Τα παιδιά που γράφουν συχνά με τον παραδοσιακό τρόπο, με το χέρι, αντί να χρησιμοποιούν πληκτρολόγιο, μαθαίνουν περισσότερα πράγματα και τα θυμούνται καλύτερα, υποστηρίζει νορβηγική έρευνα. Photo by Drew Perales on Unsplash Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Όντρεϊ βαν ντερ Μέερ του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Τροντχάιμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχολογίας "Frontiers in Psychology", μελέτησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα 12 παιδιών και 12 νέων ενηλίκων.
Οι συμμετέχοντες φορούσαν μια ειδική κάσκα με 250 ηλεκτρόδια με ευαίσθητους αισθητήρες, που κατέγραφαν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου, καθώς έγραφαν επί 45 λεπτά με το χέρι ή πληκτρολογούσαν στον υπολογιστή. Διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλος τόσο των παιδιών όσο και των νέων ενηλίκων ήταν πολύ πιο δραστήριος στη διάρκεια του γραψίματος με το χέρι από ό,τι κατά την πληκτρολόγηση. «Η χρήση στυλό ή μολυβιού και χαρτιού δίνει στον εγκέφαλο περισσότερα ερεθίσματα για να διατηρήσει τις μνήμες. Πολλές αισθήσεις ενεργοποιούνται, όταν πιέζει κάποιος την πένα στο χαρτί, βλέποντας τα γράμματα που γράφει και ακούγοντας τον ήχο του γραψίματος. Αυτές οι αισθητηριακές εμπειρίες δημιουργούν επαφές ανάμεσα σε διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου και ανοίγουν τον εγκέφαλο στη μάθηση. Έτσι, μαθαίνουμε και θυμόμαστε καλύτερα», ανέφερε η Βαν ντερ Μέερ, η οποία μελετά το ζήτημα από το 2017. Όπως είπε, είναι σημαντικό τα παιδιά να ενθαρρύνονται να σχεδιάζουν και να γράφουν με το χέρι από μικρή ηλικία, ιδίως στο σχολείο. Αν και θεωρεί ότι η ψηφιακή μάθηση όντως έχει πολλές θετικές πλευρές, παράλληλα θα πρέπει να προωθείται και το γράψιμο με το χέρι, έστω και κατ' ελάχιστον. «Λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις των τελευταίων αρκετών ετών, διακινδυνεύουμε μία ή περισσότερες γενιές να χάσουν την ικανότητα να γράφουν με το χέρι. Η έρευνα μας και άλλες δείχνουν πως κάτι τέτοιο θα ήταν μια πολύ άτυχη συνέπεια της αυξημένης ψηφιακής δραστηριότητας», ανέφερε η ερευνήτρια. Από την άλλη, όπως άλλες έρευνες έχουν δείξει, αρκετοί εκπαιδευτικοί πιστεύουν πως τα πληκτρολόγια δημιουργούν πια λιγότερες δυσκολίες στα παιδιά, τα οποία μπορούν να γράψουν στον υπολογιστή ευκολότερα μεγάλα κείμενα, ενώ δείχνουν να το ευχαριστιούνται περισσότερο. «Η εκμάθηση της γραφής με το χέρι είναι λίγο πιο αργή διαδικασία, είναι όμως σημαντικό για τα παιδιά να περάσουν αυτή την κοπιώδη φάση. Η χρήση πληκτρολογίου συνεπάγεται τη χρήση των ίδιων κινήσεων για κάθε γράμμα, ενώ το γράψιμο με το χέρι προϋποθέτει πιο πολύπλοκες κινήσεις, κάτι σημαντικό για τον εγκέφαλο. Αν δεν δημιουργήσουμε προκλήσεις για τον εγκέφαλο, τότε δεν θα φθάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Και αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις για τις σχολικές επιδόσεις», αντέτεινε η Βαν ντερ Μέερ.
