να είναι κομμάτι αναπόσπαστο μιας κοινωνίας που επιθυμεί να ευημερεί. Ευχή μου και προσδοκία μου είναι να ιδρυθεί ξανά το ΕΚΕΒΙ!
 
Πώς επιλέγετε τα βιβλία;
Αυτή είναι η αγαπημένη μου στιγμή! Γενικά διαβάζω πάρα πολύ παιδική λογοτεχνία. Έχω αρκετά βιβλία υπόψη και επίσης έχω φίλους που διαβάζουν κι αυτοί πολύ και ρωτάω πάντα τη γνώμη τους. Όταν κάθε φορά προκύπτει μια ανάγκη μέσα στη τάξη, προσπαθώ να σκεφτώ ποιο βιβλίο θα ταίριαζε στην ανάγκη αυτή, ποιο βιβλίο θα μας “έλυνε” ή θα διευκόλυνε το πρόβλημά μας. Δε μου αρέσουν τα δεδομένα, δε μου αρέσουν αυτά που σου δίνουν έτοιμη την απάντηση, αποφεύγω όσα περιέχουν διδακτισμό. Ο τρόπος σκέψης μου είναι λίγο αφαιρετικός. 
 
Επιλέγω βιβλία που δημιουργούν νέα ερωτήματα στα παιδιά, που τους ανοίγουν νέα παράθυρα στη σκέψη. Δίνω ιδιαίτερη προσοχή στο κείμενο, αλλά και στην εικονογράφηση του βιβλίου. Τα κριτήρια είναι δικά μου, είναι προσωπικά, αφορούν τη δική μου αισθητική και τον δικό μου τρόπο σκέψης κι αυτό δεν ακυρώνει την αξία των βιβλίων που δεν επιλέγω.

Τι γίνεται μετά;
Το «μετά» είναι η αγαπημένη στιγμή των παιδιών και αυτή που μου προκαλεί εκρήξεις στο μυαλό, εκρήξεις δημιουργίας. Αφού διαβάσουμε αρκετές φορές το βιβλίο και κάνουμε τη σύνδεση με τη δική μας ανάγκη, ακολουθεί ένας καταιγισμός ιδεών από τα παιδιά για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε μ ’αυτήν την ιστορία. Τις ιδέες των παιδιών προσπαθώ να τις κάνω παιδαγωγική πράξη. Κι εκεί ξεκινάει το παιχνίδι!
 
Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για το Freedom Literacy Award» και τον οργανισμό «Judith'sReading Room»; Τι είναι, πώς επιλέγονται οι βραβευθέντες;
Το Judith’s Reading Room είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός, ένα αναγνωστικό κέντρο, αφιερωμένο στη μνήμη της Judith Krug, μιας βιβλιοθηκονόμου που αφιέρωσε τη ζωή της στην προώθηση της φιλαναγνωσίας. Έχει έδρα την Πενσυλβάνια των Η.Π.Α. και στηρίζει και ιδρύει βιβλιοθήκες σε όλον τον κόσμο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το σκεπτικό τους και βασική τους ιδέα, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, είναι ότι η χορηγία βιβλίων και η ίδρυση βιβλιοθηκών είναι μεν ένα ερέθισμα, αλλά από μόνο του ως γεγονός δε συνιστά την προώθηση της φιλαναγνωσίας. Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και είναι αυτοί που με τη δράση τους προωθούν και εξαπλώνουν την αγάπη για το βιβλίο. Γι ’αυτό και έχουν θεσπίσει τα τελευταία χρόνια τα βραβεία «Ελευθερίας μέσω του Γραμματισμού» (Freedom through Literacy Award), για να τιμήσουν και να αναδείξουν τη συμβολή μεμονωμένων προσώπων παγκοσμίως που προωθούν με ευφάνταστο τρόπο τη φιλαναγνωσία. Υπάρχει ένα 7μελές συμβούλιο, το οποίο εξετάζει όλες τις υποψηφιότητες. Επειδή είχα την τύχη να τους γνωρίσω στη Νέα Υόρκη, είναι άνθρωποι με απίστευτες γνώσεις και πάθος για τη λογοτεχνία. Πιστεύουν στην αξία του βιβλίου, πιστεύουν πως η αγάπη για το βιβλίο χαρίζει ελευθερία, στη σκέψη και τη ζωή.
 
Μιλώντας με συναδέλφους του εξωτερικού, πού θεωρείτε ότι υστερεί η ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση και πού υπερτερεί;
Αυτό που μπορώ να πω πλέον με σιγουριά είναι ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί σε κάθε γωνιά της γης αντιμετωπίζουμε τις ίδιες προκλήσεις, γιατί όλη μας η δράση κινείται γύρω από τα παιδιά. Κάθε χώρα έχει τη δική της πολιτική για τα θέματα εκπαίδευσης, η χρηματοδότηση και η επένδυση στα θέματα παιδείας σίγουρα διαφέρει και είναι δείκτης πόσο εξελιγμένη είναι μια κοινωνία.
Αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό και ειδικά σε ό,τι αφορά το νηπιαγωγείο είναι πως υπάρχει η πρόθεση από το Υπουργείο Παιδείας για την εφαρμογή του μέτρου σε όλη την Ελλάδα της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο. Πολύ σημαντικό βήμα!