0 Comments
Όταν τον περασμένο μήνα, η Κέιτλιν Κίρμπυ εμφανίστηκε στην προφορική εξέταση του διδακτορικού της, εξέπληξε τους πάντες πριν καν μιλήσει. Ο λόγος; Φορούσε μία φούστα φτιαγμένη από 17 επιστολές απόρριψης που είχε λάβει τα τελευταία πέντε χρόνια είτε στις προτάσεις της για το διδακτορικό της, είτε στις αιτήσεις της για υποτροφία ή για δουλειά. Η μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Michigan State University, η οποία για 4 1/2 χρόνια εργαζόταν για το PhD της στην περιβαλλοντική επιστήμη και πολιτική, εξήγησε ότι δημιούργησε και φόρεσε τη φούστα «στο πνεύμα της αναγνώρισης και της ομαλοποίησης της αποτυχίας ως κομμάτι της διαδικασίας επίτευξης κάθε σημαντικού στόχου». Για να βρει τα γράμματα, η Κίρμπυ έψαξε στην ηλεκτρονική της αλληλογραφία με λέξεις-κλειδιά όπως "δυστυχώς" και "λυπούμαστε που σας ενημερώνουμε ότι." Κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποίησε ότι αυτές οι απορρίψεις την δίδαξαν τόσο όσο κι οι επιτυχίες της. Οι απορρίψεις για μικρότερες επιχορηγήσεις, για παράδειγμα, την έμαθαν να γράφει καλύτερες προτάσεις, οι οποίες τελικά τις εξασφάλισαν επιχορήγηση από το ίδρυμα Fulbright για έρευνα της αστικής γεωργίας στη Γερμανία. Η εκμάθηση της αναγνώρισης της αποτυχίας ως φυσιολογικού βήματος προς τη μελλοντική επιτυχία είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό μάθημα για κορίτσια και γυναίκες. Σύμφωνα με έρευνες, τα κορίτσια είναι πιο πιθανό από τα αγόρια να πασχίζουν για το τέλειο και να παιδεύονται από το αίσθημα της απώλειας της αυτοπεποίθησης ακόμα κι όταν κάνουν μικρά λάθη. Επομένως, η καλλιέργεια της ανθεκτικότητας στα κορίτσια είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση αυτών των τάσεων, όπως ισχυρίζεται η Ρέιτσελ Σίμονς, συγγραφέας του «Enough As She Is»: «Αυτό που θέλουμε να έχουν τα κορίτσια είναι η ικανότητα να περάσουν από μια αποτυχία χωρίς να πέσουν κάτω». Και για την Κίρμπυ, η διαδικασία κατασκευής της φούστας αποδείχθηκε καθαρτική. «Το να καθίσετε και να ξοδέψετε χρόνο με τις επιστολές απόρριψης για να φτιάξετε μια τέχνη από αυτά είναι ένα είδος θεραπείας», τόνισε σε μια συνέντευξη της στην «Washington Post». «Όταν τα έβαλα μαζί, δεν φαίνονταν πλέον τόσο οδυνηρά». Η αρχική ιδέα για τη δημιουργία της φούστας προήλθε από φωτογραφίες που είδε άλλων φοιτητών που φορούσαν ρούχα φτιαγμένα από ακαδημαϊκές αφίσες και από την ηθοποιό Λέσλι Κνοπ που φόρεσε νυφικό από άρθρα γραμμένα για αυτήν.
Έτσι, εκτύπωσε τις σχετικές επιστολές, δημιούργησε πτυχώσεις σαν του ακορντεόν, έκανε τρύπες και τις έδεσε όλες μαζί με μία λευκή κορδέλα, επιλέγοντας για τελείωμα λευκό τούλι. Η εξεταστική επιτροπή λάτρεψε τη μοναδική φούστα και το θάρρος της να την φορέσει όπως και πολλοί άνθρωπο όταν την είδαν στα social media. Πλέον, η Κίρμπυ βρίσκεται στην Γερμανία , στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Αστική και Περιφερειακή Ανάπτυξη, όπου θα μελετήσει για οκτώ μήνες. «Είμαι βέβαιη ότι θα υπάρξουν πολύ περισσότερες επιστολές απόρριψης στο μέλλον», παρατηρεί. «Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι εντελώς εντάξει με όλες τις απορρίψεις τώρα. Εξακολουθεί να είναι εξίσου οδυνηρό, ωστόσο τώρα ξέρω ότι μπορώ να ξεπεράσω αυτές τις απορρίψεις, ίσως φτιάχνοντας ένα φόρεμα απ’ αυτές!» Από τις 13 Οκτωβρίου, στο πάρκο απέναντι από το Ανώτατο Δικαστήριο στο Μανχάταν, βρίσκεται ένα δίμετρο γλυπτό της Μέδουσας του Λουτσιάνο Γκαρμπάτι, η οποία φέρεται αυτή να κρατάει κομμένο κεφάλι του Περσέα. Καθόλου τυχαίο το μέρος που είναι τοποθετημένο και καθόλου τυχαίος ο μύθος, καθώς το σημείο βρίσκεται απέναντι από το δικαστήριο όπου καταδικάστηκε ο Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν και άλλοι βιαστές, ενώ η Μέδουσα ήταν το θύμα, αν και τελικά ήταν αυτή ήταν που τιμωρήθηκε από την Αθηνά. Το άγαλμα τοποθετήθηκε στο πάρκο Collect Pond Park του Μανχάταν και θα παραμείνει εκεί μέχρι τις 30 Απριλίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Τέχνη στα Πάρκα», που από το 1967 φέρνει σε επαφή τους κατοίκους της Νέας Υόρκης με υπαίθρια έργα που εκτίθενται δημοσίως. Ωστόσο η νέα αυτή πρωτοβουλία έχει μια ακόμη, συμβολική σημασία.
Ο καλλιτέχνης ήθελε να πειραματιστεί με τον γνωστό μύθο όπου η Μέδουσα καταλήγει αποκεφαλισμένη από το χέρι του Περσέα, και να τον αντιστρέψει, αποκεφαλίζοντας τον Έλληνα ήρωα προσεγγίζοντας τον μύθο από τη γυναικεία πλευρά. Σύμφωνα με τον αρχαιοελληνικό μύθο, η Μέδουσα βιάζεται από τον Ποσειδώνα στον ναό της Αθηνάς. Οργισμένη η Αθηνά, για να την τιμωρήσει, μεταμορφώνει τα μαλλιά της σε φίδια, ενώ το βλέμμα της μεταμορφώνει όποιον άντρα την κοιτάζει σε πέτρα. Τελικά, ήρωας αναδεικνύεται ο Περσέας, που κόβει το κεφάλι της και το κραδαίνει ως όπλο για να πετρώνει τους αντιπάλους του. Αν και η επιλογή του συγκεκριμένου γλυπτού, που έφτασε να αποτελεί σύμβολο του κινήματος #MeToo, έγινε γιατί, όπως σημειώνουν οι υπεύθυνοι, αυτός ο μύθος «επικοινωνεί μέσα στις χιλιετίες το μήνυμα ότι αν μια γυναίκα βιαστεί, το φταίξιμο είναι δικό της», υπήρξαν κα πολλές αντιρρήσεις. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που εξέφρασαν την άποψη ότι έπρεπε να είχε επιλεχθεί ένα έργο φτιαγμένο από γυναίκα, ενώ άλλοι παρατήρησαν ότι, εφόσον το άγαλμα μεταφέρει ένα τέτοιο μήνυμα, θα έπρεπε να κρατά το κεφάλι του βιαστή Ποσειδώνα και όχι του Περσέα. Τέλος, εκφράστηκε και αντίρρηση στο γεγονός ότι η Μέδουσα απεικονίζεται ως μια όμορφη γυμνή γυναίκα, ενώ ο μύθος την περιγράφει ως τέρας. Από την πλευρά του ο καλλιτέχνης τόνισε ότι το γλυπτό «τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι είναι και ο ίδιος «προϊόν μιας πατριαρχικής κοινωνίας». Όσο για την απεικόνιση της Μέδουσας ως γυναίκας, παρατήρησε ότι ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. είχε αρχίσει να μεταβάλλεται η τερατώδης μορφή της σε όμορφη ανθρώπινη. |
Archives
September 2023
Categories |